Ποιός να το πίστευε πως ο ρομαντικός Ισπανός ιππότης- συγγραφέας και ο πρωτοπόρος ρεαλιστής φιλόσοφος – δραματουργός πέθαναν την ίδια μέρα!
Προφανώς πρόκειται για τον Μιγκέλ ντε Θερβάντες και τον Ουίλλιαμ Σαίξπηρ.
Για αυτόν τον λόγο και η 23η Απριλίου έχει οριστεί από την UNESCO ως Παγκόσμια Ημέρα Βιβλίου. Ταυτόχρονα στην Καταλονία αυτή η μέρα θεωρείται ως «El Día del Libro y de la Rosa» (δηλαδή η «Ημέρα Βιβλίου και Ρόδου») για να τιμήσει τον Θερβάντες με το σύνθημα: « Ένα τριαντάφυλλο για την αγάπη, ένα βιβλίο για πάντα» και θεωρείται μια αντίστοιχη τοπική γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου.
Και τώρα έρχομαι να διαψεύσω την ιστορία αυτή. Ο Σαίξπηρ πέθανε όντως στις 23 Απριλίου κατά το Ιουλιανό ημερολόγιο, που επικρατούσε εκείνη την εποχή στην Αγγλία, η ημερομηνία αυτή αντιστοιχεί στις 3 Μαΐου 1616 του Γρηγοριανού Ημερολογίου. Συνεπώς ο Σαίξπηρ πέθανε δέκα ημέρες μετά. Παράλληλα, ο θάνατος του Θερβάντες από ηπατική κίρρωση αν και δηλώθηκε στις 23 Απριλίου, πραγματοποιήθηκε το προηγούμενο βράδυ στις 22 του μηνός.
Λεπτομέρειες όλα αυτά.... η ιστορία παραμένει αρκετά εντυπωσιακή. Κάθε φορά που το σκέφτομαι, φαντάζομαι δύο τελείως διαφορετικούς τεράστιους δρόμους (λογοτεχνικά, κοινωνικά και ιδεολογικά) που καταλήγουν στο ίδιο κοινό σημείο και εκεί στέκονται δύο φιγούρες. Από τη μία, ο Μιγκέλ ντε Θερβάντες, ο φτωχός Ισπανός πολεμιστής, φυλακισμένος, αιχμάλωτος πολέμου φημισμένος για το Δον Κιχώτη, που ονειρεύεται το αδύνατο, περιπλανιέται στις σκοτεινές μνήμες του παρελθόντος, τρέφεται με τις ψευδαισθήσεις του και υπερασπίζεται τα ιδανικά του που τείνουν στο ανέφικτο. Από την άλλη ο Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, ο ξεπεσμένος αριστοκράτης, που τα θεατρικά του έργα βρίσκουν απήχηση στη βασιλική αυλή, ρεαλιστικά αντικατοπτρίζουν την πτώση της φεουδαρχίας και συγκινούν με τις προσεγγίσεις του θανάτου, των γηρατειών, του έρωτα, και των ανθρώπινων σχέσεων. Εκείνο το Σάββατο, λοιπόν, θα κοιτάζονταν μέσα στο σκοτάδι. Τα δύο μεγάλα πνεύματα συναντώνται, σίγουρα θα γνέφουν ο ένας στον άλλον από εκτίμηση, ίσως και να δίνουν τα χέρια τους. Μαζί θα πάρουν το δρόμο της αθανασίας.
“Άργησα τόσο στην πορεία μου στον κόσμο, που ήρθε το σούρουπο κι έχασα τον δρόμο μου για πάντα.”William Shakespeare
«Τι προτιμάς: σοφή τρέλα ή ανόητη λογική;» Miguel de Cervantes
Κείμενο: Αργυρώ Κωνσταντοπούλου