Όταν φέρουμε στο μυαλό μας το άθλημα της ενόργανης γυμναστικής, κατά πάσα πιθανότητα, το μυαλό μας θα πάει στο απόλυτο δεκάρι της Νάντιας Κομανέτσι, ωστόσο, η Όλγα Κόρμπουτ,"το σπουργίτι του Μινσκ" όπως ήταν το παρατσούκλι της, άφησε τη δική της χρυσή παρακαταθήκη στην ιστορία της γυμναστικής.

Για πολλούς η Λευκορωσίδα γυμνάστρια Olga Korbut παραμένει η κορυφαία μορφή που πέρασε από τη γυμναστική. Δεν είναι λίγοι εκείνοι που υποστηρίζουν ότι ο πολιτικός παραγοντισμός της στέρησε το απόλυτο δεκάρι στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1972, εξαιτίας του γεγονότος ότι εκπροσωπούσε την τότε Σοβιετική Ένωση.

Μέχρι τα 22 της χρόνια στα οποία αποσύρθηκε από το άθλημα, μία χρονική περίοδο στην οποία θεωρείτο ακόμα νέα και παραγωγική για το συγκεκριμένο αγώνισμα, είχε κερδίσει τέσσερα χρυσά και δύο ασημένια μετάλλια στους Ολυμπιακούς Αγώνες στους οποίους συμμετείχε το 1972 και το 1976 με τη Σοβιετική ομάδα.

Η Κόρμπουτ επαναπροσδιόρισε την ωραιότητα της γυμναστικής, συμπεριλαμβάνοντας στο πρόγραμμά της μία πιο "μπαλλετική" εκδοχή της γυμναστικής, δίνοντας έμφαση στην κομψότητα και εισάγοντας περισσότερες ακροβατικές κινήσεις.

Μία από τις πιο διάσημες τεχνικές της ίδιας, κατοχυρώθηκε ως επίσημη άσκηση της γυμναστικής και συμπεριλαμβάνεται σε πρόγραμμα γυμναστή για Ολυμπιακούς Αγώνες. Το περιβόητο Korbut flip, το οποίο καθιερώθηκε από την ίδια, μία άσκηση που εκτελείται σε άνισες και παράλληλες μπάρες, στις οποίες ο γυμναστής ξεκινάει από μία ορθή θέση στην ψηλότερη μπάρα και στη συνέχεια, εκτελώντας μία αναστροφή προς τα πίσω, πιάνει ξανά τη μπάρα.

Η Κόρμπουτ άλλαξε την ιστορία της γυμναστικής για πάντα, καθιστώντας την, όχι ένα αγώνισμα με περιορισμένο ανθρώπινο ενδιαφέρον, αλλά σαν ένα από τα διάσημα και αγαπητά αγωνίσματα σε ολόκληρο τον κόσμο. Και ως μία από τις πρώτες επιλογές για μικρά κορίτσια, τα οποία χαρακτηριστικά επιδίδονταν με θέρμη σε αυτή, ειδικότερα σε χώρες της Σοβιετικής Ένωσης. Το ενδιαφέρον για το άθλημα μετατοπίστηκε και σε νεαρότερες ηλικίες, ξεπερνώντας τα στενά όρια στα οποία αυτό βρισκόταν τότε. Μία γυμναστική που ενδιαφερόταν περισσότερο στην κομψότητα και όχι στην ουσιαστική αρτιότητα εκτέλεσης ενός προγράμματος. Επιπλέον, η Κόρμπουτ βοήθησε να εισαχθούν στο άθλημα νεότεροι αθλητές, συγκριτικά με τα ηλικιακά πλαίσια που παρατηρούνταν πριν την εμφάνισή της το 1972.

Το χάρισμα και το έμφυτο ταλέντο της λειτούργησε και ως καταλύτης ανάμεσα στην εθνική διαμάχη των ΗΠΑ και της ΕΣΣΔ σε ολόκληρη τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Η αθλητική της επίδοση και η χάρη με την οποία επιδόθηκε στις γυμναστικές ασκήσεις, έβαλε τα θεμέλια για την κατεύθυνση μίας εθνικής συμφιλίωσης μέσα σε μία ταραγμένη εποχή όπου οι σχέσεις δύο κυρίαρχων Κρατών του κόσμου βρίσκονταν στα άκρα.

 Μία από τις μεγαλύτερες αθλητικές αδικίες όλων των εποχών, είναι σίγουρα εκείνο το 9.8 που έδωσαν οι κριτές σε ένα κορίτσι που άλλαξε τον ρου της γυμναστικής, τις κινήσεις, τη δημοφιλία και την επιρροή της ως αγώνισμα στην παγκόσμια αθλητική και κοινωνική πραγματικότητα.

Εκείνη την ημέρα, στους Ολυμπιακούς του Μονάχου το 1972, όταν η Κόρμπουτ  για λίγο θα έχανε το χρυσό μετάλλιο από τη Λουντμίλα Τουρίσεβα.

Παρά τις αποδοκιμασίες του κοινού που θεωρούσαν πως η ίδια αδικήθηκε, εκείνοι παρέμειναν σταθεροί στους βαθμούς που έδωσαν.

Ακόμα και αυτό όμως, δεν μπόρεσε να στερήσει από την ίδια τον τίτλο του κοριτσιού εκείνου που άλλαξε την ιστορία του αθλήματος για πάντα..

Κείμενο: Μαρία Σκαμπαρδώνη

Σ.Σ Την φωτογραφία εξωφύλλου είδαμε εδώ