Τρία ποιήματα της Άλντα Μερίνι, μεταφρασμένα από την Λητώ Σεϊζάνη

1.

Δεν χρειάζομαι χρήματα

Έχω ανάγκη από αισθήματα.

Από λόγια επιλεγμένα με σοφία

Από άνθη ή αλλοιώς από σκέψεις

Από ρόδα ή αλλοιώς παρουσία

Απ'όνειρα που στα δέντρα κατοικούν

Από τραγούδια που κάνουν τ'αγάλματα να χορεύουν

Από άστρα που ψιθυρίζουν μες στ'αυτιά των εραστών...

Έχω ανάγκη από ποίηση

απ'αυτή τη μαγεία που καίει το βάρος των λέξεων

που ξυπνά τις συγκινήσεις και προσφέρει καινούρια χρώματα.

2.

Γλυκύτατους αγάπησα εραστές με τρυφερότητα

χωρίς εκείνοι να το μάθουνε ποτέ.

Και γύρω τους ιστούς αράχνης ύφανα

στο ίδιο μου το πλέγμα έπεσα θύμα.

Μες στην ψυχή μου υπήρχε και η πόρνη

Και η αγία, ήμουν αιμοδιψής και υποκρίτρια μαζί.

Πολλοί έδωσαν όνομα στον τρόπο της ζωής μου

και υπήρξα απλώς μια υστερική.

(από την "Κλέφτρα κίσσα")

3.Τραγούδι για την ποίηση

 Ποίηση, τρόμος του κιαροσκούρο,

    μέρα και νύχτα, αυγή.

ποίηση, η φτώχια μου

     ο ανοιχτός μου πλούτος
 
οι τύψεις, η συγγνώμη μου, 

φτιαγμένη από αέρα και βουνά

από άγριες σιωπές

ποίηση ουσιαστική και μόνη

της ζωής η ταυτότητα

με εκείνον που κινεί τα νήματά σου

στο κουκλοθέατρο έμπειρος

(από το “ Καταδικασμένοι σε θάνατο” 1980)

Μετάφραση: Λητώ Σεϊζάνη 

Πηγή Φωτογραφίας: https://cosedibergamo.com/