20 Νοεμβρίου του 1946. Ο Winston Churchill σε επίσημη επίσκεψη, διασχίζει την πόλη της Ζυρίχης όρθιος μέσα σ'ένα αυτοκίνητο, κοιτάζοντας με το σκεπτικό του βλέμμα τον κόσμο που μαζεύτηκε για να τον δεί. Κάπου ανάμεσα στο κοινό είναι ο τότε δεκατριάχρονος René Burri.
Ένας ζωγράφος που δεν παύει να με μαγεύει με τα έργα του, είναι ο Giorgio de Chirico, που τον θεωρούμε κατά κάποιο τρόπο και δικό μας αφού γεννήθηκε στον Βόλο και σπούδασε στην Αθήνα.
Το 1981 ο Λουί ντε Φυνές γύρισε την προτελευταία ταινία της ζωής του La Soupe aux Choux - Η Λαχανόσουπα, μια μπουφόνικη κωμωδία, χοντροκομμένη μεν σε πολλά σημεία που όμως αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση. Η διαρκώς αυξανόμενη αγάπη του κοινού ανέδειξε με τα χρόνια την αξία της ταινίας που πλέον θεωρείται cult!
«Η πιο άρρωστη και σιχαμένη ταινία που έχω δει», «ποτέ ξανά δεν έχω αισθανθεί τόση αηδία με ταινία». Και όμως, αυτές είναι μερικές από τις κριτικές με τις οποίες είχαν υποδεχθεί το κοινό και οι κριτικοί τον «Ηδονοβλεψία» (Peeping Tom) του Michael Powell, που μετέπειτα χαρακτηρίστηκε ως αριστούργημα!
Στο παλιό καπνεργοστάσιο της οδού Λένορμαν, εξαιρετικά ανακαινισμένο, ο καλλιτεχνικός οργανισμός ΝΕΟΝ μας ανοίγει διάπλατα μια πύλη στην οικουμενικότητα της σύγχρονης τέχνης με μια σημαντική έκθεση όπου παρουσιάζονται έργα 59 καλλιτεχνών από 27 χώρες.
Οι Ιταλοί χαίρουν του σεβασμού μου, καθώς η συμβολή τους στο κινηματογραφικό είδος του τρόμου υπήρξε ανυπέρβλητη και ιδιαιτέρως βαρύνουσα. Με τη διεισδυτική τους κινηματογραφική ματιά και τη βαθιά γνώση της αίσθησης τρόμου, κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν καινούργιο τρόπο αντίληψης απέναντι στο είδος του μυστηρίου/θρίλερ. Χωρίς αυτούς, το κινηματογραφικό είδος του τρόμου, ίσως να βρισκόταν ακόμα σε νηπιακή κατάσταση.
Στο μυαλό μου, ο Sergio Leone, είναι ένας από τους κορυφαίους σκηνοθέτες όλων των εποχών. Είναι ο άνθρωπος που νομιμοποίησε στο χώρο του Κινηματογράφου τις western ταινίες και έκανε τα άλογα, τους καουμπόηδες και το πιστολίδι τέχνη.
Γνωρίζουμε τον Jacques Prévert από τα ποιήματά του και από τα σενάρια που έγραψε για κινηματογραφικές ταινίες. Όμως ο γεννημένος το 1900 γάλλος ποιητής ήταν μια πολυσχιδής προσωπικότητα που ασχολήθηκε και με άλλες μορφές της τέχνης.
Ένα αεροπλάνο συντρίβεται υπό μυστηριώδεις συνθήκες με έναν εκατομμυριούχο να βρίσκει τραγικό θάνατο. Μία σύζυγος η οποία ξοδεύει την ώρα της με έναν εραστή σε παράνομα κρεβάτια του πάθους, μία διαθήκη που περιμένει να ανοιχτεί, μία ερωμένη που εμφανίζεται και απαιτεί και εκείνη μερίδιο. Μία διαθήκη και μία περιουσία η οποία ίσως και είναι η αιτία για τους διαδοχικούς φόνους που ξεκινούν να πραγματοποιούνται.
Μία επίσκεψη στην Ελλάδα (!!), ένας φόνος στο Κολωνάκι και ένα αστυνομικός ονόματι Σταύρος να αναλαμβάνει την εξιχνίαση του μυστηρίου.
Σκέψεις για την ταινία "Άγριες φράουλες" του Μπέργκμαν