Κάποιες φορές διαβάζεις για μια εκδήλωση και κάτι σου ψιθυρίζει μέσα σου ότι «αυτό μοιάζει ενδιαφέρον». Να πάω. Και πήγα. Στην μουσική παράσταση «Will Tomorrow, I Wonder, Be Cloudy Or Clear? » μια παραγωγή της Εναλλακτικής Σκηνής της ΕΛΣ.

 Αθήνα. Αίθριο Επιγραφικού Μουσείου. Κολλητά στο Αρχαιολογικό. Σάββατο βράδυ, ο ουρανός ακόμη φωτεινός κι’ένα υπέροχο κυπαρίσσι υψώνεται ανάμεσα στις αρχαίες στήλες και τα κομμάτια από αρχαίες κολόνες.

Μια νέα γυναίκα με τυρκουάζ μαλλιά και φόρεμα απαλό γαλάζιο στυλ 50’s στέκεται σιωπηλή αντικρύ μας. Δυο άνδρες, αθόρυβα και με αργούς βηματισμούς κινούνται περιμετρικά. Απλώνουν πανό με σαφείς επιρροές από την ιαπωνική τέχνη. ‘Ενας τρίτος, περνάει τελετουργικά τα λουριά του ακορντεόν στους ώμους του και το μουσικό ταξίδι ξεκινάει…

Με όχημα την εκφραστική ερμηνεία της μεσοφώνου Αναστασίας Κότσαλη, το ακορντεόν του Κώστα Ζιγκερίδη ( Duo Hedi ), τις εικαστικές προτάσεις και τις πειθαρχημένα άναρχες κινησιολογικές παρεμβάσεις των VASKOS (Βασίλειος Νούλας και Κώστας Τζημούλης) η μουσική αυτή multimedia performance μου σύστησε με τέναν λιτό αλλά ουσιαστικό τρόπο το μουσικό σύμπαν του ιάπωνα συνθέτη Toru Takemitsu. ‘Ένα σύμπαν όπου συνυπάρχουν oi τζαζιές με το βαλς και το μιούζικαλ με το λυρικό τραγούδι, την λεπτότητα της ιαπωνικής τέχνης αλλά και την ανθεκτικότητα του γιαπωνέζικου ψυχισμού. Τα τραγούδια του Toru Takemitsu, σε στίχους ιαπώνων ποιητών και του ίδιου, μου απέδειξαν ότι η ομορφιά μπορεί να αναζητηθεί παντού, ακόμη και μέσα στον δυτικότροπο, απρόσωπο βίο της μεγαλούπολης.

Το σημείωμα αυτό, που δεν είναι ακριβώς κριτική, γράφτηκε ως "επίγευση" της μουσικής παράστασης «Το αύριο, αναρωτιέμαι, θα είναι συννεφιασμένο ή ηλιόλουστο;» όπως εισπράττω εγώ το clear. 

Γιατί μ’αυτήν την αμφιβολία για το αύριο βαδίζουμε όλοι μας σ’αυτόν τον βίο...

Αναλυτικές πληροφορίες για την παράσταση μπορείτε να διαβάσετε εδώ

Κείμενο-Φωτογραφίες : Μαριάννα Καραβασίλη