Καλοκαίρι, στο εξοχικό μας σπιτάκι, παρέα με καλούς φίλους, μικροί, μεγάλοι, σύνολο 8 άτομα. Βραδιάζει, έρχεται η ώρα της πείνας.
Ιδανική λύση, μια μακαρονάδα. Ξεκινάω ως νοικοκυρά του σπιτιού, βγάζω κατσαρόλα, βάζω νερό, αλάτι, οι φίλοι από κοντά, να κόψω σαλάτα, να στρώσω τραπέζι και τα λοιπά. Βράζει το νερό στην κατσαρόλα, πιάνω τα μακαρόνια, τα βγάζω από το πακέτο και ετοιμάζομαι να τα σπάσω στα δυο για να τα ρίξω στο νερό και «μηηηηηηηη.... τί κάνεις εκεί;;; είσαι καλά;;; σπας τα μακαρόνια στη μέση; Ολόκληρα τα ρίχνουμε στο νερό» Κι αρχίζουν οι φίλοι την επιστημονική ανάλυση γιατί ΔΕΝ πρέπει ποτέ να κόβουμε τα μακαρόνια μπλα μπλα μπλα. Ναι, αλλά είναι πολλά και δεν τα χωράει αλλιώς. Επίσης, οι ιταλοί μπορεί να το κάνουν έτσι, εμείς μπορούμε να το κάνουμε αλλιώς.
Μην μου πείτε ότι οι δικές σας μητέρες και γιαγιάδες είχαν το ειδικό ψηλόλιγνο κατσαρόλι και έριχναν το σπαγέτο ολόκληρο να βράσει. Γιατί οι δικοί μου πρόγονοι στα Κάτω Πατήσια, τα έσπαγαν κι έτσι έβραζαν κι τα ανακάτευαν πιο εύκολα. Και μετά που τα σερβίραμε στο πιάτο, τα κόβαμε και με το μαχαίρι, γιατί αλλιώς πιτσίλιζαν οι σάλτσες και γινόμασταν χάλια. Και το κυριότερο... Τρώγαμε (και εξακολουθούμε να τρώμε) όλα τα ζυμαρικά με την κλασική συνοδεία ψωμιού. Για να μαζέψουμε στο τέλος την σαλτσούλα με το τυράκι που έχει μείνει στο πιάτο. Το ξέρω ότι οι αγαπημένοι ιταλοί δεν κάνουν τίποτα απ’όλα αυτά, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι απαγορεύεται κιόλας... Και στο κάτω-κάτω, γιατί να μην δώσουμε ελληνικό «χρώμα» στην μακαρονάδα μας; Άμα έτσι μας αρέσει, δηλαδή... Παρά, γίναμε όλοι αυστηροί γαστρονόμοι και capocuochi…
Κι επειδή, ως γνωστόν, σωστή μαγειρική δεν γίνεται δίχως την σωστή μουσική υπόκρουση, την ώρα που φτιάχνετε την μακαρονάδα σας βάλτε κανένα ελληνο-ιταλικό ή και ιταλο-ελληνικό τραγουδάκι. Θα σας πρότεινα «Το κορίτσι του φίλου μου» από Λάκη Τζορντανέλλι, «Σίλια» με Τόνι Πινέλλι, «Φίλε/Bella» ντουετάκι Al Bano – Πλούταρχος (όπου Πλούταρχος τραγουδά ιταλικά με φοβερή προφορά και Al Bano στα ελληνικά... μεγαλειώδες!!!) και οπωσδήποτε για κάθε φορά που φτιάχνετε μακαρονάδα Ραφαέλλα Κάρρα «έξι οκτώ, έξι οκτώ, τρία, πέντε, εφτά, το τηλέφωνος πες γιατί ντεν κτυπά».
ΚΑΛΗ ΟΡΕΞΗ – BUON APPETITO!
Κείμενο: Marlykon