Τον Γιώργο Ρωμανό οι περισσότεροι τον ξέρουμε σαν τραγουδιστή της εποχής του νέου κύματος και βεβαίως του Χατζηδάκι. Και πράγματι, ο Μάνος Χατζηδάκις τον είχε «ανακαλύψει» ακούγοντάς τον να τραγουδά ως μέλος της παιδικής χορωδίας των ανακτόρων.
Έτσι ο Ρωμανός το 1963 τραγούδησε το «Αστέρι του βοριά» μαζί με τον Βασίλη Ριζιώτη στο soundtrack της ταινίας του Elia Kazan “America-America” σε μουσική Χατζηδάκι και στίχους Γκάτσου κι έτσι το 1965, γεννήθηκαν οι «Μπαλλάντες» (δώδεκα τραγούδια του Γιώργου Ρωμανού με στίχους του ίδιου και του Περικλή Θαλασσινού, ένα τραγούδι με στίχους του Μάνου Χατζιδάκι και ένα σε ποίηση του Γιάννη Ρίτσου). Ενώ το 1968 κυκλοφόρησε το «In concert and in the studio», ένα L.P. στο οποίο η μια πλευρά περιείχε ακουστικές μπαλλάντες δικές του και του Χατζηδάκι και η δεύτερη πλευρά –η ηλεκτρική- περιείχε μόνο δικά του κομμάτια, στα οποία έπαιζαν και μέλη των Aphrodite’s Child.
Το 1970 ο Ρωμανός βγάζει το L.P. «Δυο Μικρά Γαλάζια Άλογα», στην εταιρία LYRA. Σημειώνω την δισκογραφική εταιρία, γιατί την εποχή εκείνη, τα πράγματα ήταν δύσκολα. Λίγοι άκουγαν ροκ και ακόμα λιγότεροι «ψυχεδέλεια». Υπολογίστε και την υψηλή τιμή, καταλαβαίνετε ότι ένας τέτοιος δίσκος προοριζόταν, εκ των προτέρων για περιορισμένο ακροατήριο. Ο δίσκος περιέχει 10 τραγούδια σε μουσική και στίχους του Γιώργου Ρωμανού (εκτός των «Βασιλιάς της καρδιάς» και «Καραγκιόζη μου, χαρτονάκι μου» σε στίχους Α.Δασκαλόπουλου), ερμηνευμένα από τον ίδιο φυσικά. Αλλά, στην περίπτωση αυτού του δίσκου, μεγάλη σημασία έχει η ενορχήστρωση, του Αλέκου Καρακαντά, ο οποίος μάλιστα παίζει και lead κιθάρα. Ο Καρακαντάς που ήταν και κιθαρίστας του σημαντικού για την εποχή συγκροτήματος Juniors, έχει δώσει στα τραγούδια καθαρά ψυχεδελικό ροκ χαρακτήρα. Παραμορφωμένες φωνές (Δεκαπέντε κλειδιά), ηχητικά εφέ ( Το χάρτινο βιολί), κιθαριστικά επαναλαμβανόμενα μέρη (Δυο μικρά γαλάζια άλογα), και «ψαγμένοι» (θα έλεγα και «ροκ») στίχοι (Ο φανταστικός γιατρός), δίνουν ένα αποτέλεσμα γενικά εξαιρετικό και οπωσδήποτε πρωτοποριακό και καινοτόμο για την εποχή εκείνη. Ακούστε τα «Η γιαγιά» και «Η ζωή είναι ένα όνειρο» (το αγαπημένο μου), προσέξτε την κιθάρα του Καρακαντά και πείτε μου αν έχει τίποτα να ζηλέψει από ξένες παραγωγές της εποχής…
Φυσικά ο Γιώργος Ρωμανός δεν είναι μόνο τα «Δυο μικρά γαλάζια άλογα». Είναι το περίφημο «Ρολόι», είναι ο τραγουδοποιός του Νέου κύματος, ο ερμηνευτής του Χατζηδάκι, είναι το “Dans Le Grenier” (γαλλική παραγωγή του 1974), αλλά και το «Winning The Game” με τους ΝΥΝ, το 2004, είναι συνεργασίες με τον Μπονάτσο, τον Λογαρίδη, τον Λειβαδά, την Τσαλιγοπούλου, είναι πολλές ζωντανές εμφανίσεις, είναι με δυο λόγια ένας σημαντικός και σεμνός καλλιτέχνης. Απλώς ο συγκεκριμένος δίσκος (επαναλαμβάνω, με την συμβολή του Καρακαντά) ήταν ορόσημο για τα ελληνικά ροκ πράγματα, σε μια εποχή που ο κόσμος ίσως καλά-καλά δεν γνώριζε τον όρο «ροκ», για μην πω για την ψυχεδέλεια και γι’ αυτό άλλωστε θεωρήθηκε τόσο σημαντικός και έχει γίνει και συλλεκτικό κομμάτι.
Σημ. Αν ενδιαφέρεστε να βρείτε στο εμπόριο τον δίσκο αυτό, μάλλον δεν θα τα καταφέρετε. Θα βρείτε όμως μια συλλογή της LYRA του 2009, με τίτλο «Ο Γιώργος Ρωμανός στη LYRA». Είναι ένα διπλό CD, που περιέχει ολόκληρα τα «Δυο μικρά γαλάζια άλογα», μαζί με άλλα τραγούδια και κάποια live του.
Κείμενο: Marlykon
Πρώτη Δημοσίευση: peopleandideas.gr