Νικαρέτης μνημείον

Τι συλλογίζεται η ωραία Νικαρέτη

Με το ιμάτιο και τον χιτώνα

Με τα αυτιά της τρυπημένα

Θλιμμένη όλο τον κόσμο ατενίζει

Σε μια γωνιά τον πάτριο Αγνούντα αναπολεί

Την πόλη της Αθήνα του τετάρτου αιώνα

Λαμπρή, στα πέρατα του κόσμου ξακουστή

Και τον αγαπημένο της πατέρα Κτησικλή

*

Εδώ στα ξένα η ωραία Νικαρέτη

Χρόνια και χρόνια στο μουσείο κλεισμένη

Με τα μαλλιά κυματιστά, τα στήθη της στητά

Προσωποποίηση αξιοπρέπειας σε μάρμαρο πεντελικό

Για όλα τα βλέμματα τ’ανθρώπινα αδιαφορεί

Χίλιοι τουρίστες κάθε μέρα την κοιτάζουν

Αλλά αν το σώμα είναι εδώ εκτεθειμένο

Το πνεύμα της, ανεξιχνίαστο, κρυφό

Θα μένει πάντα στο Υπερπέραν μυστικό

Λητώ Σεϊζάνη, 6/5/2024

www.litoseizani.com

Σημ. Το άγαλμα της Νικαρέτης στο Παλαιό Μουσείο του Βερολίνου αποτελούσε τμήμα ενός ταφικού αναγλύφου από πεντελικό μάρμαρο του 4^ου αιώνα π.Χ. Η γυναίκα με τον χιτώνα φέρει ιμάτιο στα μαλλιά της και έχει τρυπημένα αυτιά. Το μνημείο ανακαλύφθηκε μεταξύ Αθηνών και Πειραιώς και μεταφέρθηκε στο εξωτερικό το 1820.