Μη με διαβάζετε όταν δεν έχετε

παρακολουθήσει κηδείες αγνώστων

ή έστω μνημόσυνα...

Ο ποιητής Νίκος Καρούζος και το ακροτελεύτιο ποίημα του από την συλλογή «Πενθήματα»,1969.

«Ρομαντικός Επίλογος»

Μη με διαβάζετε όταν δεν έχετε

παρακολουθήσει κηδείες αγνώστων

ή έστω μνημόσυνα.

Όταν δεν έχετε

μαντέψει τη δύναμη

που κάνει την αγάπη

εφάμιλλη του θανάτου.

Όταν δεν αμολήσατε αϊτό την Καθαρή Δευτέρα

χωρίς να τον βασανίζετε

τραβώντας ολοένα το σπάγκο.

Όταν δεν ξέρετε πότε μύριζε τα λουλούδια

ο Νοστράδαμος.

Όταν δεν πήγατε τουλάχιστο μια φορά

στην Αποκαθήλωση.

Όταν δεν ξέρετε κανέναν υπερσυντέλικο.

Αν δεν αγαπάτε τα ζώα

και μάλιστα τις νυφίτσες.

Αν δεν ακούτε τους κεραυνούς ευχάριστα

οπουδήποτε.

Όταν δεν ξέρετε πως ο ωραίος Modigliani

τρεις η ώρα τη νύχτα μεθυσμένος

χτυπούσε βίαια την πόρτα ενός φίλου του

γυρεύοντας τα ποιήματα του Βιγιόν

κι άρχισε να διαβάζει ώρες δυνατά

ενοχλώντας το σύμπαν.

Όταν λέτε τη φύση μητέρα μας και όχι θεία μας.

Όταν δεν πίνετε χαρούμενα το αθώο νεράκι.

Αν δεν καταλάβατε πως η Ανθούσα

είναι μάλλον η εποχή μας.

ΠΡΟΣΟΧΗ

ΧΡΩΜΑΤΑ

Μη με διαβάζετε

όταν

έχετε

δίκιο.

Μη με διαβάζετε όταν

δεν ήρθατε σε ρήξη με το σώμα…

Ώρα να πηγαίνω,

δεν έχω άλλο στήθος.

Ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς ο Νίκος Καρούζος γεννήθηκε στο Ναύπλιο στις 17 Ιουλίου 1926 και πέθανε στις 28 Σεπτεμβρίου 1990. Γιός ενός αριστερού δάσκαλου και μιας μητέρας-κόρης παπά & δάσκαλου, εντάχθηκε από νωρίς στην ΕΠΟΝ και βίωσε τις διώξεις και την εξορία στα ξερονήσια. Από την Μακρόνησο όπου ήταν εξόριστος βγήκε το 1953 χωρίς να υπογράψει Δήλωση Μετανοίας, μετά από νευρικό κλονισμό που υπέστη.

Την Νομική Σχολή στην οποία είχε εισαχθεί το 1945 δεν την τελείωσε ποτέ αφού τον κέρδισε ολοκληρωτικά η ποίηση. Μια ποίηση που δεν χαρίστηκε σε κανέναν, ρεαλιστική, ωμή και ταυτόχρονα υπερβατική, ενοχλητική ίσως για κάποιους στενόμυαλους και «κολλημένους» σε δόγματα και προκαταλήψεις. Μια ποίηση όμως που πάλλεται και αγκαλιάζεται συνεχώς και από καινούργιους αναγνώστες.

'Οπως είπε και ο ίδιος «Θα με διαβάσει ο γυαλάκιας του μέλλοντος. Αυτός που τώρα παίζει στην αλάνα της γειτονιάς του»!  

Κείμενο: Μαριάννα Καραβασίλη