Η μοναδική μέρα του χρόνου που ξυπνάω με χαρά νωρίς-νωρίς το πρωί, είναι η παραμονή των Χριστουγέννων. Είναι επίσης και η μοναδική μέρα που δίνω λεφτά με ευχαρίστηση. Από τα πιο ωραία έθιμα των γιορτών είναι τα κάλαντα.
Μου δίνει μεγάλη χαρά η στιγμή εκείνη που απαντώ ένα κεφάτο ΝΑΙ, στην κλασσική ερώτηση «να τα πούμε;». Κι αρχίζουν μετά τα «Καλήν ημέραν άρχοντες κι ας είναι ορισμός σας…» ολίγον παράφωνα πολλές φορές, ολίγον βαριεστημένα άλλες, ολίγον «άντε, φέρε το τάληρο τώρα, έχουμε και δουλειές» ενίοτε και (σχεδόν) πάντα οι φοβερές ελληνικούρες «χαίρε η φύση όλη» κ.λπ. Αλλά δεν πειράζει, καλή καρδιά, αρκεί να παίζει ωραία το τριγωνάκι.
Ελληνικό παραδοσιακό κρουστό το τρίγωνο, συναντάται σε πολλά –ηπειρωτικά κυρίως-μέρη της Ελλάδας. Δεν ήταν βέβαια από τα πολύ δημοφιλή, δεν ξέρουμε και κανένα γνωστό «τριγωνίστα», όπως ξέρουμε κλαρινοπαίχτες ή βιολιστές ή λυράρηδες. Είναι μικρούλι και ταπεινό το καημένο, γι’αυτό όμως είναι και εύκολο να το κουβαλάμε μαζί μας από σπίτι σε σπίτι, όταν πηγαίνουμε για κάλαντα π.χ. Στην Ευρωπαϊκή κλασική μουσική συναντάται από τα μέσα του 18ου αιώνα, σε συνθέσεις του Μότσαρτ, του Χάιντν και του Μπετόβεν, αλλά είχε πολύ μικρούς «ρόλους». «Πρωταγωνιστής» έγινε για πρώτη φορά στο “Κονσέρτο για πιάνο Νο.1” (1849) του Franz Liszt, γνωστό και ως «κονσέρτο για τρίγωνο».
Εκεί που το τρίγωνο είναι πραγματικά δημοφιλές, είναι η μουσική Forrό, ένα βραζιλιάνικο μουσικό στυλ, όπου το τρίγωνο μαζί με ένα μεγάλο τύμπανο, την zabumba, αποτελούν την rhythm section. Κάνει ας πούμε τη δουλειά της ρυθμικής κιθάρας της ροκ.
Στην Louisiana επίσης το τρίγωνο πρωταγωνιστεί στην μουσική Cajun, μαζί με το βιολί , το ακορντεόν και τη γαλλική γλώσσα βέβαια. Eκεί μάλιστα το τρίγωνο το αποκαλούν tit-fer (από το γαλλικό petit fer = μικρό σίδερο).
Το τρίγωνο όμως έχει κάνει και μερικές εμφανίσεις και στην ποπ και ροκ μουσική. To πρώτο πράγμα που ακούμε στο πασίγνωστο και υπέροχο θέμα του Henry Mancini, “Pink Panther” (1963), είναι ο ήχος του τριγώνου.
Kαι η Joni Mitchell έβαλε τριγωνάκι στο –κυρίως οικολογικού περιεχομένου- τραγούδι της “Big Yellow Taxi” (1970).
O μπασίστας και συνθέτης πολλών γνωστών τραγουδιών (Spread Your Wings, Another One Bites the Dust, I Want to Break Free) των Queen, John Deacon, πολλές φορές έπαιζε τρίγωνο στις συναυλίες τους και μάλιστα το κρέμαγε στο σωλήνα του μικροφώνου του, για να μπορεί να το χρησιμοποιεί εύκολα.
Πιο εντυπωσιακός απ’ολους όμως, είναι ο Drew Hester, εξαιρετικός ντράμερ, περκασιονίστας (και τριγωνίστας…) και παραγωγός. Έχει συνεργαστεί με τους Foo Fighters, τον Joe Walsh, την Jewel, τους Chicago μεταξύ άλλων. Στους Foo Fighters είναι ημι-μόνιμο μέλος, αφού έχει συμμετάσχει σε πολλές ηχογραφήσεις τους, και έχει παίξει σε συναυλίες τους. Τόσο καλός που έπαιζε σόλο τρίγωνο για περίπου 20 δευτερόλεπτα και ο Dave Grohl τον παρουσίαζε με τρελό ενθουσιασμό στο κοινό!
Τί νομίζατε , μόνο τα Χριστούγεννα θα ακούμε τρίγωνο;
Κείμενο: Marlykon