O Johnny Otis (1921-2012) ήταν μια σπουδαία προσωπικότητα της μουσικής και όχι μόνον. Αν και είχε κάνει σπουδαία καριέρα στις Η.Π.Α., εδώ στην Ελλάδα δεν είχε γίνει ιδιαίτερα γνωστός, παρά τις ελληνικές του ρίζες.

Ήταν τραγουδιστής, συνθέτης, ντράμερ, κυνηγός ταλέντων, παραγωγός, ενορχηστρωτής, διευθυντής ορχήστρας, disc jockey, πολιτικός και πάστορας. Είχε γεννηθεί στις 28 Δεκεμβρίου του 1921 από γονείς ‘Ελληνες μετανάστες της Αμερικής. Το πραγματικό του όνομα ήταν Ιωάννης Βελιώτης. Μεγάλωσε σε μια “μαύρη” γειτονιά στο Berkeley και αφού δέθηκε πολύ με την μαύρη κουλτούρα αποφάσισε –έφηβος ακόμα- να άλλάξει το όνομά του σε Johhny Otis επειδή ακουγόταν πιο “μαύρο”. Πέθανε στις 17 Ιανουαρίου του 2012, σε ηλικία 90 ετών, πλήρης ημερών και εμπειριών, αφήνοντας πίσω του ένα πλουσιότατο και ποικιλότατο έργο. 

Ξεκίνησε την μουσική του καριέρα παίζοντας σε swing ορχήστρες. Το 1945 έφτιαξε τη δική του μπάντα. Το “Harlem Nocturne” ήταν η μεγάλη του επιτυχία από εκείνη την εποχή. Το δυνατότερό του ταλέντο όμως ήταν η ανακάλυψη νέων ταλέντων. Το 1950 ανακάλυψε την Etta James και έκανε και την παραγωγή στο μεγάλο της hit “Roll with me Henry (the Wallflower)”. Δικές του ανακαλύψεις ήταν επίσης ο Jackie Wilson, ο Little Richard, o Hank Ballard, o Little Willie John, η Big Mama Thornton. To μοναδικό του τραγούδι (σε δική του ερμηνεία, εννοείται) που μπήκε στο Top 10 των Η.Π.Α. ήταν το “Willie and the hand jive” που λανσάρισε κι ένα είδος χορού, το Hand Jive και που το 1974 το ερμήνευσε και ο Eric Clapton. Η πιο γνωστή του σύνθεση ήταν το “Every beat of my heart” ερμηνευμένο αρχικά από τις Royals (1952) για να γίνει μεγάλη επιτυχία μετά από εννιά χρόνια από τις Gladys Knight and the Pips. Δική του παραγωγή ήταν και η πρώτη εκτέλεση του “Hound Dog” από την Big Mama Thornton.

Ασχολήθηκε με τη δημοσιογραφία και την πολιτική. Για πολλά χρόνια δούλευε στο γραφείο ενός δημοκρατικού γερουσιαστή, ενώ είχε βάλει κι ο ίδιος υποψηφιότητα στην πολιτεία της California (χωρίς επιτυχία όμως). Του άρεσε να ζωγραφίζει και να φτιάχνει γλυπτά, ενώ για μιά εποχή είχε ανοίξει ένα καφε-παντοπωλείο-blues club. Ίδρυσε και την δική του εκκλησία “Landmark Community Gospel Church” στις λειτουργίες της οποίας, ο πάστορας Otis κήρυττε τον λόγο του Θεού, ενώ τραγουδούσε-έψαλε η παραδοσιακού τύπου gospel χορωδία και ένα ανδρικό κουαρτέτο, συνοδευόμενοι όλοι από μια ροκ μπάντα στην οποία έπαιζαν ο γιος και ο εγγονός του.

Η τελευταία του δουλειά, που κράτησε μέχρι το 2006, ήταν το “Johnny Otis Show” στο ράδιο-KPFA, που μεταδιδόταν ζωντανά κάθε Κυριακή πρωί από το ζυθοποιείο Powerhouse στο Sebastopol (όπου ζούσε ο Johnny). Οι ακροατές ήταν ευπρόσδεκτοι να περάσουν να πάρουν πρωινό και να συμμετάσχουν στο show. Η υγεία του Otis όμως, όλο και χειροτέρευε, είχαν περάσει και τα χρόνια...

Όπως καταλάβαμε, ήταν ένας ιδιαίτερος άνθρωπος, πολυπράγμων, ταλαντούχος και χαρισματικός. Πολύ θα ήθελε να είχε γεννηθεί μαύρος, αφού άλλωστε σ’όλη του τη ζωή δεν έκανε άλλο, παρά να προσπαθεί να «περάσει» στους λευκούς την μαύρη κουλτούρα που λάτρεψε, την έκανε δικιά του και έγινε κομμάτι της.  Πέθανε 90 ετών αφήνοντας πίσω τη γυναίκα του, παιδιά, εγγόνια , το “Every beat of my heart”, το Hand Jive και τα τραγούδια όλων των “ανακαλύψεών” του.

Κείμενο: Marlykon

Το άρθρο αυτό είναι ενημερωμένη έκδοση παλαιότερου άρθρου που είχε δημοσιευτεί στο peopleandideas.gr το 2012, όταν είχε πεθάνει ο Johnny Otis