Τον Πάουλ Κλέε τον γνωρίζουμε όλοι σαν ζωγράφο. Είχε γράψει όμως και μερικά ποιήματα. Ακολουθούν δύο απ’αυτά.

Δυό όρη υπάρχουν

επάνω τους είν’όλα διαυγή και φωτεινά

*

επί του όρους των ζώων

κι επί του όρους των θεών.

*

Όμως ανάμεσά τους είναι

η κοιλάδα των ανθρώπων μες στο σούρουπο.

*

Όταν καμμιά φορά

κοιτάξει κάποιος απ’αυτούς ψηλά

καταλαμβάνεται

από προαίσθημα

από επιθυμία ασίγαστη

κάποιος που ξέρει

ότι δεν ξέρει, επιθυμεί

εκείνα που δεν ξέρουν

ότι δεν ξέρουν

κι εκείνους που ξέρουν

ότι ξέρουν.

1903

Ο Α & o B διαφωνούσαν ώρες, πάνω από ένα μπουκάλι

κρασί, και βρίσκονταν σε εκ διαμέτρου αντίθετα σημεία.

Στη φάση που το ποτό φέρνει συγκίνηση

έρχονται κοντά ο ένας στον άλλον, συμφιλιώνονται

*

Καθένας τους δίνει στα λόγια του τέτοια ορμή

ώστε ο Β στο σημείο Α καταλήγει

και ο Α στο σημείο Β.

Με βλέμμα απορημένο δίνουνε τα χέρια.

1905

Μετάφραση: Λητώ Σεϊζάνη