Οι Ιταλοί χαίρουν του σεβασμού μου, καθώς η συμβολή τους στο κινηματογραφικό είδος του τρόμου υπήρξε ανυπέρβλητη και ιδιαιτέρως βαρύνουσα. Με τη διεισδυτική τους κινηματογραφική ματιά και τη βαθιά γνώση της αίσθησης τρόμου, κατάφεραν να δημιουργήσουν έναν καινούργιο τρόπο αντίληψης απέναντι στο είδος του μυστηρίου/θρίλερ. Χωρίς αυτούς, το κινηματογραφικό είδος του τρόμου, ίσως να βρισκόταν ακόμα σε νηπιακή κατάσταση.

Οι τζάλο ταινίες οι οποίες μεσουράνησαν στην Ιταλία τις δεκαετίες του ’60, του ’70, του ’80, άλλαξαν την οπτική απέναντι στο είδος του θρίλερ και του μυστηρίου. Εδραίωσαν τον κατά συρροή δολοφόνο, τον ιδιωτικό αστυνομικό ο οποίος προσπαθεί να διαλευκάνει το μυστήριο, το σεξ που αποτυπώνεται έντονα σε σκηνές, εδραιώνοντας την πεποίθηση πως «ο έρωτας και η σεξουαλικότητα πορεύεται στον ίδιο δρόμο με το θάνατο».

Στις τζάλο ταινίες, βλέπουμε πάντοτε μία λεπτομερή απεικόνιση του γυναικείου κορμιού, η κάμερα δε διστάζει να δείξει ακόμα και το εφηβαίο της νεαρής γυναίκας και να αναδείξει τη σεξουαλική του ωρίμανση. Ο ερωτισμός είναι διάχυτος, πολλές φορές η γυναίκα διαδραματίζει το ρόλο της femme fatale, όπως και στα Αμερικάνικα νουάρ των ’50 και ’60.

Στο τζάλο του Massimo Dallamano ‘’What Have You Done to Solange’’, έχουμε όλα αυτά που συνθέτουν ένα σωστό τζάλο. Άγριοι φόνοι, ρεαλιστική απεικόνιση του γυμνού γυναικείου σώματος και αποτύπωση της ωραιότητας της νεανικής σάρκας, ένα μαχαίρι που καρφώνεται στη γενετήσια περιοχή των κοριτσιών που φοιτούν σε ένα κολέγιο θηλέων του Λονδίνου. Μία σεξουαλικότητα που συνοδεύεται από ένα ένοχο μυστικό, ένα αίσθημα ενοχής. Μία έξαρση της εφηβικής σεξουαλικότητας, η οποία όμως έχει τραγικές προεκτάσεις και συνέπειες.

Διαστροφικοί φόνοι, ένα εξαιρετικό soundtrack από το γνωστό και μη εξαιρετέο Ennio Morricone, ένα τέλος με απρόσμενη εξέλιξη, γενναίες δόσεις γυμνής νεανικής σάρκας. Όλα αυτά συνθέτουν ένα από τα πιο δυσεύρετα και αξιόλογα τζάλο όλων των εποχών. Η ταινία, παραγωγής 1972, παίχτηκε στην Ελλάδα με τον τίτλο "Τι Απέγινε η Σολάνζ".

Οι τζάλο ταινίες δημιούργησαν το έδαφος για την εξέλιξη των ταινιών τρόμου και αποτέλεσαν την κυριότερη πηγή έμπνευσης για μερικά από τα σημαντικότερα slasher έργα όλων των εποχών.

Κείμενο : Μαρία Σκαμπαρδώνη