Οι άνθρωποι έχουν μία ακαλλιέργητη, άγρια πλευρά, ακόμα και αν προσπαθούν να δαμάσουν τον εαυτό τους ολοκληρωτικά. Το World Wrestling Entertainment ενσαρκώνει αυτή την πρωτόγονη κατάσταση του ανθρώπου.  

Το WWE ξεκίνησε ως προϊόν της Αμερικάνικης κουλτούρας και έγινε παγκόσμια αγάπη, καθώς συμπυκνώνει ένα σκληρό θέαμα σε συνδυασμό με οπαδισμό και αδρεναλίνη. Εξωφρενικές καταστάσεις στις οποίες κάθε κανόνας έχει ακυρωθεί, οι μάχες πραγματοποιούνται με κάθε κατάλυση του μέτρου. Κλουβιά που κλείνουν ένα ρινγκ, θυμίζοντας Ρωμαϊκή αρένα και δόντια που σπάνε σε ματωμένα κεφάλια, πληγωμένα από καρέκλες και χτυπήματα.

Πρόλαβα ως παιδί το WWE στην τηλεόραση, με τα κλασικά ονόματα του είδους, όπως τον John Cena, τον Ray Mysterio και, φυσικά, τον αξεπέραστο Undertaker και τον αδικοχαμένο Eddie Guerrero. Θυμάμαι η παρακολούθηση να είναι οικογενειακή υπόθεση, και στο σχολείο να συζητάμε με τους συμμαθητές ποιος παλαιστής πήρε τη ζώνη και πόσο άγριο ήταν το θέαμα που μας προσέφερε το χθεσινό επεισόδιο.

                                                Undertaker 

Θυμάμαι πως έπαιρνα τηλέφωνο στο κανάλι και ρωτούσα γιατί δεν είχε προβληθεί το επεισόδιο. Ήτανε μόδα, πρώτα το WWE και μετά το RAW.

Στο WWE δεν υπάρχουν κανόνες,  ο μόνος κανόνας είναι ότι δεν υπάρχουν κανόνες, απλά. Ο παλαιστής εκμεταλλεύεται κάθε δυνατό και αδύνατο τρόπο προκειμένου να εξολοθρεύσει τον αντίπαλό του, με όσο πιο σκληρό τρόπο γίνεται κιόλας.

Η Αμερική παραμένει μία πηγή βιομηχανίας εντυπωσιακών θεαμάτων, γύρω από τα οποία περιστρέφονται εκατομμύρια, περιουσίες, καριέρες ολόκληρες. Το αίμα, το πλούσιο θέαμα, η μάχη σώμα με σώμα, διεγείρουν το θεατή και του ξυπνούν την αρχέγονη, πρωτόγονη κατάσταση της ανάγκης για υπερίσχυση και επιβίωση.

Στο επαγγελματικό ρινγκ η βία γίνεται καθεστώς, η μονομαχία έχει ως σκοπό την επικράτηση με κάθε τρόπο. Δεν υπάρχουν οι απαγορεύσεις που υφίστανται τα επίσημα αθλήματα, αλλά η απόλυτη ελευθερία. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός πως πολλοί αγώνες τέτοιου είδους θεωρούνται παράνομοι στις ΗΠΑ.

Η επαγγελματική πάλη περιέχει ακραία συναισθήματα τα οποία χρειάζεται ο σημερινός άνθρωπος, καθώς ακόμα και αυτά τροφοδοτούν την ετοιμότητα απέναντι στη ζωή. Η αδρεναλίνη, τα ανθρώπινα όρια, η φιλοδοξία, η σωματική ρώμη, όλα αυτά περιπλέκονται, αναμειγνύονται και πασπαλίζονται με μία γερή δόση σόου και μπόλικου εντυπωσιασμού.

Το WWE δεν παρήγαγε απλώς αθλητές, αλλά είδωλα που κατέκτησαν τη λαϊκή κουλτούρα και συμβόλισαν μία γενιά. Ο Undertaker –κατά γενική ομολογία, ο καλύτερος παλαιστής όλων των εποχών – είναι αντικείμενο λατρείας στην Αμερική, ενώ ο John Cena έχει κάνει και μεγάλη πορεία στο σινεμά.

Το wrestling είναι μία διέξοδος του θεατή, ο οποίος ξεσπά για τη βιαιότητα που ζει παρακολουθώντας ένα θέαμα εξίσου ωμό και βίαιο. Κατέκτησε τα λαϊκά στρώματα επειδή πάντρεψε το οπαδικό συναίσθημα με τη βίαιη ορμή και το  ένστικτο.

Ακόμα και αν δε διάγει τις πιο λαμπρές ημέρες του, το WWE παραμένει θέαμα λαοφιλές, διασκεδαστικό και άγριο. Είναι μία κλασική αξία που κάποτε με συντρόφευσε και παρά την αθωότητα της παιδικότητας, της χάρισε και στιγμές πάθους, έντασης και ξεσπάσματος.

Κείμενο: Μαρία Σκαμπαρδώνη