Αυτό το χειροκρότημα που αντηχεί στο τέλος κάθε άριας και κάθε σεξτέτου, αυτό το ενθουσιώδες χειροκρότημα έρχεται ν’ανταμείψει βέβαια τους συντελεστές της αποψινής παράστασης.
Στην καρδιά της Πλάκας στα χρόνια της δικτατορίας. Εκεί όπου με οδηγό τη μουσική του Γιάννη Μαρκόπουλου η ψυχαγωγία ήταν μυσταγωγία και ανάταση ψυχής!
Φαντάζομαι έναν Άγιο Πέτρο να την υποδέχεται στις πύλες του παραδείσου και να καρφώνεται στις φοβερές της γάμπες, μονολογώντας από μέσα του «ύπαγε οπίσω μου…»
Τέτοιον γλυκό ήχο από κλαρίνο δεν έχετε ξανακούσει. Εγώ πάντως σίγουρα δεν είχα ξανακούσει κάτι παρόμοιο! Αλλά το κλαρίνο το Νίκου Καρακώστα, έχει μια ομορφιά, μια ελαφράδα, σου προκαλεί απίστευτη ευθυμία και κέφι!
Τα Ιταλικά τραγούδια έχουν, νομίζω, μια ιδιαίτερη θέση στις ελληνικές καρδιές μας. Βεβαίως και στη δική μου. Εκείνα δε τα παλιά της δεκαετίας του ’60, τα πολύ ρομαντικά, τα τραγουδισμένα από τις Ιταλικές φωνάρες της εποχής, με κάνουν να λιώνω.
Κόσμημα του ελληνικού τραγουδιού είναι η Ρένα Κουμιώτη! Η φωνή της κι η παρουσία της ήταν μια απόλαυση και τα τραγούδια της από τα καλύτερα.
O David Crosby ήταν από τους μουσικούς που λάτρευα! Μαζί με τους Graham Nash και Stephen Stills είχαν γράψει και τραγουδήσει πραγματικά αριστουργήματα! Ο δίσκος τους με τίτλο τα ονόματά τους Crosby, Stills & Nash είναι για μένα ένας θησαυρός που μου χαρίζει την ίδια απόλαυση κάθε φορά που τον ακούω. Η είδηση του θανάτου του David Crosby με λύπησε αφάνταστα. Εδώ ένα κείμενο που είχα γράψει πριν μερικά χρόνια, σε μια ύστατη προσπάθειά μου να σας πείσω για την αξία του άλμπουμ Crosby, Stills & Nash.
Έναν μικρό θησαυρό ανακάλυψα προ ημερών, ένα κρυμμένο και σπάνιο τραγούδι-διαμάντι του Μίμη Πλέσσα σε στίχους του σπουδαίου Βαγγέλη Γκούφα. Τίτλος του τραγουδιού Έμεινα μόνη.
Ο Νότης Μαυρουδής, ένα πολύπλευρο ταλέντο, ένας σπουδαίος συνθέτης, τραγουδοποιός, κιθαρίστας, ραδιοφωνικός παραγωγός και αρθρογράφος, έφυγε ξαφνικά από τη ζωή μετά από ατύχημα που είχε, χθες 3 Ιανουαρίου 2023.