Υπάρχει μια περίεργη ιστορία απ’αυτές που μόνο σε μέρη σαν το Μεξικό μπορείς να ακούσεις, που «δημιούργησε» ένα μάλλον μακάβριο τουριστικό αξιοθέατο, την Isla De Las Muñecas, το νησί με τις κούκλες, στα ελληνικά.
Πριν 50 περίπου χρόνια ένας ολίγον κακομοίρης τυπάκος, ο κυρ-Χουλιάν Σαντάνα Μπαρέρα (Don Julian Santana Barrera, καμμία σχέση με τον φοβερό κιθαρίστα) παράτησε τη γυναικούλα του και το παιδί του, άγνωστο γιατί, και μετακόμισε σε ένα νησάκι στη λίμνη Teshuilo που βρίσκεται στα κανάλια Xochimilco, νότια από την πόλη του Μεξικού δηλαδή. Σ’αυτό το νησάκι ο κυρ-Χουλιάν είδε με τρόμο μια μέρα ένα κοριτσάκι να πνίγεται μπροστά στα μάτια του, χωρίς αυτός να καταφέρει να το σώσει. Σημείωση 1: ούτε και ξέρουμε αν προσπάθησε καν να το σώσει, και Σημείωση 2: Κάποιοι συγγενείς του Χουλιάν είπαν ότι δεν υπήρξε ποτέ πνιγμένο κοριτσάκι και ο φίλος μας απλώς είχε φαντασιώσεις.
Εν πάση περιπτώσει, μετά το πνιγμένο κορίτσι ο Don Julian είδε την άλλη μέρα στα κανάλια να επιπλέει μια κούκλα, η οποία υπέθεσε ότι ανήκε στην πνιγμένη μικρούλα και ήταν πλέον το πνεύμα της που δεν μπορούσε να βρει ησυχία. Για να εξιλεωθεί λοιπόν ο Χουλιάν που είχε φρικτές τύψεις που δεν την είχε σώσει, αποφάσισε να διασώσει την κούκλα και να την κρεμάσει, έτσι στα χάλια που ήταν, σε περίοπτη θέση έξω από την καλύβα του. Αυτό όμως δεν ήταν αρκετό για να αναπαυθεί το πνεύμα του κοριτσιού που κατά πως φαίνεται ζητούσε κι άλλες δυστυχισμένες κούκλες. Κι έτσι από εκείνη τη στιγμή ο καλός μας ο Χουλιάν, αποφάσισε να γυρνάει από δω κι από κει και να μαζεύει κούκλες παλιές, πεταμένες στα σκουπίδια, χαλασμένες που δεν τις ήθελαν πια και να «διακοσμήσει» μ’αυτές το νησάκι του. Έτσι κι έκανε λοιπόν, γύρναγε όπου μπορούσε, μάζευε παλιές κούκλες, ακόμα και τις αντάλλαζε με προϊόντα που φύτευε στο νησάκι και γέμισε τον τόπο κρεμασμένες άθλιες κούκλες, χωρίς μαλλιά, αποκεφαλισμένες, χωρίς χέρια ή πόδια ή μόνον τα χέρια και τα κεφάλια τους, βρώμικες, απαίσιες, αποκρουστικές και εν τέλει τρομακτικές. Ακόμα και την καλύβα του την είχε γεμίσει με τέτοια φρικιαστικά ομοιώματα που κάποτε ήταν χαριτωμένα κοριτσίστικα παιχνιδάκια.
Μ’αυτά και μ’αυτά όμως ο τρελό-Χουλιάν κατάφερε να δημιουργήσει έναν «μύθο» γύρω από το νησάκι και τις κακάσχημες βρωμοκούκλες του και να πάρει έτσι δημοσιότητα κι αυτός και το μέρος. Ντόπιοι και ξένοι τουρίστες έρχονταν να δουν το στοιχειωμένο μέρος και πολλοί έφερναν και μια παλιά κούκλα μαζί τους. Άμα πάτε μην σας φανεί παράξενο που θα δείτε και κάτι ελεεινές Barbie... Ακόμα και σε καλή κατάσταση να ήταν η κούκλα αρχικά, κρεμασμένη στα δέντρα και στα σχοινιά, γινόταν χάλια από τις βροχές, τη σκόνη και τα χώματα. Κι έτσι πολλούς «περίεργους» που ήθελαν να δουν από κοντά «το νησί με τις κούκλες», ο Χουλιάν δεχόταν ευχαρίστως να τους ξεναγήσει ή και να τους επιτρέψει να βγάλουν φωτογραφίες, έναντι βέβαια κάποιας αμοιβής…χμμμ…
Τα χρόνια πέρασαν, ο Don Julian Santana Barrera πέθανε το 2001, του έφτιαξαν παρά δίπλα από την καλύβα του κι έναν τάφο με κόκκινο ξύλινο σταυρό εξ ίσου ανατριχιαστικό με τις κούκλες του κι από τότε το νησάκι με τις κούκλες (La isla de las munecas) έχει γίνει τουριστική ατραξιόν και δεκάδες κανό-καραβάκια φορτωμένα τουρίστες πάνε κι έρχονται στα κανάλια του Xochimilco. Ωραίος ο Don Julian κι η τρέλα του, ε;
Κείμενο: Marlykon
Πληροφορίες για όσα διαβάσατε, πήραμε από τα εξής websites: ⇒ https://isladelasmunecas.com/ ⇒ https://www.atlasobscura.com/places/la-isla-de-las-munecas