Τέχνες

Με αφορμή το καινούργιο βιβλίο της  Μαριλένας Ζ. Κασιμάτη, δρ Ιστορίας της Τέχνης και επιμελήτριας της Εθνικής Πινακοθήκης (1984-2018) η οποία είχε επίσης επιμεληθεί και μια έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης για τον Τσίλλερ, ακολουθεί ένα κείμενο της Λητώς Σεϊζάνη από το 2010 

Το gothic μυθιστόρημα της Mary Shelley στον κινηματογράφο. Από τον Μπόρις Καρλόφ  έως τον Ντε Νίρο ο μύθος του Φρανκενστάιν έχει ζωντανέψει στην μεγάλη οθόνη πολλές φορές και έχει αγαπηθεί από τους θεατές!

Ο τίτλος είναι δάνειο από μια φράση της παλιάς και πολύ καλής ταινίας του Brian de Palma, “Blow out”.

Ερωτικό τρίο σε mainstream ταινία του 1933, γίνεται; Και βέβαια γίνεται και με έναν τρόπο εξαιρετικό και διόλου σκανδαλιστικό μάλιστα. 

Πριν την Φρίντα Κάλο υπήρξε ο Γκωγκέν. Γιατί τους παραλληλίζω; Έχουν κι οι δυό κάτι το ναϊφ στα θέματά τους, στην εξωτική βλάστηση που περιβάλλει τα πρόσωπα στους πίνακές τους, έντονα χρώματα που δημιουργούν και έντονα αισθήματα στον θεατή.

Αφού άρχισα να βαριέμαι τις αμέτρητες σειρές που ίσως και να έχουν αρχίσει να γίνονται κουραστικές κι αφού εξάντλησα όλες τις καινούργιες ταινίες, έστρεψα το βλέμμα μου στο “σιγουράκι”, τον παλιό ασπρόμαυρο κινηματογράφο. 

Η Άλεξ Μυλωνά (1920-2016) ήταν μία γλύπτρια, πρωτοπόρα για πολλούς λόγους και μια επίσκεψη στο μουσείο της, στην καρδιά της Αθήνας, αξίζει!

"Créer, c'est résister" Δημιουργώ σημαίνει αντιστέκομαι.

Ο φημισμένος τσέχος φωτογράφος Joseph Sudek, ο αποκαλούμενος και ποιητής της Πράγας.

Το 1914, μεσούντος του Μεγάλου Πολέμου, ο ιταλός σκηνοθέτης Giulio Antamoro γύρισε μια ταινία με θέμα την ζωή του Ιησού Χριστού. Aπό τον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου, μέχρι την Ανάσταση και την Ανάληψη Του. Τα γυρίσματα της ταινίας ολοκληρώθηκαν το 1915 και τον επόμενο χρόνο, το Christus, παρουσιάστηκε στους κινηματογράφους.