Μια βόλτα στους δρόμους της πρωτεύουσας του Νεπάλ. Σκηνές καθημερινότητας στην πολύβουη Kathmandu με τους υπέροχους ναούς, τα περίτεχνα ανάκτορα, τα βρώμικα πεζοδρόμια, την μεγάλη ατμοσφαιρική μόλυνση, την απίστευτη φτώχεια του μεγαλύτερου μέρους των κατοίκων της αλλά και την έμφυτη ευγένειά τους, το στωικό τους χαμόγελο, την πανδαισία των χρωμάτων στους ναούς, στα φαγητά, στα ρούχα, στις προσόψεις σπιτιών και μαγαζιών, στις καθημερινές λατρευτικές προσφορές τους στις άπειρες θεότητες!

Οι επικρατούσες θρησκείες είναι ο ινδουισμός και ο βουδισμός. Είναι χιλιάδες οι καθημερινές εκδηλώσεις θρησκευτικής λατρείας-βουδιστικής και ινδουιστικής και υπάρχει εξήγηση σε αυτό. Ο ινδουισμός έχει εκατομμύρια θεϊκές μορφές οπότε δεν είνα καθόλου ασυνήθιστο να συναντάς κάθε τρεις και λίγο λιτανείες, προσκυνητές, ή απλά προσευχόμενους σε κάθε ναό ή βωμό σε κάθε γωνιά της πόλης.

 Πλατεία Durbar-Swet Bhairav, ινδουιστικό ιερό

 Λιτανεία

Kaal Bhairab Ινδουιστικός ναός.  Πλατεία Durbar.

 Η βουδιστική Στούπα Boudhanath από το 600 μ.Χ

Τα ίδια ισχύουν και για τους βουδιστές όπου ανάμεσα στους πιστούς ξεχωρίζουν βέβαια με την συνεσταλμένη αλλά απόμακρη «από τη βουή αυτού του κόσμου» παρουσία τους οι θιβετιανοί μοναχοί. Κοντά στην μεγάλη Στούπα μετά την εισβολή της Κίνας στο Θιβέτ έχουν εγκατασταθεί 100.000 πρόσφυγες. Υπάρχει και το μοναστήρι τους όπου οι μοναχοί πολύ ευγενικά σου προσφέρουν τσάι με βούτυρο γιάκ (οι τολμηροί ας το δοκιμάσουν, αλλιώς ευγενικά αρνηθείτε).

Οι Νεπαλέζοι στα μικρά τους μαγαζιά, στις υπαίθριες αγορές, ακόμη και οι πλανόδιοι πωλητές θα σε εξυπηρετήσουν, θα σε σερβίρουν, θα σου προτείνουν να φας από το φαγητό που προσφέρουν στο ναό, είναι μεγάλη τους ευχαρίστηση να δεχτείτε. Όμως, σπάνια κάποιος πλανόδιος θα σου ζητήσει φορτικά λεφτά ή να αγοράσεις κάτι από την πραμάτεια του.

Βέβαια, αν δεις ηλικιωμένη γυναίκα να πουλά κρεμαστά, φυλαχτά κλπ. στο δρόμο καλό είναι να αγοράσεις κάτι γιατί σημαίνει ότι είναι μόνη στη ζωή, δεν έχει γιό για να την γηροκομήσει. Οι γιοί έχουν την υποχρέωση και όχι οι κόρες και συντάξεις έχουν μόνο οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι στρατιωτικοί. Πάντως, ηλικιωμένους δεν θα δεις γενικότερα στον δρόμο για τον απλούστατο λόγο ότι μόνο 4% του πληθυσμού έχει ηλικία άνω των 65 ετών. 

Μπροστά στα δυο μαγαζάκια βολτάρουν και δυο νεπαλέζικες κότες!

 Ραφείον

Στο ντύσιμο, το παραδοσιακό καπέλλο ντάκα κυριαρχεί στους άνδρες, στις γυναίκες επικρατούν τα πολύχρωμα σάρι και τα στολισμένα μαλλιά.

 Βέβαια υπάρχουν και πλούσιοι στο Νεπάλ, μιλάμε για πολύ χρήμα -μαύρο φυσικά- που η κυβέρνηση προσπαθεί να περιορίσει. Όπως επίσης υπάρχουν και περιοχές με σύγχρονες, πολυτελείς κατοικίες και λεωφόροι με όλα τα επώνυμα brands που απευθύνονται φυσικά στους έχοντες χρήμα γιατί η πλειοψηφία του πληθυσμού ζει με ένα δολλάριο την ημέρα. Εξ ου και οι μεγάλες ροές μετανάστευσης των νέων στις χώρες του Κόλπου.

Αν αναρωτηθείτε για όλα αυτά τα ηλεκτροφόρα καλώδια που σχηματίζουν θυσάνους ή που διατρέχουν άναρχα τους δρόμους, η απάντηση που δίνουν είναι μια: Φταίνε οι μαϊμούδες που κρεμιούνται πάνω τους και τα κόβουν! Εε και; Περνάνε τα καινούργια καλώδια πάνω από τα παλιά και ο θύσανος αυξάνει. Παράξενη αντίληψη επιδιόρθωσης των βλαβών στην ηλεκτροδότηση! 

Κι όταν βραδυάζει; Στην περιοχή Thamel στο κέντρο της πόλης και στα στενά δρομάκια του η ζωή σφύζει από τα χιλιάδες μαγαζιά που κλείνουν αργά, μετά η περιοχή ερημώνει. Εννοείται ότι υπάρχουν τα μπαράκια, τα clubs και τα εστιατόρια όπως παντού στον κόσμο όμως κλείνουν τα μεν εστιατόρια τα μεσάνυχτα, τα μπαρ στις 2 η ώρα και τα night club στις 4 π.μ. Αα, ξέχασα και τις κάβες ποτών, αυτές κλείνουν από τις 10 το βράδυ!

 Φωτογραφίες και  Κείμενο: Μαριάννα Καραβασίλη