Την μέρα που οι αμερικανοί κινηματογραφάνθρωποι του Χόλυγουντ έδιναν το Όσκαρ σε μια νοτιοκορεάτικη ταινία με ένα σπουδαίο κλασικό ιταλικό τραγούδι (In ginocchio da te- Gianni Morandi) στο κεντρικό σημείο πλοκής της, οι Ιταλοί ζούσαν στον δικό τους -ωραίο-κόσμο του φεστιβάλ του Σανρέμο.

Ένα φεστιβάλ που παρά την προχωρημένη του ηλικία (70 ετών φέτος), κρατιέται σταθερά στο ύψος του. Φαντασμαγορικό και πλούσιο, με λαμπρούς καλεσμένους, μεγάλη ορχήστρα, παρουσιαστές & παρουσιάστριες μεγάλα ονόματα του ιταλικού τραγουδιού και όχι μόνο, με εντυπωσιακές εμφανίσεις, το ενθουσιώδες κοινό επίσης με επίσημο ντύσιμο και οι διαγωνιζόμενοι είτε καταξιωμένα ονόματα, είτε πρωτοεμφανιζόμενοι καλλιτέχνες, παρουσιάζουν τραγούδια προσεγμένα και καλοφτιαγμένα. Ακούγονται αισθηματικές μπαλάντες, χιπ χοπ, ποπ ή ροκ κομμάτια, τα περισσότερα αξιοπρεπή. Καμμία σχέση με την θλιβερή πλέον Eurovision που έχει καταντήσει διαγωνισμός “σκουπιδιών”.  

Φέτος τα δυο πρώτα τραγούδια ήταν εξαιρετικά και νομίζω αξίζουν την προσοχή σας. Διαφορετικού ύφους το ένα από το άλλο, όμως πολύ καλά και τα δυο.  

Το πρώτο βραβείο κέρδισε ο Diodato με το “Fai rumore”, ένα τραγούδι που μου θύμισε παλιό κλασικό ιταλικό τραγούδι δεκαετίας ‘60. Ένα ρομαντικό τραγούδι για μια χαμένη αγάπη, με ποιητικούς στίχους και μελαγχολική ερμηνεία.  

Το 2ο βραβείο έδωσαν σε ένα εξ ίσου ωραίο τραγούδι, άλλου ύφους όμως, το "Viceversa" από τον Francesco Gabbani (είχε πάρει το 1ο βραβείο 3 χρόνια πριν με το Occidentali’s Karma). Ένα τραγούδι που κι αυτό μιλάει για την αγάπη, λιγότερο ρομαντικό αλλά πιο φιλοσοφημένο.  

Le Vibrazioni είναι το όνομα του συγκροτήματος που απέσπασε το 4ο βραβείο με το τραγούδι "Dov’ ‘e". Ένα τραγούδι που μιλάει για τις δυσκολίες και τις αναποδιές της ζωής και πώς πρέπει να βρίσκουμε δύναμη να τις ξεπερνάμε. Ιδιαίτερα εντυπωσιακή η παρουσίαση του τραγουδιού στη σκηνή με δύο τραγουδιστές, ο ένας τραγουδούσε κι ο άλλος ερμήνευε στη νοηματική γλώσσα.  

Τρία πολύ ωραία κομμάτια, από τα πολλά καλά και λιγότερο καλά που ακούστηκαν στο φετινό Σανρέμο. Σίγουρα κανένα απ’αυτά δεν ήταν τόσο συγκλονιστικό όσο το ανεπανάληπτο "In ginocchio da te" του 1964, που ακούστηκε στο βραβευμένο με Όσκαρ “Παράσιτα”, αλλά μάλλον είναι φυσικό. Δηλαδή, ξέρετε ποια ταινία είχε αντίστοιχα βραβευθεί με Όσκαρ το 1964; “My Fair Lady”, με συνυποψήφιες “Mary Poppins”, “Dr. Strangelove”, “Zorba the Greek” και “Becket” (με τον Richard Burton και τον Peter O’Toole). Οπότε, τί να λέμε τώρα...