Όλοι ως παιδιά είχαμε κάτι που μας φόβιζε, μας έκανε να κουκουλωνόμαστε στο κρεβάτι μας προσπαθώντας να μας κάνουμε αοράτους με σκοπό να «μη μας δει». Για άλλους ήταν ο μπαμπούλας, για κάποιους άλλους κάποιο εξωτικό τέρας των παραμυθιών, για άλλους ένα φάντασμα ή μία υπερφυσική οντότητα που δε γινόταν ορατή από το ανθρώπινο μάτι.
Μερικά μουσεία της Γενεύης διατηρούν τον παλιομοδίτικο χαρακτήρα τους και δεν έχουν υποκύψει ακόμα στα ψηφιακά και διαδραστικά μέσα. Έχουν δηλαδή τα εκθέματά τους ακόμα μέσα στις αρχικές τους βιτρίνες και τις επεξηγήσεις σε μικρές ετικέτες δίπλα τους.
Το όνομα της ζωγράφου Séraphine Louis ή Séraphine de Senlis ήταν άγνωστο στον πολύ κόσμο μέχρι το 2008 που παίχτηκε στην Γαλλία μια ωραία ταινία για την ζωή της.
Από το 1956 που γύρισε την πρώτη του ταινία έως την τελευταία το 2010, ο Γουάλας έπαιξε σε πάνω από 90 ταινίες, και τί ταινίες! Μια εντυπωσιακή καριέρα για έναν χαμαιλέοντα της υποκριτικής!
Το μαύρο είναι σπουδαίο χρώμα, με μεγάλο συμβολισμό και αξία και όχι απαραίτητα θλιβερό. Αν δεν υπήρχε το μαύρο της νύχτας ο Βαν Γκογκ πώς θα ζωγράφιζε, οι ποιητές και οι συνθέτες πώς θα μεγαλουργούσαν;
Κλείσιμο φώτων, ποπ κορν, σκοτάδι και πάμε! Η απόλαυση μιας κινηματογραφικής ταινίας είναι αξεπέραστη ωστόσο υπάρχουν και κάποια κλισέ αστεία, υπερβολικά έως και παράλογα!
Σε μια επαρχία της Κίνας που λέγεται Φουτζιάν υπάρχουν τα παράξενα σπίτια της φυλής των Χάκκα ( 围龙屋). Οι κατασκευές αυτές που ξεκίνησαν τον 17ο αιώνα, είναι στρογγυλές και πολύ μεγάλες σε μέγεθος –θα μπορούσαν να είναι και γήπεδα ποδοσφαίρου!
Η Παλμανόβα (Palmanova), μια μικρή πόλη κοντά στο Ούντινε της Ιταλίας, χτίστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα από τους Ενετούς ακολουθώντας ουτοπιστικά ιδεώδη. Είναι μια πόλη σε σχήμα αστεριού με δρόμους-ομόκεντρους κύκλους που τέμνουν τις κεντρικές αρτηρίες-ακτίνες του αστεριού.
Στις απαρχές της λαμπρής καριέρας του στον χώρο της μόδας ο νεαρός τότε Yves Saint Laurent δημιούργησε μια σειρά σχεδίων και κοστουμιών εμπνευσμένος από το έργο του διάσημου συγγραφέα Marcel Proust.
Μια από τις ωραιότερες και πιο ποιητικές ταινίες που έχουν παρουσιαστεί ποτέ στη μεγάλη οθόνη πρέπει να είναι το Mediterraneo, το οποίο γυρίστηκε το 1991 από τον Ιταλό Γκαμπριέλε Σαλβατόρες στο Καστελλόριζο ή Μεγίστη.
Ένα διαδικτυακό περιοδικό που ασχολείται με, επίκαιρα ή μη, θέματα, απόψεις, κείμενα, ιδέες, φωτογραφίες και άλλα πολλά που μας κεντρίζουν το ενδιαφέρον και που θέλουμε να μοιραστούμε με τους αναγνώστες μας.
Ελάτε στην Ομάδα μας
Στείλτε το άρθρο ή την συνεργασία σας εδώ.