Υπάρχουν μερικοί άνθρωποι, σπάνιοι και αξιοζήλευτοι, που έχουν μέσα τους μια αστείρευτη χαρά της ζωής, μια ικανότητα ν’αντλούν ευχαρίστηση από τα μικροπράγματα και να κοιτάζουν με αισιοδοξία το μέλλον ακόμα και στα γεράματά τους.

Αυτή είναι η περίπτωση της Γιαπωνέζας Σιμπάτα Τόγιο (Shibata Toyo) που στα εβδομήντα της έμαθε παραδοσιακό ιαπωνικό χορό και στα ενενήντα, όταν δεν μπορούσε πια να συνεχίσει το αγαπημένο της χόμπυ λόγω προβλημάτων υγείας, ακολούθησε την συμβουλή του γιού της και άρχισε να γράφει ποιήματα.

Οι ωραίοι στίχοι της απ’τους οποίους αναβλύζει όλος ο ενθουσιασμός της για το γεγονός ότι είναι ζωντανή και μπορεί να γράφει, να σκέφτεται και ν’απολαμβάνει τις μικρές προσφορές της κάθε μέρας, την έκαναν διάσημη στην πατρίδα της όπου η πρώτη της ποιητική συλλογή πούλησε ενάμιση εκατομμύριο αντίτυπα!

Η Σιμπάτα Τόγιο γεννήθηκε το 1911. Πέθανε σε ηλικία 101 ετών σε οίκο ευγηρίας όπου και έγραψε τα περισσότερά της ποιήματα.

Οι στίχοι της μιλάνε με τρόπο φιλοσοφικό για τη φύση, για την πεθαμένη μητέρα της, τον επίσης πεθαμένο σύζυγό της αλλά και για τον μοναχογιό της που είναι πηγή χαράς για εκείνην. Η Σιμπάτα Τόγιο γράφει και για τη νύφη της, για τα ευχάριστα γεγονότα της ζωής της αλλά και για αντικείμενα που έχει τριγύρω της και κάνουν την καθημερινότητά της πιο εύκολη.

Το έργο της μεταφράστηκε στα ολλανδικά και στα γερμανικά και γνώρισε αρκετή επιτυχία.

Το 2011, έναν χρόνο πριν τον θάνατό της, η Σιμπάτα Τόγιο, έκπληκτη από την απήχηση των ποιημάτων της στο ιαπωνικό κοινό, δήλωσε: "Ένα λουλούδι άνθισε από δέντρο εκατό ετών, χάρη στην δική σας υποστήριξη. Τώρα θά’χω μια ανάμνηση να πάρω μαζί μου στον άλλο κόσμο και να καυχηθώ γι’αυτήν στον άντρα μου και στη μητέρα μου που βρίσκονται εκεί."

Μερικοί τίτλοι ποιημάτων της: Τα όνειρα όλων των ανθρώπων είναι ίδια και Χαλάρωσε, μην προσπαθείς πολύ.