Τέχνες

Από μακριά δείχνει σαν ακόλουθος Σατύρων και Σειληνών, ένας λεπτεπίλεπτος νεαρός που γλεντάει με κρασιά σε διονυσιακές γιορτές, μεθάει και διασκεδάζει. Από κοντά, όμως, τι είναι το βαρύ σπαθί στο οποίο στηρίζεται, πιο μεγάλο απ'το μπόϊ του θα λέγαμε, και πάνω σε τι ακουμπάει το ένα του πόδι;

Φωνάζει ο άνθρωπος, φωνάζει αλλά δεν τον ακούει κανείς.

Ο Claude Frollo της Παναγίας των Παρισίων, ο θρησκόληπτος, ιδιοτελής και δολοπλόκος ήρωας του μυθιστορήματος του Victor Hugo στην κινηματογραφική προσέγγιση της Disney.

Μια ωραία μέρα που περιδιάβαινα σε κάποια κεντρική συνοικία του Βερολίνου, συνάντησα αυτό το άγαλμα που μου έκανε εντύπωση γιατί μου φάνηκε εκτός τόπου. Τι δουλειά είχε εδώ αυτός ο Γάλλος βασιλιάς που η πινακίδα στο βάθρο του τον αποκαλούσε μάλιστα και άγιο;

Η Ειρήνη με τον μικρό Πλούτο στην αγκαλιά, είναι ένα αντίγραφο αγάλματος του γλύπτη Theodor Kötschau (1868-1949) μέσα σε ένα πάρκο στην πόλη Κάσσελ της Γερμανίας.

Το διασημότερο έργο του Κλιμτ που κατηγορήθηκε από τη μετά – βικτωριανή εποχή του 1900 ως «πορνογραφικό», ακόμα και αν παρουσίαζε τους δύο εραστές ντυμένους με μανδύες! Όμως, ποτέ άλλοτε ο παθιασμένος εναγκαλισμός ενός ζευγαριού δεν αποδόθηκε τόσο τρυφερά, τόσο δυναμικά, τόσο όμορφα.

«’Ενας τίμιος και ειλικρινής καλλιτέχνης απέθανε, σχεδόν υπό εχεμύθειαν, όπως επέρασε και την ταλαιπωρημένην του ζωήν» έγραφε ο Παύλος Νιρβάνας, επ’αφορμή του θανάτου του ζωγράφου το 1913. 

Το όνομά της δεν είχε τύχει να το ακούσω πριν βρεθώ στη Γερμανία αλλά εκεί είναι πολύ διάσημο και έχει δοθεί σε πολλούς δρόμους και σχολεία. Η Käthe Kollwitz (1867-1945) υπήρξε γλύπτρια και ζωγράφος με σπουδαίο έργο και τραγική ζωή.

Στο παρεκκλήσι Sansevero στη Νάπολι της Ιταλίας υπάρχει ένα γνωστό γλυπτό του Χριστού φτιαγμένο από τον Giuseppe Sanmartino, έναν γλύπτη της εποχής του ροκοκό. Στον ίδιο χώρο ένα άλλο άγαλμα τραβάει την προσοχή του θεατή.

Αισθητική και τρόμος αλά Ιταλικά και μια femme fatale που άφησε εποχή, τουλάχιστον στους λάτρεις των ταινιών giallo!