Τέχνες

Πολλές φορές ο κινηματογράφος, σε σπουδαίες ταινίες, ανέδειξε το μεγαλείο της αυτοθυσίας και απέδειξε τη δύναμη που κρύβει μέσα του ο άνθρωπος!

Εκτός από τον Μονέ, τον Μανέ, τον Ρενουάρ και τα άλλα πολλά ανδρικά ονόματα του Ιμπρεσσιονισμού, το ρεύμα αυτό ακολούθησαν και μερικές γυναίκες, οι οποίες δεν κατάφεραν να γίνουν τόσο διάσημες, αν και τα έργα τους είναι πολύ ενδιαφέροντα.

Στην ρωμαντική ταινία «Διακοπές στη Ρώμη» με την Ώντρεϊ Χέμπορν και τον Γκρέγκορυ Πεκ, μια χαρακτηριστική αστεία σκηνή λαμβάνει χώρα μπροστά στη “Bocca della verita”, το Στόμα της αλήθειας.

Ο κινηματογράφος ως μία τέχνη που αναπαριστά και την σκληρή πλευρά της ζωής, πρόβαλλε σκηνές βιασμού σε αρκετές ταινίες, δημιουργώντας πολύπλοκα συναισθήματα και εντείνοντας την πλοκή και την εξέλιξη της εκάστοτε ταινίας.

Το πόμολο της πόρτας του Παραδείσου ήταν ένα ψάρι. ΙΧΘΥΣ ο Ιησούς Χριστός. Ένα μπρούτζινο ψάρι, μοντέρνο έργο τέχνης, λιτό, στιβαρό, με ανάγλυφα λέπια. Την πρώτη φορά που μπήκα εκεί μέσα, νόμισα πραγματικά πως είχα διαβεί το κατώφλι του Παραδείσου. Και κάθε φορά στη συνέχεια, όποτε ανέβηκα ώς εκεί για να προσευχηθώ ή για να ξεναγήσω κάποιον επισκέπτη, είχα πάντα την ίδια αίσθηση.

Bodyguard, σωματοφύλακας δηλαδή, είναι μια μίνι-σειρά του 2018, πολιτικό θρίλερ αξιώσεων κι αν δεν το έχετε ήδη δει, μην το χάσετε. Ιδιωτική Προστασία είναι ο ελληνικός τίτλος. Η ιστορία και το σενάριο είναι του Jed Mercurio και η σκηνοθεσία των Thomas Vincent και John Strickland. Και δεν μοιάζει με τους άλλους σωματοφύλακες που έχετε δει.

Η Ντιάνα Αντωνακάτου ήταν γνωστή ζωγράφος, λογοτέχνις, ερευνήτρια της ιστορίας και της λαογραφίας. Είχε γεννηθεί στο Ληξούρι της Κεφαλλονιάς το 1921, και είχε σπουδάσει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών ζωγραφική κοντά στον Κώστα Παρθένη. Τα τελευταία 25 χρόνια της ζωής της (πέθανε το 2011) τα έζησε στο σπίτι της στον οικισμό Βιλλατώρια Ληξουρίου. Εκεί την είχε επισκεφθεί η Όλγα Λαζοπούλου και είχε γράψει τότε γι'αυτήν.

Η Αξιότιμη Κυρία είναι ένα κατασκοπικό θρίλερ ή πολιτικό θρίλερ ή και θρίλερ κατασκοπίας αν θέλετε που όμως δεν μοιάζει με τα άλλα. Είναι παραγωγής BBC, που σημαίνει εγγύηση ποιότητας, είναι σειρά 8 επεισοδίων και είναι κα-θη-λω-τι-κό.

Τον Ερνστ Λούντβιχ Κίρχνερ (Ernst Ludwig Kirchner) δεν τον ήξερα. Όταν κάποιοι φίλοι μου πρότειναν να πάω να δω μια αναδρομική έκθεση των έργων του, είπα ναι.  Στα πρώτα έργα μου φαινόταν ότι έβλεπα πίνακες άλλων, του Ματίς, του Πικάσσο, του Γκωγκέν.  Όλους, όμως, ο Κίρχνερ τους είχε ενσωματώσει με τον δικό του τρόπο μέσα στη ζωγραφική, τα χαρακτικά και τη γλυπτική του. Το πλήθος των έργων εντυπωσιάζει καθώς δείχνει ότι ο καλλιτέχνης πέρασε από διάφορες φάσεις μέχρι να φτάσει στην τελευταία, την πιο μοντέρνα και με εξαίρεση έναν πίνακα («Το πιάνο»), την πιο αδιάφορη για μένα.

«Εγώ πιστεύω ότι ζωγραφική και σχέδιο είναι το ίδιο». Πολύτιμες συμβουλές από τον κορυφαίο ζωγράφο!