Στην Αναγέννηση, εκτός από τους πολύ σπουδαίους και διάσημους Ιταλούς ζωγράφους, υπήρξαν και κάποιες γυναίκες της τέχνης. Από αυτές πιο γνωστή υπήρξε η Αρτεμισία Τζεντιλέσκι αλλά δεν ήταν η μοναδική.
Η Σοφονίσμπα Αγκουισσόλα γεννήθηκε στην Κρεμόνα το 1532 και πέθανε στο Παλέρμο το 1625. Καταγόταν από μια οικογένεια ευγενών της Πιατσέντσα και ήταν το πρώτο από επτά παιδιά. Τέσσερις από τις αδελφές της υπήρξαν επίσης ζωγράφοι. Η Σοφονίσμπα μαθήτευσε κοντά στον Λομβαρδό ζωγράφο Μπερναρντίνο Κάμπι που επηρέασε το δικό της καλλιτεχνικό ύφος στην δημιουργία πορτραίτων. Χάρη στο ταλέντο της που είχε αναγνωριστεί από τον Μιχαήλ Άγγελο αλλά και στις γνώσεις λογοτεχνίας και μουσικής, η Σοφονίσμπα διατηρούσε αλληλογραφία με τους πιο σπουδαίους καλλιτέχνες της εποχής της και αναφέρεται επίσης στους Βίους του Βαζάρι.
Ένα γνωστό της έργο έχει τίτλο "Παιδί που δαγκώθηκε από αστακό" και φιλοτεχνήθηκε όταν η καλλιτέχνις ήταν μόνο είκοσι ετών.
Η Σοφονίσμπα έζησε στην αυλή του βασιλιά Φιλίππου Β' της Ισπανίας ως κυρία των τιμών της συζύγου του, Ελισάβετ. Υπήρξε η δημιουργός των πορτραίτων της βασιλικής οικογένειας μέχρι τον θάνατο της βασίλισσας. Το 1573 παντρεύτηκε έναν ευγενή από την Σικελία και μετακόμισε εκεί. Συνέχισε να ζωγραφίζει ενώ το 1578 μετά τον θάνατο του άντρα της εγκατέλειψε την Σικελία και βρέθηκε στο Λιβόρνο όπου γνώρισε τον δεύτερο σύζυγό της. Το 1615 το ζευγάρι επέστρεψε στην Σικελία όπου η Σοφονίσμπα εξακολούθησε να ζωγραφίζει παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε με την όρασή της. Ο περίφημος Βαν Ντάϊκ που πήρε την θέση της στην ισπανική βασιλική αυλή την θαύμαζε πάρα πολύ και φιλοτέχνησε το πορτραίτο της.
Η Σοφονίσμπα Αγκουισσόλα πέθανε το 1625. Ο τάφος της βρίσκεται στο Παλέρμο. Πολλά έργα της υπάρχουν σε διάφορα μεγάλα μουσεία της Ιταλίας αλλά και της Ευρώπης γενικότερα καθώς και σε μουσεία της Αμερικής. Στο βλέμμα των πορτραίτων της διακρίνεται μια σοβαρότητα, μια ένταση, ένα βάθος ενώ οι κομμώσεις και οι αμφιέσεις έχουν πολλά να πουν για τις συνήθειες της εποχής της.
Κείμενο: Λητώ Σεϊζάνη