David Bowie

David Bowie

Τα χρόνια περνούν αλλά δεν φεύγει από το μυαλό εκείνη η 10η Ιανουαρίου του 2016, που διαδίκτυο, τηλεόραση, ραδιόφωνο, τύπος, φιλικές συζητήσεις, όλα τα είχε επισκιάσει η είδηση του θανάτου του David Bowie.

Του ξαφνικού θανάτου του David Bowie. Ο οποίος στις 8 ιανουαρίου του 2016, λίγες μέρες πριν τον θάνατό του,  είχε τα γενέθλιά του κι εκείνη την ημέρα των γενεθλίων των 69 ετών του, είχε φροντίσει να κυκλοφορήσει το καινούργιο του άλμπουμ “Blackstar”.
Ήταν από τις –ελάχιστες- περιπτώσεις εκείνες των καλλιτεχνών που καταφέρνουν το ακατόρθωτο, ή μάλλον πολλά ακατόρθωτα. Ήταν μια διαρκής καινοτομία, μια μόνιμη επανάσταση. Από τα πρώτα βήματα της καριέρας του (που ξεκίνησε το 1967 και μετράει 27 στούντιο δίσκους, 9 live, 4 soundtracks, πάνω από 45 συλλογές, γύρω στα 110 singles, πάμπολλες συνεργασίες,παραγωγές δίσκων όχι μόνον δικών του αλλά και άλλων π.χ Transformer –Lou Reed, Raw Power-Stooges, τουλάχιστον 15 μεγάλες περιοδείες, πρώτους ρόλους ή απλές συμμετοχές σε ταινίες όπως Merry Christmas Mr. Lawrence, Labyrinth και τηλεοπτικές παραγωγές. A, και πρωταγωνίστησε και στο Μπροντγουέι, στον Ανθρωπο Ελέφαντα και ηχογράφησε την αφήγηση του «Ο Πέτρος και ο Λύκος» του Προκόφιεφ ) έδειξε την καλλιτεχνική του ευφυία και το χάρισμά του να αλλάζει, να μεταμορφώνεται και να εξελίσσεται. Το δεύτερο L.P. του(1969) με αρχικό τίτλο David Bowie (όπως και το πρώτο του εξ άλλου) , εντυπωσίασε κυρίως με το τραγούδι Space Oddity, όπου ο Major Tom χάνεται στο διάστημα, την χρονιά που το Απόλλων 11 προσγειώθηκε στη σελήνη! Ο Ταγματάρχης Τομ ήταν η πρώτη περσόνα του David Bowie. Και μετά από τρία χρόνια εμφανίστηκε ως Ziggy Stardust, στο “The Rise and Fall of Ziggy Stardust and the Spiders from Mars”. Ο Ziggy ήταν ένας εξωγήινος ροκ σταρ που προσπάθησε να δώσει ένα μήνυμα ελπίδας στην ανθρωπότητα που χανόταν. Το L.P. ήταν ένα θαυμάσιο και άκρως πρωτοποριακό γκλαμ ροκ concept άλμπουμ, που μιλούσε για την πολιτική, τα ναρκωτικά και την σεξουαλικότητα. Ο κόσμος το αγάπησε και ακόμα το αγαπά και δίκαια θεωρείται ένα από τα καλύτερα ροκ άλμπουμ. Οι εκκεντρικές του εμφανίσεις (πορτοκαλί μαλλιά, ψηλοτάκουνα, περίεργο μακιγιάζ), η αμφίβολη- ακαθόριστη σεξουαλικότητά του, μαζί με τις συναυλίες του και την επιτυχία του Ziggy, τον έκαναν όνομα πρώτου μεγέθους.

 

Παντρεύτηκε την περίφημη Άντζυ (εκείνη που την έκαναν τραγούδι οι Rolling Stones), έκανε μια “rock’n’roll” ζωή με ναρκωτικά, ποτό, γυναίκες και άντρες και συνέχισε να δημιουργεί αριστουργήματα, πάντα μπροστά από την εποχή τους και να αλλάζει εμφανίσεις, πρόσωπα και περσόνες. Aladdin Sane (1973), Pin Ups (1973), Diamond Dogs (1974) Scary Monsters (And Super Creeps) (1980) ήταν κάποια από τα L.P. της εποχής εκείνης. Στα Low, Heroes και Lodger έκανε την παραγωγή μαζί με τον Brian Eno, δημιουργώντας έτσι ένα τρίπτυχο πειραματικών ηλεκτρονικών ήχων με πρωτοποριακό στίχο. Το 1983 εμφανίστηκε ένας «άλλος» Bowie, σικάτα ντυμένος, ως μοντέρνος αεράτος νέος και μαζί κυκλοφορεί το “Let’s Dance”. Μπλουζ ροκ κιθάρες και χορευτικοί ρυθμοί (η παραγωγή ήταν του Nile Rogers των Chic), Modern Love, China Girl, εκνεύρισαν τους κουλτουριάρηδες κριτικούς, αλλά ποιός νοιάστηκε; Το “Let’s Dance” πούλησε πολύ και του έφερε νέο ακροατήριο, κοντά στο παλιό που χόρευε με πάθος ‘With Gasoline…Putting out the fire with gasoliiiiiiiiine”!


Το 1989 αποφάσισε να φτιάξει ένα γκρουπ, ολίγον μέταλ, τους Tin Machine. Έβγαλαν δυο δίσκους, χωρίς μεγάλη επιτυχία όμως και πράγματι νομίζω ότι ήταν από τις κακές μουσικά στιγμές του.Το 1993 κάνει έναν δεύτερο γάμο (αφού είχε χωρίσει από την Αντζυ το 1980) με την Ιμάν και εμπνέεται για το «Black Tie White Noise». Ακολούθησαν πέντε καλά και πετυχημένα άλμπουμ , με τελευταίο στη σειρά το Reality του 2003. Και μετά από απουσία 10 χρόνων, το 2013 κυκλοφορεί το υπέροχο The Next Day. To Blackstar που δεν είχαμε καν προλάβει να ακούσουμε όταν μάθαμε για τον θάνατό του, ήταν ένα τολμηρό άλμπουμ με τζαζ αποχρώσεις και πειραματισμούς, πολλοί είπαν ότι ο ίδιος γνώριζε ότι θα ήταν η τελευταία του δουλειά. Πιθανόν, ο Bowie έτσι κι αλλιώς δεν έπαψε ποτέ να μας εκπλήσσει. Υπήρξε από τους πιο εμβληματικούς, καλλιτέχνες των καιρών μας, ένας καλλιτέχνης που επηρέασε πολλούς άλλους. Θα έλεγα ότι ήταν η επιτομή της λέξης καλλιτέχνης.

Κείμενο: Marlykon


Εκτύπωση   Email