Το ρόδι, το ξεχωριστό αυτό φρούτο της Ανατολής και της Μεσογείου, με την εξωτερική προστατευτική σκληρή φλούδα, το μεγάλο πλήθος των σπόρων, το έντονο κόκκινο χρώμα, την γλυκιά μα και στιφή γεύση, πως να περάσει απαρατήρητο;

Σαφώς και συμβολίζει «τα γήινα», την ανθρωπότητα, το αίμα, την καρδιά, το συναίσθημα και το πάθος για ζωή...

Στην θέση της καρδιάς το έβαλε ο Μποτιτσέλι στο έργο του Madonna della  Melagrana (έτος 1487, Uffizi). Μα είναι η τέλεια ανατομική αναπαράσταση της καρδιάς, βλέπω το αίμα τις δύο κοιλίες και την αορτή, αναφωνεί ο Davide Lazzerri, ο Ιταλός γιατρός που ερευνά την σχέση ανατομίας και τέχνης.

Για την μνήμη των προγόνων το χρησιμοποιούσαν οι γιαγιάδες μας,

για την  ημέρα των Χριστουγέννων οι μανάδες μας,

ίσως και εμείς να τραγουδήσαμε «το Ρόδι» στο Νηπιαγωγείο.

Ποιός υποψήφιος δεν έχει ασκηθεί στο ελεύθερο σχέδιο με το ρόδι;

Ρόδια κοσμούν τις στήλες.

Το αίμα των Αρμένηδων δείχνει ο Σερκίς Παρατζανιάν (Sergei Parajanov) στο απαράμιλλο «Το χρώμα του Ροδιού», το 1969.

Οι Ροιαί στην Οδύσσεια, «Η τρελλή Ροδιά» του Ελύτη.

Μα και πιό λαϊκά: ο Νταλάρας, η Τσαλιγοπούλου, η Μουτσάτσου, οι Χειμερινοί Κολυμβητές κ.ά το τραγουδούν.

Το «Ροδιά μου εσύ τετράκλωνη, στολίδι της αυλής μου» έχει κάνει τραγούδι ο Μίκης.

Κείμενο: Γ.Κ.

ΥΓ.

Πάντα με την ελπίδα οι άνθρωποι να καταφέρουμε να ζήσουμε με ηθική,

πού πηγάζει μέσα από την αισθητική μας

και όχι με αυτή,

που υπαγορεύει ο φόβος της κόλασης (Νίτσε).