Δάντης

Γκουίντο, πόσο θά’θελα ο Λάπο, εσύ κι εγώ
Ως δια μαγείας να φεύγαμε τώρα μ’ένα σκαρί
Που μ’όποιον και αν φύσαγε τριγύρω μας καιρό
Στη θάλασσα να έβγαινε με όλους μας μαζί

Φουρτούνες δεν θα γνώριζε καθώς θα προχωρούσε
Ούτ’ άλλα εμπόδια θά’βρισκε στο υγρό στοιχείο πάλι
Κι όπως το κύμα όμορφα κι αργά θα μας κουνούσε
Η επιθυμία να μένουμε μαζί θα ήταν πιο μεγάλη

Τη μόνα Βάννα και τη μόνα Λάτζα επίσης
Καθώς κι εκείνη που έχει αριθμό τριάντα
Θα έβαζε μαζί μας ο καλός ο γητευτής

Κι έτσι για Έρωτα μιλώντας πάντα
Η καθεμιά τους θά’ταν ευτυχής
Όπως πιστεύω πως θα ήμασταν κι εμείς

Δάντης (1265-1321)

Guido, i’ vorrei che tu e Lapo ed io
fossimo presi per incantamento
e messi in un vasel, ch’ad ogni vento
per mare andasse al voler vostro e mio;

sì che fortuna od altro tempo rio
non ci potesse dare impedimento,
anzi, vivendo sempre in un talento,
di stare insieme crescesse ’l disio.

E monna Vanna e monna Lagia poi
con quella ch’è sul numer de le trenta
con noi ponesse il buono incantatore:

e quivi ragionar sempre d’amore,
e ciascuna di lor fosse contenta,
sì come i’ credo che saremmo noi.

Σημ. Το σονέτο αυτό ανήκει στις «Rime» του Δάντη και απευθύνεται στους φίλους του ποιητές Γκουίντο Καβαλκάντι και Λάπο Τζάννι. Η μόνα Βάννα (Τζοβάννα) ήταν η αγαπημένη του Γκουίντο και η Λάτζα η αγαπημένη του Λάπο. Ο αριθμός τριάντα έχει να κάνει με μια σύνθεση του Δάντη, η οποία δεν έχει σωθεί αλλά είναι γνωστό ότι μιλούσε για τις εξήντα ομορφότερες γυναίκες της Φλωρεντίας. Στη σύνθεση αυτή η Βεατρίκη κατείχε την ένατη θέση οπότε μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι εδώ ο Δάντης αναφέρεται σε κάποια άλλη. 

Πηγή Φωτογραφίας: https://www.poetryfoundation.org/poets/dante-alighieri#tab-poems

www.litoseizani.com