Θέλω να σας πω μια συνταγή, αλλά πριν σας την πω, θέλω να σας πω τον πόνο μου.

Ο  άντρας μου είναι ψαροτουφεκάς.  Όχι φανατικός, απ’αυτούς που εξαφανίζονται τα σαββατοκύριακα και βουτούν στα κατάβαθα της θάλασσας για ροφούς, αλλά πάντως το ευχαριστιέται. Βουτάει στη θάλασσα και ξεχνάει να βγει. Κι επειδή, όπως σας είπα, δεν είναι του μεγάλου βάθους, έχει ιδιαίτερη επιτυχία στα χταπόδια. Έτσι λοιπόν, τον πρώτο καιρό χαιρόμασταν να τρώμε χταπόδια. Στα κάρβουνα, ξυδάτο, κοκκινιστό με μακαρονάκι, κ.τ.λ. Μετά αρχίσαμε να καλούμε και τους φίλους μας για όργια οκταποδοφαγίας. Ε, μετά, αρχίσαμε να το βαριόμαστε. Το χταπόδι, όχι το ψαροτούφεκο…

Κι έτσι αναζήτησα από δω κι από κει συνταγές για χταπόδι. Ώσπου μια θεία από την Ικαρία, μου έδωσε την ακόλουθη, εξαιρετικά απλή, αλλά και ιδιαίτερα νόστιμη συνταγή για «ΧΤΑΠΟΔΙ ΣΤΟ ΤΗΓΑΝΙ» :

• 1 κιλό χταπόδι (ή όσο φέρει ο κάθε σύζυγος)
• 1/2 φλιτζάνι τσαγιού ελαιόλαδο
• Ελάχιστο πιπέρι
• Ρίγανη
• 1 ½ φλιτζάνι τσαγιού κόκκινο κρασί
• 1-2 κουταλιές σούπας ξύδι 

Καθαρίζετε το χταπόδι, το πλένετε και το κόβετε σε μικρά  κομμάτια. Το βάζετε σε βαθύ τηγάνι (σκέτο, χωρίς νερό, γιατί ψήνεται με το δικό του νερό). Σκεπάζετε το σκεύος και σιγοψήνετε για περίπου μισή ώρα. Μέχρι να μείνει με ελάχιστο νερό.

Ρίχνετε το ελαιόλαδο, το αφήνετε να ψηθεί/τηγανιστεί για ακόμη 10 λεπτά και το σβήνετε με το κρασί. Προσθέτετε πιπέρι και μπόλικη ρίγανη, σκεπάζετε και βράζετε για 15 περίπου  λεπτά μέχρι να πήξει η σάλτσα (προσέξτε μην σας στεγνώσει, γιατί  η νοστιμιά είναι στη σαλτσούλα του). Την στιγμή που σβήνετε την φωτιά, ρίχνετε και το ξύδι κι ανακατεύετε. Αν το ξύδι είναι σπιτικό, από κρασί, το χταποδάκι θα πάρει σούπερ γεύση. Αν είναι το γνωστό του εμπορίου, τολμήστε να ρίξετε λίγο πάρα πάνω.

Φροντίστε να έχετε και αρκετό ούζο ή τσιπουράκι στο τραπέζι.

ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ