Ακόμη και με έναν ακραίο, έως και χιουμοριστικό τρόπο μπορείς να περάσεις το μήνυμα για την αξία του διαβάσματος και στην Φινλανδία συναντάς ένα τέτοιο έξυπνο γλυπτό!
Αν κάτι αγαπώ όταν περπατάω στο δρόμο είναι ότι μπορώ να δω και να θαυμάσω πολλά δημόσια γλυπτά και προτομές.
Άλλα πιο κρυμμένα με δέντρα να τα επισκιάζουν, άλλα φανερά και επιβλητικά, το κάθε γλυπτό διατηρεί ζωντανή τη μνήμη ενός σημαντικού προσώπου ή γεγονότος, λειτουργεί ως υπενθύμιση και στη συνέχεια ως αισθητική βελτίωση.
Ακόμα περισσότερο, εκτιμώ εκείνα τα γλυπτά που προσφέρουν μία αφύπνιση στη σκέψη, λειτουργούν συμβολικά και περνάνε ένα σημαντικό μήνυμα με έξυπνο και πρωτότυπο τρόπο.
Η εποχή μας χαρακτηρίζεται από μία πνευματική αδράνεια και μία απομάκρυνση από το χώρο του βιβλίου. Σπανιότερα διαβάζουμε, λιγότερο προβληματιζόμαστε και διατηρούμε την πνευματική μας όραση σε αγρύπνηση και αμφισβήτηση.
Είναι σημαντικό να προσπαθούμε να ενθαρρύνουμε την αγάπη για το βιβλίο. Τα παιδιά είναι γεγονός δε μαθαίνουν να τα αγαπούν, δεν καλλιεργείται αυτή η αγάπη από την οικογένεια και το σχολείο, δύο πρωτογενή κύτταρα της κοινωνίας που μεταλαμπαδεύουν αξίες στα νεότερα μέλη.
Τα παιδιά δε βρίσκουν το διάβασμα ελκυστικό, οι μεγαλύτεροι άνθρωποι είναι εγκλωβισμένοι στην καθημερινότητα των ακριβών λογαριασμών και των επαγγελματικών απαιτήσεων.
Στη Φινλανδία, σε έναν από τους πολλούς όμορφους δρόμους της, συναντάς ένα γλυπτό ιδιαίτερο και έξυπνο ως προς το μήνυμα που επιθυμεί να περάσει.
Η μορφή ενός ανθρώπου στην οποία μπορούμε να δούμε μόνο το μισό του προσώπου και τα χέρια του διαβάζει ένα βιβλίο, ενώ όλα δείχνουν ότι βυθίζεται.
Εκμεταλλευόμενος την ύστατη στιγμή, αξιοποιεί τις τελευταίες του ώρες προσπαθώντας να αποκομίσει όσο περισσότερες γνώσεις μπορεί.
Το γλυπτό λέγεται "Διάβασε ακόμα και αν πνίγεσαι" και το θεωρώ ένα από τα εξυπνότερα γλυπτά που έχω δει ποτέ.
Ιδιαίτερο αφού δε δείχνει έναν άνθρωπο να διαβάζει αμέριμνος στο παγκάκι ενός πάρκου, αλλά μία μορφή που διαβάζει εκείνη τη στιγμή που η ίδια του η ζωή βρίσκεται σε κίνδυνο, τη στιγμή που γνωρίζει ότι θα βυθιστεί τελείως σε λίγα λεπτά.
Δείχνοντας ότι η ανάγνωση βιβλίων είναι αναγκαία για τον άνθρωπο, όπως η τροφή για τη διατήρηση του σώματος.
Τέτοια γλυπτά χρειαζόμαστε, τα οποία αναδεικνύουν τη σημασία της πνευματικής τροφής, της μελέτης και της φιλομάθειας.
Είθε να δούμε κάτι τόσο έξυπνο και σε έναν δρόμο της χώρας μας...
Κείμενο: Μαρία Σκαμπαρδώνη
Σ.Σ Την φωτογραφία είδαμε εδώ