Ταξιδιώτες και ταξιδιώτισες, αν δεν έχετε ήδη πάει στην Ιρλανδία, να το κάνετε σύντομα παρακαλώ, γιατί αυτή η πανέμορφη μικρή χώρα, έχει να σας δώσει πολλές χαρές.

Έχουμε και λέμε λοιπόν, η Ιρλανδία είναι:

H χαρά του κτηνιάτρου

Απογραφή του 2016 δείχνει 4.773.000 κατοίκους στην χώρα, έναντι 4.800.000 ευτυχισμένων προβάτων και 1.400.000 γαλακτοπαραγωγών αγελάδων και 1.100.000 γαλουχουσών αγελάδων που βόσκουν ανέμελες στα καταπράσινα λιβάδεια της χώρας. Εκτός αυτών βέβαια και ατέλειωτα άλογα, μουλάρια και γαϊδούρια. Άσε πιά τα κατοικίδια σκυλάκια που με χαρά συνοδεύουν τους «κυρίους» και τις «κυρίες» τους, βολτάροντας στα αχανή πάρκα-οάσεις του Δουβλίνου, αρκεί μόνον να μην αφήνουν πίσω τους τα «κακάκια» τους, καθότι επί τόπου πρόστιμο 150 ευρώ.

Διαβάστε σχετικό άρθρο στο site farmersjournal.

Η χαρά του γκόλφερ

E, βέβαια, σε μια χώρα τόσο μα τόσο πράσινη και πεδινή, πώς να μην βασιλεύει το γκολφ. Πάνω από 300 γήπεδα γκολφ σε όλη την επικράτεια, αλλά και πολλά αυτοσχέδια, μέχρι που έβλεπες σε άσχετα χωράφια και κήπους σπιτιών, ταμπελίτσες «No golfing», «Strictly No Golf» κ.τ.λ.

Η χαρά του ραλίστα

National Roads λίγο πιο στενοί από την Ιωάννου Δροσοπούλου με όριο ταχύτητος 100 χλμ. και επαρχιακοί δρόμοι εξ ίσου φαρδείς με την οδό Άτλαντος με όριο ταχύτητος τα 80 χλμ. Δεν έχω τάσεις αυτοκτονίας, μα οδηγώ στους δρόμους της Ιρλανδίας...

Η χαρά του ρόκερ

Μάνα λεβεντογέννα η Ιρλανδία. Rory Gallagher, U2, Sinead O’Connor, Thin Lizzy (δηλαδή ΚΑΙ Gary Moore, ΚΑΙ Phil Lynott), Cranberries, Pogues, Boomtown Rats, Therapy?, Damien Rice, Stiff Little Fingers, Snow Patrol, Clannad και βασικά Van Morrison (και πολλοί, πολλοί, μα πάρα πολλοί άλλοι). Ως εκ τούτου, σ’όποιο από τα χιλιάδες μπαράκια της χώρας μπεις, θα ακούσεις και μια καλή ροκιά, όσο πίνεις την Γκίνες σου.

Η χαρά του μπόξερ

Δεν το γνώριζα, αλλά η Ιρλανδία φημίζεται και για το μποξ της. Έχει βγάλει πολλούς πρωταθλητές και διάσημους πυγχμάχους (Carl Frampton, Jack "Nonpareil" Dempsey, Steve Collins, John Duddy κ.ά,) και μπορείς να δεις κι από ένα γυμναστήριο μποξ σε κάθε μικρή γειτονιά και σε κάθε χωριουδάκι της χώρας.

Η χαρά του ιδιοκτήτη

Δεν ξέρω πώς ακριβώς να το εξηγήσω, αλλά και στο τελευταίο απομακρυσμένο χωριουδάκι 6 κατοίκων και στο πιο απόμερο λιβάδι στο τέρμα Θεού, υπάρχουν συρματοπλέγματα και αυστηρές προειδοποιητικές ταμπέλες No Trespassing, Private Property, Shooting Reserved και άλλα ωραία. Το καλύτερο; Κατά μήκος του άθλιου (μπορούσαν να φτιάξουν κάτι πιο της προκοπής στο Νο.1 τουριστικό προορισμό της χώρας...) μονοπατιού που διασχίζεις για να δεις όλη την εκπληκτική θέα του υπερθεάματος των Βράχων του Μόχερ, υπάρχουν ηλεκτροφόρα σύρματα για να μην μπούμε μέσα στην ιδιοκτησία κάποιου κυρίου. Ευτυχώς που δεν γλίστρησα...

Πρώτη δημοσίευση: peopleandideas.gr

Κείμενο: Marlykon