Ο τίτλος είναι δάνειο από μια φράση της παλιάς και πολύ καλής ταινίας του Brian de Palma, “Blow out”.

Η  συγκεκριμένη ταινία που στην εποχή της (1981) δεν ενθουσίασε πολύ το κοινό, θεωρείται από τους κριτικούς ένα υποδειγματικό θρίλλερ με πολιτικές προεκτάσεις, άριστα σκηνοθετημένο και εξαιρετικά ερμηνευμένο από τον Travolta αλλά και το υπόλοιπο καστ των ηθοποιών. Μάλιστα η εταιρεία διανομής ποιοτικών ταινιών Criterion την έχει συμπεριλάβει στους τίτλους των κλασσικών έργων που επανεκδίδει.

 Στην αναζήτηση της σωστής κραυγής, λοιπόν, ο John Travolta, ηχολήπτης το επάγγελμα, αναζητεί τον τέλειο ήχο (the perfect sound) για την ηχητική επένδυση μιας σκηνής φόνου σε ταινία Β’ και παρακάτω διαλογής. Μέσα στα επαγγελματικά του πλαίσια και με τα τεχνικά μέσα της εποχής (που μοιάζουν και είναι τόσο ξεπερασμένα στις μέρες μας) ψάχνει και διάφορους άλλους ήχους για την ηχητική κάλυψη της ταινίας. Η αναζήτηση των καλύτερων ήχων, το θρόισμα των φύλλων, των βημάτων, της βροχής και τόσων άλλων ήχων φυσικών ή τεχνητών, είναι στον καμβά του "Blow Out", αλλά, μήπως δεν είναι και στον καμβά της ζωής μας γενικότερα:

Υπάρχουν ήχοι που είναι βαθιά γραμμένοι στην μνήμη μας και η ανάκλησή τους μας προξενεί μια γκάμα συναισθημάτων από την νοσταλγία έως την αποστροφή. Ήχοι που χαιρόμαστε να τους ακούμε και άλλοι για τους οποίους ντρεπόμαστε. Ήχοι παρηγορητικοί και ήχοι που ξυπνούν ανομολόγητους φόβους και ενοχές. Ήχοι που ανακαλούν στη μνήμη μας ευτυχισμένες ή βουτηγμένες στη θλίψη, στιγμές. Αυτό που κάνει όμως όλους τους ήχους σημαντικούς είναι η αυθεντικότητά τους. Κανένας ψεύτικος ήχος, καμμιά μίμηση ήχου δεν θα μπορέσει να υποκαταστήσει την δύναμη του αυθεντικού. Και στην περίπτωση της συγκεκριμένης ταινίας ο ήρωας που υποδύεται ο Travolta βιώνει αυτήν την εμπειρία σε τραγικές συνθήκες.

Κείμενο : Μαριάννα Καραβασίλη