Όλοι ως παιδιά είχαμε κάτι που μας φόβιζε, μας έκανε να κουκουλωνόμαστε στο κρεβάτι μας προσπαθώντας να μας κάνουμε αοράτους με σκοπό να «μη μας δει». Για άλλους ήταν ο μπαμπούλας, για κάποιους άλλους κάποιο εξωτικό τέρας των παραμυθιών, για άλλους ένα φάντασμα ή μία υπερφυσική οντότητα που δε γινόταν ορατή  από το ανθρώπινο μάτι.

Και για εμένα, ο μεγαλύτερος φόβος μου ο παιδικός ήταν ο Pinsir. Τότε, εκείνη την εποχή υπήρχε μία φρενίτιδα με αυτή την Ιαπωνική μάστιγα που την έλεγαν Pokemon. Αυτά τα περίφημα anime είχαν προκαλέσει τέτοιον κυκεώνα ενθουσιασμού, αντιδράσεων, μανίας και εμπορικότητας που ακόμα και σήμερα ίσως δεν έχει ξεπεραστείΟι περιπέτειες αυτών των πολύχρωμων, υπερφυσικών οντοτήτων οι οποίες μπορούν να πετάνε, να εκτελούν απίστευτα κατορθώματα και να παλεύουν μεταξύ τους, ήταν αντικείμενο μανιώδους ενδιαφέροντος από εκατομμύρια παιδιά και εφήβους σε όλο τον κόσμο. Τα επεισόδια της σειράς αυτής είχαν ως κυρίως θέμα τις αναμετρήσεις τους και τις κόντρες τους. 

Τα Pokemon μπορούν να θεωρηθούν ως στοιχείο της κουλτούρας του αιώνα μας. Ξεκίνησαν ως απλό παιχνίδι, όμως κατέληξαν να γίνουν πολιτιστικό φαινόμενο, με έναν μύθο να τα συνοδεύει. Ακόμα και αν οι επιρροές του δεν ήταν πάντοτε θετικές και θεωρούνται αμφιλεγόμενα ως προς τα μηνύματα που επιχειρούσαν να περάσουν και το περιεχόμενό τους.

Εμένα, αυτή η σειρά έμεινε ανεξίτηλη στη μνήμη μου, ακριβώς επειδή εκεί υπήρχε το πλάσμα αυτό που ως παιδί φοβόμουν φρικτά. Και αυτό δεν είναι άλλο από τον Pinsir, ένα από τα πιο δημοφιλή Pokemon.

Για εμένα, ο Pinsir ήταν ένα σύμβολο τρόμου, ένα πλάσμα που συμβόλιζε όλα αυτά που τρομοκρατούσαν την αθώα παιδική μου ψυχή. Αν δεις από την παρακάτω όψη, σίγουρα θα με δικαιολογήσεις.

Η εξωτερική εμφάνιση του Pinsir

Ο Pinsir είναι ένα δίποδο, κολεόπτερο Pokemon με σκούρο – καφέ χρώμα, το οποίο χωρίζεται σε τμήματα που ξεχωρίζουν από λεπτές γραμμές. Στο επάνω μέρος του κεφαλιού του βρίσκονται δύο κοφτερές, γκρίζες δαγκάνες, με τα οποία κινητοποιεί τους εχθρούς του και τους τεμαχίζει. Αυτό που προσδίδει ακόμα μεγαλύτερο τρόμο στην όψη του, είναι τα μακριά, επίπεδα, τοποθετημένα οριζόντια δόντια του τα οποία ταιριάζουν με τα άγρια, τριγωνικά του μάτια. Τα πόδια του είναι χοντρά και κοντά, ενώ τα χέρια του μακριά και λεπτά. Σε κάθε χέρι και πόδι έχει από τρία νύχια.

Ο Pinsir ζει κυρίως σε δάση και ζούγκλες όπου κυριαρχεί κυρίως το εύκρατο κλίμα. Συνηθίζει να κρύβεται στις κορυφές των δέντρων και να μένει ακίνητο τις κρύες ώρες κυρίως. Τρέφεται και με χυμούς από δέντρα, αλλά και από τους καρπούς του.

Έχει τόσο μεγάλη δύναμη, ώστε να μπορεί να εξολοθρεύει αντιπάλους ακόμα και δέκα φορές βαρύτερους από το ίδιο. Με τις δαγκάνες του σφίγγει τους αντιπάλους του σε τέτοιο βαθμό που του προκαλεί ασφυξία, μέχρι να σχιστούν στα δύο.

 Αλήθεια, πώς είναι δυνατόν να μη σε τρομοκρατεί αυτή η όψη; Ως μικρό παιδί, αυτή η μορφή έκανε τον ιδρώτα να τρέχει γρηγορότερα στο κορμί μου, να με κάνει να τρομάζω και να φοβάμαι τις νύχτες πως θα με δαγκώσει και εμένα.

Ναι, θεωρώ πως ο Pinsir θα ήταν ο τρόμος πολλών παιδιών –και όχι μόνο ο δικός μου…

Κείμενο: Μαρία Σκαμπαρδώνη