Vespa η αγαπημένη! Η δημιουργία και η πολύχρονη παρουσία του επιτυχημένου δίκυκλου στους δρόμους αλλά και μέσα από τις κινηματογραφικές ταινίες. Μια αγάπη που κρατάει χρόνια!   

Στην κλασική ατάκα του Βέγγου απαντώ πως δεν ξέρω πολλά, όμως ξέρω αρκετά από κινηματογράφο που έχει λατρέψει τη βέσπα και τον αέρα της ανεμελιάς που τη συντροφεύει. Έχω μεγαλώσει κινηματογραφικά με τη βέσπα!  'Εχω οδηγήσει τα πιο παλιά της μοντέλα, έχω πέσει από τη βέσπα, έχω καβαλικέψει με το πλάι-«γυναικεία»-πίσω από ανέμελους νεαρούς σε κυριακάτικες βόλτες και καλοκαιρινές εξορμήσεις σε πολλές ταινίες της δεκαετίας του '50 και του '60. 

Στο «Διακοπές στη Ρώμη» έχω οδηγήσει ένα από τα παλαιότερα μοντέλα βέσπας όπου το τιμόνι ήταν μεγαλύτερο κι από αυτό του ποδηλάτου. Εγώ (η Audrey Hepburn δηλαδή) με τον Gregory Peck να αγωνιά ψιλοκολλημένος επάνω μου, έχω αναστατώσει με τα ατζαμίδικο οδήγημά μου το κέντρο της πόλης.

Έχω παρακολουθήσει τον Nanni Moretti να ξεκινά τη βόλτα του από τη via delle fornaci πάλι στη Ρώμη στο «Αγαπημένο μου ημερολόγιο»

'Εχω δει τον Jude Law στο «Alfie» να περνά γελαστός και πανέμορφος από μπροστά μου

 Η δημιουργία της αυθεντικής VESPA που σημαίνει σφήκα, μπορεί να παραπέμπει σε εποχές ανέχειας, σε εποχές φτωχές σε υλικά μέσα, που ήταν όμως πλούσιες σε ελπίδες. Από την πρώτη της εμφάνιση το 1946 σε μια Ιταλία που προσπαθεί να επουλώσει τις πληγές της από τον πόλεμο, με μια οικονομία κατεστραμμένη, με δρόμους επίσης κατεστραμμένους από τους βομβαρδισμούς, πρωταγωνιστεί στην καθημερινή ζωή αλλά και σε πολλές ταινίες -δεν είναι τυχαίο ότι μετά την προβολή της ταινίας «Διακοπές στη Ρώμη» το 1953 οι πωλήσεις της Vespa ξεπέρασαν τις 100.000 όταν το 1947 ήταν μόνο 2.500! Την πορεία τoυ δημιουργού της vespa μπορούμε να παρακολουθήσουμε και στην ταινία "Enrico Piaggio - An Italian Dream" που προβάλλεται και από το Netflix.

Οι Ιταλοί αρχικά αλλά και όλος ο κόσμος λάτρεψαν την βέσπα γιατί ήταν προσιτή στην τιμή, οικονομική στην κατανάλωση και στη συντήρηση. Άλλωστε αυτή υπήρξε και η φιλοσοφία του σχεδιασμού της από την PIAGGIO. Άσε αυτό το υπέροχο αίσθημα ελευθερίας που χάριζε μακριά από στριμώγματα στα τραμ, στα λεωφορεία και στα ασφυκτικά ωράριά τους. Όταν η άνοδος του βιοτικού επιπέδου επέτρεψε την απόκτηση ολοένα και περισσότερων αυτοκινήτων, με επακόλουθη συνέπεια τα μποτιλιαρίσματα στους δρόμους, εκτιμήθηκε εννοείται και η ευελιξία της. Παλαιότερα, στην Ελλάδα βέσπα ονόμαζαν το κάθε λογής μηχανάκι χαμηλού κυβισμού έτσι, κάθε φορά που βλέπω τον Θανάση Βέγγο, στο τιμόνι μιας διαφορετικής μάρκας δικύκλου, να ρωτά εναγωνίως «Ξέρεις από βέσπα;» γελάω γιατί τώρα πια ξέρω πολύ περισσότερα!

Η βέσπα, αγαπήθηκε και αγαπιέται, τραγουδήθηκε από τον Φώτη Πολυμέρη, στη δε ταινία «Το θύμα» με τον Κώστα Βουτσά, ακούμε «Το παιδί μας έπεσε κάτω απ’τη βέσπα», μια παρωδία των κλαψιάρικων ινδοτσιφτετελιών που κατακλύζανε τα τζουκ μποξ την δεκαετία του ’60! 

 Κείμενο : Μαριάννα Καραβασίλη

Πρώτη δημοσίευση στο peopleandideas