Πέντε ποιήματα της Λητώς Σεϊζάνη

1.Θάλασσα

 

Η θάλασσα σαν θαλασσογραφία

Πίνακας κορνιζαρισμένος στην τραπεζαρία

Η θάλασσα σαν αεικίνητο στοιχείο

Σαν φόβητρο των ναυτικών

Όταν σηκώνει τρικυμία

 

Η θάλασσα σαν φόντο διακοπών

Σαν δροσερό νερό σε δέρμα ζεσταμένο

Καμμένο από τον ήλιο

Η θάλασσα ένα γαλάζιο πανταχού παρόν

Συνέχεια των άνωθέν μας ουρανών

30.06.22

 

2. Βότσαλο

 

Τα λαμπερά εκείνα βότσαλα

Πασπαλισμένα έμοιαζαν με σκόνη ασημένια

Τ' άφησα ήσυχα στην όμορφή τους παραλία

Δεν έβαλα στην τσέπη μου ούτε ένα

Όπως θα έκανα παλιά

Όταν οι αναμνήσεις είχαν σημασία

Όταν μπροστά μου μια ολόκληρη ζωή ανοιγόταν

Και μέλλον μακροημερεύσεως προβλεπόταν.

Θα μου χρειάζονταν, σκεφτόμουν τότε, οι αναμνήσεις

Νοσταλγικά θα χάϊδευα το βότσαλο

Θά'νοιωθα την αδρή του επιφάνεια στο δέρμα μου

Και θα θυμόμουν την ωραία ακρογιαλιά

Τον έρωτα, τους φίλους που ήτανε εκεί μαζί μου

Ή απλούστατα το αξέχαστο νησί

Που για τις διακοπές μάς είχε όλους δεχτεί

 

 

Τώρα, όμως, δεν είχα εμπρός μου μιαν αιωνιότητα

Ούτε κάν την ψευδαίσθησή της δηλαδή

Ο χρόνος είχε άλλες διαστάσεις πάρει

Μετά από τόσα καλοκαίρια

Μετά από τόσες διακοπές σε διάφορα νησιά ελληνικά

Οπότε άφησα την ασημένια πέτρα ήσυχη

Για να την βρει κανένας άλλος επισκέπτης

Που θά'χε ανάγκη από κάποιο φυλαχτό

Από αναμνήσεις ή από ρωμαντισμό

Περιεργάστηκα λίγο την πέτρα που λαμπύριζε

Και ύστερα την άφησα μαζί με όλες τις άλλες

Για να την βρει κανένας άλλος επισκέπτης

Που θά'χε χρόνο να σκεφτεί το παρελθόν

28.06.22

 

3. Μέδουσα

 

"Να προσέχεις τις τσούχτρες", μου είπαν

Κι όπως έμπαινα μέσα στη θάλασσα

Άρχισα να κοιτάζω κάτω το κρυστάλλινο νερό

Με φόβο και με τρόμο

Δεν ήθελα τα πρώτα μπάνια που είχα τόσο ονειρευτεί

Τις διακοπές που εδώ και χρόνια με λαχτάρα πρόσμενα

Έν' ανεγκέφαλο ασπόνδυλο να μου χαλάσει

Δεν ήθελα μια άκρη από πλοκάμι

Μια τρίχα απ'της Μεδούσης τα σγουρά μαλλιά

Σαν σύρμα ηλεκτροφόρο το αθώο μου δέρμα να χτυπήσει

Δεν ήθελα αυτό το τέρας να με ακουμπήσει

29.06.22

 

4.Άμμος

 

Ατέλειωτη αμμουδιά

Σε κάποιο απ'τα ελληνικά νησιά

Διαφήμιση τουριστικού γραφείου

Υπόσχεται ατέλειωτη ευτυχία

Απέραντη σαν την μεγάλη παραλία

Οι διακοπές σου: μια φωτογραφία

 

Άμμος και ευτυχία

Καυτή κάτω απ'το δέρμα σου

Κάνει το σώμα σου ν'ανατριχιάζει

Ιδιόρρυθμο μασάζ, δεν σε ρωτάει

Σαν στρώμα μαλακό σε αγκαλιάζει

Όνειρο θερινό για όλες τις αισθήσεις

 

Άμμος. Ποτέ δεν την συμπάθησα

Τις φτέρνες μου ενοχλούσε

Επάνω μου δυσάρεστα κολλούσε

Δική μου ευτυχία μιά ακτή με βότσαλα

Στο αγαπημένο μου απ'τα Δώδεκα Νησιά

Αφήνω για τους άλλους την ωραία αμμουδιά

18.08.22

 

5.Κύμα

 

Σαν ένα μόνο τεράστιο κύμα

Σ'αρπάζει η ζωή και σε καλύπτει

Το σώμα σου ψηλά το ανεβάζει

Κι ύστερα στην ακρογιαλιά το βγάζει

 

Σαν ένα κύμα που δεν τό'χες δει να πλησιάζει

Έρχεται η ζωή και σε ταράζει

Σχεδόν σε πνίγει, σε τρομάζει

Με τους αφρούς της σε σκεπάζει

 

Το αθόρυβο αλλά επικίνδυνο αυτό κύμα

Σου φέρνει ίσως κάποιαν ευφορία

Έτσι όπως τον έλεγχο αφήνεις

Και ανήμπορος λιποθυμάς

Δεν ξέρεις προς τα πού να πας

 

Είναι το κύμα της ζωής το παντοδύναμο

Ωραίο με τα χρώματά του τα γαλάζια

Σαν ποίημα είναι αυτό το κύμα

Έχεις την αίσθηση του αλατιού στο στόμα

Υψώνεσαι και κατεβαίνεις

Μες στης ζωής τις σύντομες στιγμές

Της ευτυχίας και της δυστυχίας

Μέσα στο ένα αυτό τεράστιο κύμα

28.06.22

 

Κείμενο: Λητώ Σεϊζάνη

https://www.litoseizani.com/