Ήρθαν οι κάμπιες, ήρθαν!

Ήρθαν οι κάμπιες, ήρθαν!

Ήρθε η άνοιξη, τι ωραία! Τα λουλούδια ανθίζουν, τα πάντα φωτίζονται και ακτινοβολούν την ελπίδα ενός καλύτερου αύριο. Έχουμε όμως και ανεπιθύμητες αφίξεις!

Ήρθαν λοιπόν και οι φίλες μας οι κάμπιες. Ναι, τις βλέπουμε παντού κολλημένες τη μία επάνω στην άλλη, λες και είναι πασχαλίτσες που ζευγαρώνουν. Ξεχωρίζουμε τις μακριές αλυσίδες που δημιουργούν πάνω στο χώμα, στο χορτάρι ή στην άσφαλτο καθώς και τα αποκρουστικά, συστρεφόμενα κουβαράκια από ολοζώντανες κάμπιες.

Δεν μπορώ να πω ότι είναι και το πιο ευχάριστο θέαμα να τις βλέπεις έτσι στοιβαγμένες τη μία πάνω στην άλλη. Αλλά, πάλι, λυπάμαι και όταν τις βλάπτω πατημένες στο χορτάρι κάτω από τα πεύκα ή στο δρόμο.

thaumetopoea pityocampa photo credits Marianna Karavassili

H κάμπια των πεύκων ή πιτυοκάμπη  (Thaumetopoea pityocampa) είναι ένα νυκτόβιο έντομο όπου τους μήνες Μάρτιο –Απρίλιο εγκαταλείπει τα πεύκα και μεταμορφώνονται σε χρυσαλλίδα.  Οι χρυσαλλίδες μεταμορφώνονται σε πεταλούδες προς το τέλος του καλοκαιριού και γεννούν τα αυγά τους τον Οκτώβριο στα πεύκα. 

Και τώρα γιατί τα λέω όλα αυτά; Γιατί θυμήθηκα τις όχι και τόσο γλυκές κάμπιες σε ένα άρθρο μου και τις αναφέρω;

Για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω. Ίσως τις βλέπω πια παντού, σε δρόμους, σε δέντρα, σε πλατείες. Βλέπω φίλους και γνωστούς να υποφέρουν από αλλεργίες σχετιζόμενες με αυτές. Καλό είναι να προσέχουμε τη δερματίτιδα που μπορεί να  προκαλέσουν οι κάμπιες όταν έρθουν σε επαφή με τα ρούχα και το ανθρώπινο δέρμα. Γιατί οι γλυκούλες μου όταν νοιώσουν ότι απειλούνται ορθώνουν αυτά τα γνωστά, αντιαισθητικά τριχίδια που βγάζουν αλλεργιογόνες ουσίες.

Και όμως, ακόμα και οι κάμπιες φέρνουν στο μυαλό μου τα χρόνια της γυμναστικής, τα σχολικά χρόνια. Τις θυμάμαι πολύ καλά από εκείνες τις ώρες γυμναστικής στο σχολείο που παίζαμε βόλεϊ. Τότε που έτρεχα να πιάσω τη μπάλα και την έβλεπα να κατευθύνεται προς το μέρος που ήταν όλες οι κάμπιες συγκεντρωμένες και κολλημένες η μία επάνω στην άλλη. Άντε να πιάσεις τη μπάλα μετά!

Ήρθαν λοιπόν οι κάμπιες, ήρθαν! Μαζί με την καλυτέρευση του καιρού, ήρθαν και αυτές. Περιμένουν να μεταμορφωθούν σε πεταλούδες πριν κάποιο παπούτσι δικό μας τις πατήσει και τους στερήσει το όνειρο…

Κείμενο: Μαρία Σκαμπαρδώνη

 


Εκτύπωση   Email