Sixties α λα ελληνικά → Η συνέχεια

Δεκαετία του '60 με πάρτι, βερμούτ, σέηκ, τρελά νιάτα και μοντέρνους ρυθμούς. Τραγούδια που ξεσήκωναν τη νεολαία που μέσα απ'αυτά μάθαινε τους χίπις, το ροκ, την ποπ, την ξένη μουσική σκηνή. Ατέλειωτες ήταν εκείνες οι αποδόσεις/διασκευές/μεταφορές/μεταφράσεις γνωστών αγγλόφωνων τραγουδιών στα ελληνικά. Πετυχημένα (συνήθως) τραγούδια στο εξωτερικό, εξασφαλισμένη κι η επιτυχία τους εδώ στην Ελλάδα. Όπου, όπως έχουμε ξαναπεί, τα πρωτότυπα, ξένα ποπ και ροκ κομμάτια, αργούσαν πολύ να κυκλοφορήσουν ή δεν κυκλοφορούσαν καν, ο ελληνικός στίχος ήταν πιο εύκολος και πιο προσιτός στο κοινό κι έτσι αυτές οι ελληνικές αποδόσεις ήταν «ό,τι έπρεπε».

◊Το  "Indian Reservation" ήταν σύνθεση του John Loudermilk  που κυκλοφόρησε πρώτη φορά το 1959 , χωρίς καμιά επιτυχία όμως.Το  1968  το τραγούδησε και το έκανε γνωστό ο Don Fardon  και το 1971 οι Paul Revere & the Raiders το έφτασαν στο Nο.1. Ήταν τραγούδι διαμαρτυρίας  για τον βίαιο διωγμό των ινδιάνων Τσερόκι, από τις Νοτιοανατολικές πολιτείες το 1830. Αυτήν την επιτυχημένη διασκευή των Raiders, ζήλεψαν οι δικοί μας The Sounds, έβαλαν και τον Αθ. Τσόγκα να γράψει ελληνικούς στίχους κι έτσι δημιουργήθηκε το Ποιός είναι αυτός που αγαπάς; Ινδιάνοι δεν υπάρχουν εδώ βέβαια, ούτε και καμιά διαμαρτυρία. Μια έντονη απορία μόνον για κάποιον αντίζηλο που παίρνει μακριά την αγαπημένη κοπέλλα  Μια ζωή πώς την ξεχνάς;...Πώς μπορείς τόσο σκληρά, να γκρεμίζεις μια φωλιά;...Πες μου πού πας;...και τα λοιπά και τα λοιπά...

◊Οι Sounds και πάλι, το 1970 τραγούδησαν σε στίχους Νότη Κύτταρη, το Τραγουδώντας στη Βροχή. Σ’αγαπώ, μ’αγαπάς (το λέει πολλές φορές) ...τον χειμώνα τα πουλιά πάνε σε ζεστή φωλιά (μια εμμονή μάλλον υπήρχε εκείνη την εποχή με τα πουλάκια και τις φωλίτσες τους...) η ζωή μας χαμογελά...Όλα καλά και ρόδινα δηλαδή κι ας βρέχει.  Βέβαια, ο John Fogerty, στο εξαιρετικό και αγαπημένο Have You Ever Seen The Rain, δεν μίλησε για αγάπες και φωλίτσες. Μάλιστα υπάρχουν και διάφορες θεωρίες σχετικά με το νόημα του τραγουδιού. Κάποιοι το ερμήνευσαν ως αντιπολεμικό , κάποιοι άλλοι είπαν ότι αναφερόταν στην αδιαφορία με την οποία στην καινούργια δεκαετία το ’70 ο κόσμος αντιπετώπιζε τα κοινωνικά ζητήματα. Ο ίδιος ο Fogerty όμως είχε δηλώσει ότι το θέμα του ήταν τα προβλήματα που είχαν ανακύψει στο ίδο του το συγκρότημα, εξ αιτίας της μη αναμενόμενης τεράστιας επιτυχίας τους. (Have you ever seen the rain Comin' down on a sunny day? )

◊Το πιο γνωστό ίσως, αλλά και πιο αγαπημένο (δικό μου τουλάχιστον...κάθε φορά που το ακούω πρέπει να το τραγουδήσω και να το χορέψω...) ποπ τραγούδι εκείνης της εποχής είναι το Τρελοκόριτσο από την φωνή του Τάκη Ιερεμία, των Charms δηλαδή. Εισ' ένα τρελοκόριτσο με μίνι ζιπ ( !!!)  Μαζί σου τα αγόρια  θέλουν να βρεθούν να χορεύουν και να περπατούν...Μάλιστα...Να χορεύουν και να περπατούν...Αυτά ήθελαν τα αγόρια από το τρελοκόριτσο...Και γιατί όχι, αφού το Τρελοκόριτσο προέρχεται από ένα παιδικό παιχνίδι, το “Simon Says”. Από αυτό το παιχνίδι, εμπνεύστηκαν το 1967 οι The 1910 Fruitgum Company και έφτιαξαν το ομώνυμο τραγούδι. Απλό το παιχνίδι (που μάλλον προοριζόταν για να μάθουν τα πιτσιρικάκια τα μέρη του σώματος) απλό και το τραγούδι, Put your hands on your head, Simple Simon says,κ.τ.λ. Το “Simon Says” ήταν από τα πλέον χαρακτηριστικά δείγματα της αποκαλούμενης bubblegum pop (η ποπ της τσικλόφουσκας δηλαδή) της περιόδου 1967-73. Υπέρ-απλά ποπ τραγουδάκια, από άγνωστα συνήθως συγκροτήματα μικρής διάρκειας, που απευθύνονταν σε παιδιά δημοτικού και λίγο μεγαλύτερα.

◊Και βέβαια δεν είναι δυνατόν να μιλάμε γι’αυτά τα τραγούδια και να μην αναφέρουμε Το κορίτσι του Μάη...ωωω, στην καρδιά σου η αγαπη δεν χωράει. Olympians 1969, οι υπέροχοι Olympians και η φωνή του Πασχάλη. Η πρώτη φωνή της ελληνικής ποπ που δεν προσπάθησε να μιμηθεί το ξενικό «αξάν» , αλλά αντίθετα πρόφερε τις ελληνικές του λέξεις καθαρά κι ωραία. Οι στίχοι της Σέβης Τηλιακού (γνωστή και καταξιωμένη στιχουργός) περιγράφουν ένα κορίτσι ατίθασο μάλλον Στην πλάτη ρίχνεις τα μαλλιά, πολύ μοντέρνο τα βλέφαρα ζωγραφιστά, μια χίπισσα δηλαδή  στο στήθος φυλαχτά...στο χρυσαφί σου μενταγιόν που αδιαφορεί για έρωτες και αγόρια μα δε μιλάς ποτέ γι’ αγάπη και λες πως είναι κουτό.  Η εκδοχή των Olympians δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από το πρωτότυπο Venus  των Ολλανδών Shocking Blue. Η περίεργη «ανδρική»  φωνή της Mariska Veres, μιλούσε για κάποια  γυναίκα «καυτή» σαν την θεά Αφροδίτη A Goddess on a mountain top , που τρέλαινε τους άνδρες με τα όμορφά της μάτια Her weapons were Her crystal eyes και τη μυστηριώδη της εμφάνιση Black as the dark night . Το Venus έγινε μεγάλη επιτυχία σ’όλον τον κόσμο (στην χώρα τους δεν έφτασε ποτέ όμως το Νο.1...) και γνώρισε και πολλές επιτυχημένες διασκευές , με γνωστότερη αυτή των Bananarama, το 1986.

◊Άλλη μια πετυχημένη διασκευή ήταν το Ζάλη , σε στίχους Ρέττης Ζαλοκώστα, με την Ζωίτσα Κουρούκλη. Από τις πιο καλές φωνές της εποχής, σοβαρή και καλή τραγουδίστρια. Dizzy  ήταν και ο τίτλος του πρωτότυπου τραγουδιού του Tomy Roe. Μεγάλη επιτυχία του 1969! Τόσο το πρωτότυπο,  όσο και η ελληνική εκδοχή του, έχουν το ίδιο θέμα. Μου φέρνεις ζάλη , You're making me dizzy my head is spinning Και στην κάθε σου ματιά, νιώθω κάτι σαν φωτιά να μου σιγοκαίει την καρδιά, my heart began to melt

◊Paul Revere &the Raiders και πάλι! 1968 και Mr. Sun Mr. Moon. Ένα ζωηρό, υπέροχο, υπέροχο πραγματικά ποπ-ροκ τραγούδι, με πολύ καλούς στίχους γεμάτους αισιοδοξία και δίψα για ζωή και αγάπη Mr. Sun make it fine Shine on down for this baby of mine Mr. Moon come on through When Mr. Sun goes we'll be counting on you. Και πάλι η Ρέττη Ζαλοκώστα το απέδωσε ως Στο φεγγάρι εμείς οι δυο και μας το τραγούδησαν οι Idols, κάνοντας το ένα απλό ρομαντικό τραγουδάκι και ολίγον μονότονο μπορώ να πω τί χαρά, εσύ κι εγώ, στο φεγγάρι εμείς οι δυο και τα λοιπά γνωστά...

Με τα καλά τους και τα κακά τους αυτά τα τραγούδια έκαναν επιτυχίες στην Ελλάδα, ο κόσμος τα αγαπούσε, αφού του πρόσφεραν κέφι, χορό και ρομάντσα...Και τώρα που τα θυμόμαστε και πάλι, βουτάμε στα χρόνια εκείνα που ένα ξέφρενο σέικ ήταν επανάσταση.