Θέλω να πάρω ένα παζλ τεράστιο, σαν αυτά που έφτιαχνα παλιά
Να το απλώσω στο πάτωμα, στο παρκέ, και να χαθώ ανάμεσα στα κομμάτια του
Αυτές είναι οι γιορτινές ευχές του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη προς τους γονείς του, όπως τις απέστειλε τον Δεκέμβριο του 1876. Σεβαστικές και λιτές όπως λιτός υπήρξε και ο βίος του μεγάλου Σκιαθίτη λογοτέχνη μας!
Γιατί να επιμένεις
Σε κάτι που πεισματικά αρνείται
Να σου παραδοθεί
Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία που η διάσημη συγγραφέας Σέλμα Λάγκερλεφ είχε ακούσει από την γιαγιά της.
Από τα Δεκαέξι χαϊκού του Γιώργου Σεφέρη (1900-1971)
Προτού τα ταξίδια γίνουν ένα ακόμα καταναλωτικό αγαθό που το χρεώνεις στην πιστωτική κάρτα, το κάνεις, το πληρώνεις και μετά το ξεχνάς, σαν τα ρούχα που στοιβάζονται αφόρετα σε κάποιο ντουλάπι, προτού λοιπόν τα ταξίδια γίνουν έτσι, ήταν για ορισμένους ανθρώπους σημαντικά γεγονότα της ζωής τους.
Ἀκοῦστε. Ἐγὼ εἶμαι ὁ γκρεμιστής, γιατί εἶμ᾿ ἐγὼ κι ὁ κτίστης, ὁ διαλεχτὸς τῆς ἄρνησης κι ὁ ἀκριβογιὸς τῆς πίστης.
Ευσυνείδητοι στρατιώτες, πατριώτες χωρίς πατριωτικές εξάρσεις, οι τρεις συγγραφείς κατέγραψαν με ματιά ψύχραιμη τις προσωπικές τους μαρτυρίες, διαφωτιστικές για την κατάσταση στο Μέτωπο και την πολλαπλώς οδυνηρή οπισθοχώρηση.
Διαβάζοντας τον Προυστ στα γαλλικά, στέκομαι πού και πού σε μια ωραία φράση του ή σ'ένα ωραίο απόσπασμα που θέλω να το μεταφράσω στα ελληνικά. Ιδού το αποτέλεσμα:
Στείλτε το άρθρο ή την συνεργασία σας