Ο ποιητής και λογοτέχνης Γιάννης Κοντός, άφησε το στίγμα του στην ποίηση με την ιδιαίτερη γραφή του, ένα κράμα καθημερινού λόγου, συγκρατημένου σαρκασμού και οξείας παρατηρητικότητας.
Το φετινό καλοκαίρι το πέρασα στα Ιμαλάϊα. Όχι επί τόπου αλλά μέσω δύο βιβλίων και μιας ταινίας.
Μεταξύ των διαφόρων κλασσικών συγγραφέων που είδαμε στην έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων του Παρισιού στα εξώφυλλα βιβλίων μέσα στην Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας (Μολιέρου, Μαριβώ, Γκυ ντε Μωπασσάν και άλλων) αλλά και της Annie Ernaux που πήρε το Νόμπελ Λογοτεχνίας το 2022, υπήρχε προς μεγάλη μου χαρά και ένα βιβλίο της Leïla Slimani, της καινούριας μου αγαπημένης συγγραφέως.
Ποιήματα δραματικά, κωμικά, ερωτικά και άλλα, μεταφρασμένα από διάφορες γλώσσες
Ο Γιάννης Σκαρίμπας (1893-1984) λογοτεχνικά ανήκει στην Γενιά του ’30 με μια εκτενή και πολυσχιδή εργογραφία που αγκάλιασε όλα τα είδη του γραπτού λόγου. Ανατρεπτικός όχι μόνο στον τρόπο σκέψης αλλά και στην χρήση της γλώσσας της οποίας καταπατούσε τους κανόνες σύνταξης, φιλοπαίγμων, γνώστης της παγκόσμιας λογοτεχνίας αλλά και με τον δικό του τρόπο «υπερ-ρεαλιστικά» Έλλην, έγραψε και δυο έργα για το Θέατρο Σκιών το οποίο υπεραγαπούσε.
«Οι άνθρωποι ήταν γελοίοι με τις ψευδαισθήσεις τους, ανόητοι χωρίς να το αντιλαμβάνονται, πίστευαν ότι τα δικά τους ψέμματα ήταν αόρατα ενώ όλων των άλλων ήταν εμφανή. Οι άνθρωποι θεωρούσαν τους εαυτούς τους εξαιρέσεις στα πάντα, λες και όλος ο κόσμος έδειχνε κίτρινος κάτω από μια λάμπα και μόνον οι ίδιοι είχαν χρώμα ροδαλό».
Eίναι εκ των πραγμάτων αδύνατον να παρακολουθεί κανείς όλους τους σύγχρονους συγγραφείς καθώς υπάρχει κάθε χρόνο μεγάλη παραγωγή βιβλίων.
Το ποίημα «THE WASTE LAND» του Έλιοτ που δημοσιεύθηκε το 1922, αποτελεί κορυφαία στιγμή του μοντερνισμού στην ποίηση για τη φόρμα του και τον συμβολισμό του και θεωρήθηκε ότι εξέφρασε την απογοήτευση και την έλλειψη θετικής προοπτικής που βίωνε η ανθρωπότητα μετά το τέλος του «μεγάλου πολέμου».
Στη σημερινή εποχή όπου πολλοί άνθρωποι προσπαθούν μέσω των υλικών απολαύσεων και αγαθών ή μέσω του σεξ να καλύψουν το κενό μέσα τους, βιβλία σαν του δανού φιλόσοφου Κίρκεγκωρ αξίζει να έρχονται στο προσκήνιο και να μελετάμε εμείς οι αναγνώστες τις ανάγλυφες αλήθειες τους.
Στο βιβλίο της Μαργκερίτ Γιουρσενάρ με τίτλο Ah, mon beau chateau, ένα δοκίμιο που κυκλοφόρησε το 1962, μαθαίνουμε για το παλάτι Chenonceau στον ποταμό Cher, στην κοιλάδα του Λίγηρα.