Μισιρλού-Μια μικρή Αιγυπτία στα κύματα της Καλιφορνίας

Μισιρλού-Μια μικρή Αιγυπτία στα κύματα της Καλιφορνίας

Οι περιπέτειες της Μισιρλού, του περίφημου ρεμπέτικου τραγουδιού που κατέκτησε τον κόσμο.

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό, στην Αίγυπτο, μια πανέμορφη μαυρομάτα κοπέλλα, που τ’όνομα της δεν γνωρίζουμε. Ούτε και πολλές λεπτομέρειες για τη ζωή και το ποιόν της. Μόνο ότι ήταν νεαρή, μουσουλμάνα και Αιγυπτία.  Αυτό που σίγουρα γνωρίζουμε είναι πως τα κάλλη της, έβαλαν φωτιές κι άναψαν πόθους σε πολλούς Έλληνες που λόγω ηθών της εποχής και διαφορετικής θρησκείας, έτοιμοι ήταν να την κλέψουν από την « Μπαρμπαριά» . Μάλλον όμως δεν την απήγαγαν, αλλά την άφησαν εκεί στην «Αραπιά» για να την θαυμάζουν όλοι. Όμως κάποιος της έγραψε ένα αργό ζεϊμπέκικο, ονομάζοντάς το «Μουσουρλού» ή «Μισιρλού» που σημαίνει «νεαρή μουσουλμάνα Αιγυπτιώτισα». Το ζεϊμπέκικο αυτό, έφτασε στην Αθήνα το 1927 και τραγουδήθηκε από την ρεμπέτικη ορχήστρα του Μιχάλη Πατρινού, ο οποίος λέγεται ότι του έβαλε και τους γνωστούς στίχους  Αχ Μισιρλού , τρέλλα θα μ΄έρθη, δεν υποφέρω πια, Αχ θα σε κλέψω μέσα απ’την Αραπιά.  Το τραγούδι ηχογραφήθηκε στην Αθήνα από τον Πατρινό το 1930 και στις Η.Π.Α. από την Orthophonic του Τίτου ή Τέτου Δημητιράδη. Και δεύτερη ηχογράφηση του Πατρινού έγινε στη Ν.Υόρκη το1931. Καταλαβαίνετε, ότι λόγω εποχής τα πράγματα ήταν λίγο μπερδεμένα και το κορίτσι το είχαν εκθέσει πολλοί, χωρίς να ξέρουμε μετά βεβαιότητος πολλά στοιχεία γι’αυτό.

Ώσπου το 1941, εμφανίστηκε ο ελληνοαμερικανός Νίκος Ρουμπάνης που μαγεμένος κι αυτός από την εξωτική ομορφιά της νεαρής Αιγυπτίας, έκανε μια δική του εκδοχή του τραγουδιού, πιο γρήγορη, πιο οριεντάλ και κάπως τζαζ και σαφώς πολύ κοντινότερη σ’αυτήν που γνωρίζουμε σήμερα. Ο Ρουμπάνης όμως είχε και λίγο πονηρούς σκοπούς για το κορίτσι και έσπευσε να κατοχυρώσει το τραγούδι ως δική του σύνθεση. Κι έτσι πλέον ο Ρουμπάνης εμφανίζεται παντού ως συνθέτης του «Μισιρλού». Αυτήν την βερσιόν τραγούδησαν εξαιρετικά η Σοφία Βέμπο το 1947 και η Δανάη Στρατηγοπούλου το 1948.

Κι από τότε η «Μισιρλού» , η μικρή Αιγυπτία έγινε αντικείμενο πόθου πολλών σπουδαίων μουσικών, ανά τον κόσμο. Οι μεγάλες ορχήστρες ελαφριάς τζαζ (πολύ της μόδας εκείνη την εποχή) την συμπεριλαμβάνουν απαραιτήτως στο ρεπερτόριό τους (Harry James, Woody Herman). To 1947 o Jan August σε μια πιανιστική εκτέλεση το κάνει επιτυχία και βέβαια μην ξεχνάμε και την ωραιότατη «εξωτική» εκτέλεση από τον Xavier Cugat. Στις αρχές του ’50 ηχογραφείται και μια εβραϊκή εκτέλεση του κομματιού από τον ραββίνο Nuftai Zvi Margolies Abulafia, που φαίνεται κι αυτός αγαπούσε την Μισιρλού και θέλησε να την βαφτίσει εβραιοπούλα. Κι έτσι από τότε η Μισιρλού κυκλοφορεί και σαν εβραϊκό παραδοσιακό τραγούδι και ακούγεται σε κάθε εβραϊκό γάμο. Παρόμοιοι διεκδικητές του έρωτα της αιγύπτιας καλλονής εμφανίστηκαν και στην Τουρκία, στο Λίβανο και στην Σερβία.

Όμως τον μεγαλύτερο έρωτά της, η μικρή μας μαυρομάτα, τον γνώρισε στην Καλιφόρνια και μάλιστα κάνοντας (τί άλλο;) σερφ.  Ο Dick Dale , αμερικανός λιβανεζικο-πολωνο-λευκορωσικής καταγωγής, ήταν ο βασιλιάς της σερφ-ροκ κιθάρας.  Σέρφερ κι ο ίδιος, ήθελε η μουσική του να αντανακλά τους ήχους των κυμάτων. Μια μέρα το 1962, σε κάποιο σόου του, ενας πιτσιρικάς από το κοινό τον ρώτησε αν μπορούσε να παίξει ένα ολόκληρο τραγούδι σε μια μόνο χορδή.  Τό’βαλε πείσμα λοιπόν ο Dick , θυμήθηκε και την καταγωγή του και κάτι γάμους και πανηγύρια των παιδικών του χρόνων και ιδού μια Μισιρλού ξαναγενημένη, φρέσκια, γρήγορη, «μπητάτη» και κυρίως εντυπωσιακή. Κι έτσι το κορίτσι από την Αίγυπτο, ο απαγορευμένος πόθος των Ελλήνων, βρέθηκε στις καλιφορνέζικες ακτές κι έμαθε να καβαλάει τα κύματα με τέτοια χάρη και γρηγοράδα που την πόθησαν πολλοί άλλοι surfers. Οι Beach Boys πρώτοι και καλύτεροι (όταν ακόμη ήταν καθαροί σερφίστες και μόνον), αλλά και οι The Surfaris, ή οι The Trashmen. Τον έρωτα όμως που της πρόσφερε ο Dick Dale, κανείς άλλος δεν τον έφτασε, γι’αυτό και η Misirlou έγινε το σήμα κατατεθέν τραγούδι του.  Θα θυμάστε βέβαια ότι πολλοί έμαθαν (ή ξαναθυμήθηκαν) αυτήν την Misirlou από την ταινία Pulp Fiction (1994) του Q.Tarantino, που έκανε και πολύ μεγάλη επιτυχία.

Αντιλαμβάνεστε ότι η Μισιρλού δεν ήταν καμιά τυχαία...Μεγάλους έρωτες άναβε κι ακόμα ανάβει. Είναι από τα πιο γνωστά ελληνικά τραγούδια. Γι’αυτό εξ άλλου είχε επιλεγεί για την τελετή λήξης των Ολυμπιακών αγώνων του 2004 όπου η μαγική ξωτική ομορφιά της τραγουδήθηκε από την Άννα Βίσση. 

Εκτός από τα τραγούδια που αναφέραμε υπάρχουν πολλές (μα πολλές....) εκτελέσεις του. Μια αξιοσημείωτη είναι αυτή του 1955 από τους Cardinals, ένα όχι τόσο γνωστό φωνητικό doo-wop σύνολο αλλά και αυτή των δικών μας Last Drive. Και βέβαια το πιο πρόσφατο (2006) hit των Black Eyed Peas, “Pump It” που έχει σαν βάση του το Misirlou του Dick Dale. Ας είναι καλά η μικρή καλλονή της Αιγύπτου, που ενέπνευσε τέτοιους έρωτες και μας χάρισε τόσα απολαυστικά (ε, καλά...μερικά δεν ήταν και τόσο απολαυστικά) ακούσματα.

Κείμενο: Marlykon

Πρώτη δημοσίευση: peopleandideas


Εκτύπωση   Email