Ο κινηματογράφος ως μία τέχνη που αναπαριστά και την σκληρή πλευρά της ζωής, πρόβαλλε σκηνές βιασμού σε αρκετές ταινίες, δημιουργώντας πολύπλοκα συναισθήματα και εντείνοντας την πλοκή και την εξέλιξη της εκάστοτε ταινίας.
Το πόμολο της πόρτας του Παραδείσου ήταν ένα ψάρι. ΙΧΘΥΣ ο Ιησούς Χριστός. Ένα μπρούτζινο ψάρι, μοντέρνο έργο τέχνης, λιτό, στιβαρό, με ανάγλυφα λέπια. Την πρώτη φορά που μπήκα εκεί μέσα, νόμισα πραγματικά πως είχα διαβεί το κατώφλι του Παραδείσου. Και κάθε φορά στη συνέχεια, όποτε ανέβηκα ώς εκεί για να προσευχηθώ ή για να ξεναγήσω κάποιον επισκέπτη, είχα πάντα την ίδια αίσθηση.
Bodyguard, σωματοφύλακας δηλαδή, είναι μια μίνι-σειρά του 2018, πολιτικό θρίλερ αξιώσεων κι αν δεν το έχετε ήδη δει, μην το χάσετε. Ιδιωτική Προστασία είναι ο ελληνικός τίτλος. Η ιστορία και το σενάριο είναι του Jed Mercurio και η σκηνοθεσία των Thomas Vincent και John Strickland. Και δεν μοιάζει με τους άλλους σωματοφύλακες που έχετε δει.
Η Ντιάνα Αντωνακάτου ήταν γνωστή ζωγράφος, λογοτέχνις, ερευνήτρια της ιστορίας και της λαογραφίας. Είχε γεννηθεί στο Ληξούρι της Κεφαλλονιάς το 1921, και είχε σπουδάσει στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών ζωγραφική κοντά στον Κώστα Παρθένη. Τα τελευταία 25 χρόνια της ζωής της (πέθανε το 2011) τα έζησε στο σπίτι της στον οικισμό Βιλλατώρια Ληξουρίου. Εκεί την είχε επισκεφθεί η Όλγα Λαζοπούλου και είχε γράψει τότε γι'αυτήν.
Η Αξιότιμη Κυρία είναι ένα κατασκοπικό θρίλερ ή πολιτικό θρίλερ ή και θρίλερ κατασκοπίας αν θέλετε που όμως δεν μοιάζει με τα άλλα. Είναι παραγωγής BBC, που σημαίνει εγγύηση ποιότητας, είναι σειρά 8 επεισοδίων και είναι κα-θη-λω-τι-κό.
Τον Ερνστ Λούντβιχ Κίρχνερ (Ernst Ludwig Kirchner) δεν τον ήξερα. Όταν κάποιοι φίλοι μου πρότειναν να πάω να δω μια αναδρομική έκθεση των έργων του, είπα ναι. Στα πρώτα έργα μου φαινόταν ότι έβλεπα πίνακες άλλων, του Ματίς, του Πικάσσο, του Γκωγκέν. Όλους, όμως, ο Κίρχνερ τους είχε ενσωματώσει με τον δικό του τρόπο μέσα στη ζωγραφική, τα χαρακτικά και τη γλυπτική του. Το πλήθος των έργων εντυπωσιάζει καθώς δείχνει ότι ο καλλιτέχνης πέρασε από διάφορες φάσεις μέχρι να φτάσει στην τελευταία, την πιο μοντέρνα και με εξαίρεση έναν πίνακα («Το πιάνο»), την πιο αδιάφορη για μένα.
«Εγώ πιστεύω ότι ζωγραφική και σχέδιο είναι το ίδιο». Πολύτιμες συμβουλές από τον κορυφαίο ζωγράφο!
'Ενα απρόσμενο, χορευτικό ντουέτο υπό τους ήχους της άριας από την όπερα «Σαμψών και Δαλιδά» του Camille Saint-Saëns, που αγαπήθηκε όπου έχει παρουσιαστεί!
Έναν θησαυρό ανακάλυψε ο νεαρός Τζον Μαλούφ (John Maloof) όταν αγόρασε σε μια δημοπρασία μια κούτα με αρνητικά φωτογραφιών. Όπως ανακάλυψε σιγά-σιγά, συνθέτοντας ένα πολύ γοητευτικό παζλ, τα αναρίθμητα αρνητικά είχαν τραβηχτεί από την Βίβιαν Μάϊερ (Vivian Maier), μια μοναχική γυναίκα, η οποία εργαζόταν ως νταντά σε διάφορα σπίτια και για οικονομικούς λόγους είχε αναγκαστεί να "βγάλει στο σφυρί" την φωτογραφική της μηχανή και τα αρνητικά της.
O Paul Newman είναι ένας από τους πολύ-πολύ-πολύ αγαπημένους μου ηθοποιούς. Και από τους πιο όμορφους άντρες που πέρασαν από τον κινηματογράφο. Και βέβαια τα πιο γοητευτικά, καθηλωτικά γαλανά μάτια. Μάτια που σαγηνεύουν ακόμα κι αν το έργο είναι ασπρόμαυρο. Δυο τέτοια παλιά ασπρόμαυρα έργα με τον Πωλ Νιούμαν είδα πρόσφατα και απόρησα με τον εαυτό μου, πώς και μου είχαν διαφύγει: