Η Ανάφη είναι ένα μικρό νησί στις Κυκλαδες πολύ κοντινό στην Σαντορίνη. Όμως δεν θυμίζει σε τίποτα την τουριστική και trendy Θήρα αν και είναι ένα πολύτιμο διαμάντι που θα σας χαρίσει αξέχαστες διακοπές και θα το αγαπήσετε για πάντα.
Εμείς βρεθήκαμε για πρώτη μας φορά στην Ανάφη το καλοκαίρι του 2021, τις ημέρες που θα γινόταν ο τελικός του ποδοσφαιρικού Euro 2020 (που λόγω Covid-19 έγινε το 2021). 11 Ιουλίου λοιπόν, δεύτερη μέρα μας εκεί, από το πρωί κάναμε σχέδια για το πού και πώς θα παρακολουθούσαμε τον μεγάλο τελικό όπου πρωταγωνιστούσε βέβαια η εθνική ομάδα της καρδιάς μας, η Ιταλία. Είχαμε μια μικρή τηλεόραση στο δωμάτιο που νοικιάζαμε, αλλά σκεφτήκαμε πόσο πιο ωραία θα ήταν να βλέπαμε τον αγώνα σε μια μεγάλη οθόνη από αυτές που συνήθως υπάρχουν σε καφετέριες και ταβέρνες. Και με τόσους ιταλούς τουρίστες στο νησί φανταστήκαμε μια ατμόσφαιρα εορταστική και παρεΐστικη, απ’αυτές που ενθουσιάζουν και τους άσχετους από ποδόσφαιρο!
Κι έτσι κατά τις 9.30 το βράδυ, ξενηστικωμένοι από πείνα αλλά ενθουσιώδεις για το επερχόμενο ματς, ξεχυθήκαμε στην Χώρα της Ανάφης προς αναζήτησιν ταβέρνας μετά μεγάλης οθόνης. Αμ δε… Πουθενά μεγάλη οθόνη, ούτε και μικρή, σε κανένα μαγαζί, ούτε όμως και κανένας να χολοσκάει γι’αυτό. Ένα ζευγάρι απελπισμένων ιταλών πετύχαμε μόνο που κι αυτοί όπως κι εμείς απορούσαν και γκρίνιαζαν που δεν είχαν πού να δουν τον μεγάλο τελικό.
Γιατί η Ανάφη φίλοι μου δεν καταλαβαίνει από Euro και τελικούς και άλλα τέτοια συμβατικά…Η Ανάφη, η υπέροχη Ανάφη κινείται σε άλλο μήκος κύματος που μάλλον πρέπει να βρεις και να το χαρείς. Γιατί η αλήθεια είναι, χάσαμε έναν τελικό (που δεν τον χάσαμε δηλαδή, τον είδαμε λίγο κρυφά στο κινητό μας τρώγοντας φρέσκα ψητά ψαράκια με δροσερό κρασί), αλλά ανακαλύψαμε ένα πανέμορφο μικρό νησί με δικό του χαρακτήρα και χρώμα.
Στο νησί μείναμε 6 μέρες, αρκετές για μια πρώτη γνωριμία. Μείναμε στη Χώρα που έτσι κι αλλιώς είναι ο μόνος οργανωμένος οικισμός. Το νησί έχει γύρω στους 250 μόνιμους κατοίκους. Η Χώρα της Ανάφης είναι από τις πιο ωραίες που έχω δει στις Κυκλάδες. Αμφιθεατρικά κτισμένη με μικρά άσπρα σπιτάκια, πολλά εκ των οποίων χτισμένα σε στυλ εκκλησίας και πλακόστρωτα πεντακάθαρα στενάκια που οδηγούν στην πάνω πλατεία και μετά πιο πάνω, στο χαρακτηριστικό κυκλαδίτικο κάστρο. Δυο-τρία μικρά μαγαζάκια σουβενίρ και μίνι-μάρκετ (πολύ «μίνι» όμως), μερικά διακριτικά καφέ και μπαρ και κάποιες ταβέρνες, όλες με εκπληκτική θέα και σχεδόν όλες με καλό φαγητό. Η ζωή του επισκέπτη στην Ανάφη, περνάει αργά, χαλαρά που λέμε. Αν θέλετε γρήγορους ρυθμούς, ζωηρές μουσικές κ.λπ. , δεν είναι για σας το νησί. Ο πρωινός καφές μπορεί να κρατήσει ώρες ατελείωτες, ακόμα κι αν έχετε πάει μόνοι σας, σίγουρα θα πιάσετε ψιλοκουβέντα με το διπλανό τραπέζι, όποιας εθνικότητος κι αν είναι.
Και μετά τον πρωινό καφέ, ο οποίος μπορεί να είχε και καμιά μπυρίτσα με μεζέ, έρχεται η ώρα για τα θαλάσσια μπάνια. Οι περισσότεροι τουρίστες δεν έχουν αυτοκίνητο και χρησιμοποιούν την τακτική συγκοινωνία του νησιού, πολλοί -αξιοθαύμαστοι- επιλέγουν τον ποδαρόδρομο (σκληρή επιλογή, καθότι πεζοπορία κάτω από τον ήλιο στον ξερότοπο δεν παλεύεται, αλλά πάλι γούστα είναι αυτά…), άλλοι νοικιάζουν μηχανάκια και λίγοι έχουν έρθει με τα αυτοκίνητά τους. Οι πιο δημοφιλείς παραλίες του νησιού είναι ο πασίγνωστος Ρούκουνας και το Κλεισίδι. Δεν είναι μόνο δημοφιλείς, είναι και πανέμορφες. Ο Ρούκουνας συχνά αναφέρεται σε λίστες με τις καλύτερες παραλίες του κόσμου. Μεγάλη αμμώδης παραλία, χωρισμένη στα δυο (εξ ου και οι δύο στάσεις του λεωφορείου «Μικρός Ρούκουνας» και «Μεγάλος Ρούκουνας). Από δω οι γυμνιστές κι από κει οι συμβατικοί. Αλλά μη σκάτε…Όπου θέλετε πάτε, εγώ με το ολόσωμό μου πηγαινοερχόμουν μια χαρά. Με ή χωρίς μαγιώ, επικεντρωθείτε στην χρυσαφιά άμμο και τα πεντακάθαρα νερά. Η παραλία διαθέτει και αρκετά αρμυρίκια, για να αποφύγετε την ομπρέλα, αν βέβαια φτάσετε νωρίς. Στο τέλος της παραλίας (της «από κει») έχει βραχάκια απ’όπου θα θαυμάσετε τον περίφημο μονόλιθο της Ανάφης.
Το Κλεισίδι δεν είναι τόσο μεγάλη παραλία, είναι κι αυτή αμμώδης, όχι χρυσαφένια, αλλά με πιο χοντρή άμμο και κατά τη γνώμη μου, πιο ωραία νερά. Λίγες πετρούλες στην αρχή, μετά άμμος και βαθαίνει λίγο και μετά πολύ ρηχά και τέλος απολαυστικά γαλάζια νερά να μην θές να βγεις από εκεί. Εδώ μπορείτε να έρθετε περπατώντας από το λιμάνι είναι μόνo 2 χλμ. με εύκολο μονοπάτι. Επίσης μπόλικα αρμυρίκια που επίσης πρέπει να καπαρώσετε νωρίς. Από το Κλεισίδι, οι πιο νέοι και γενναίοι θα πάτε στην επόμενη παραλία Κατσούνι, διασχίζοντας ένα απότομο μονοπάτι τριών χιλιομέτρων, αλλά αξίζει τον κόπο. Λίγο (700μ.) πιο κάτω και πάλι από κατσικόδρομο, θα βρείτε την Φλαμουρού, άλλη μια υπέροχη και ήσυχη παραλία. Μπορείτε όμως να πάτε και κολυμπώντας από τη μια στην άλλη, πιο εύκολο από τα μονοπάτια.
Επειδή εμείς στην οικογένεια έχουμε και έναν ψαροτουφεκά ο οποίος ψάχνει και για παραλίες με πέτρες, επισκεφθήκαμε και την παραλία Άγιος Γεώργιος η οποία όμως απαιτεί αυτοκίνητο ή βάρκα. Μικρή, με πέτρες που αν κατάφερνες να ξεπεράσεις, απολάμβανες μια εκπληκτική θάλασσα. Ένα πεντικιούρ μετά θα το χρειαστείτε πάντως… Επίσης για να φτάσετε ως εκεί, αν πάτε οδικώς, θα περάσετε την Βρύση, ένα μέρος-έκπληξη στην θεόξερη Ανάφη, με έναν μικρό χείμαρρο και ένα τεράστιο γέρικο πλατάνι!
Εκτός από τις σούπερ παραλίες της, η Ανάφη έχει πολύ ενδιαφέροντα περιπατητικά μονοπάτια. Το πιο γνωστό είναι αυτό που πηγαίνει από τη νέα μονή Ζωοδόχου Πηγής στο μοναστήρι της Παναγιάς Καλαμιώτισσας. Είναι περπάτημα περίπου 50 λεπτών, μάλλον εύκολο και βέβαια αξίζει να πάτε νωρίς το πρωί ή και όταν σουρουπώνει για να διανυκτερεύσετε εκεί. Το μοναστήρι βρίσκεται στον μονόλιθο Κάλαμο, έναν επιβλητικό ασβεστολιθικό βράχο ύψους 460 μ. που συνδέεται με το υπόλοιπο νησί μέσω ενός μικρού ισθμού. Ορατός από όπου κι αν στέκεται κανείς στο νησί ο Κάλαμος, είναι ένα υπερθέαμα, το στολίδι της Ανάφης.
Το νησί θα το αγαπήσετε, είμαι σίγουρη και θα θελήσετε να ξαναπάτε. Αν είστε τύποι «εναλλακτικοί», δεν σας αρέσει η κοσμική ζωή, αδιαφορείτε για ποδόσφαιρα, ακούτε Μποφίλιου, απεχθάνεστε τις πλαζ με τις ξαπλώστρες και τα ντάπα ντούπα μπαρ, η Ανάφη φτιάχτηκε για σας. Αν πάλι δεν είστε τέτοιοι τύποι και θέλετε να βλέπετε και κανένα ματσάκι, να βάζετε ένα ωραίο ρουχαλάκι το βράδυ και πάλι θα σας αρέσει η Ανάφη γιατί εκεί κανείς δεν νοιάζεται αν φοράτε στενό άσπρο φόρεμα ή αμπέχονο και επίσης το ίντερνετ δείχνει όλους τους αγώνες. Και πιστέψτε με, τα μαγαζάκια της είναι τόσο ωραία, καλόγουστα και φιλικά που θα αντέξετε και λίγη Μποφίλιου...
Κείμενο & φωτογραφίες: Marlykon