Μια χριστουγεννιάτικη ιστορία που η διάσημη συγγραφέας Σέλμα Λάγκερλεφ είχε ακούσει από την γιαγιά της.
Από τα Δεκαέξι χαϊκού του Γιώργου Σεφέρη (1900-1971)
Προτού τα ταξίδια γίνουν ένα ακόμα καταναλωτικό αγαθό που το χρεώνεις στην πιστωτική κάρτα, το κάνεις, το πληρώνεις και μετά το ξεχνάς, σαν τα ρούχα που στοιβάζονται αφόρετα σε κάποιο ντουλάπι, προτού λοιπόν τα ταξίδια γίνουν έτσι, ήταν για ορισμένους ανθρώπους σημαντικά γεγονότα της ζωής τους.
Ἀκοῦστε. Ἐγὼ εἶμαι ὁ γκρεμιστής, γιατί εἶμ᾿ ἐγὼ κι ὁ κτίστης, ὁ διαλεχτὸς τῆς ἄρνησης κι ὁ ἀκριβογιὸς τῆς πίστης.
Ευσυνείδητοι στρατιώτες, πατριώτες χωρίς πατριωτικές εξάρσεις, τρεις συγγραφείς κατέγραψαν με ματιά ψύχραιμη τις προσωπικές τους μαρτυρίες, διαφωτιστικές για την κατάσταση στο Μέτωπο και την πολλαπλώς οδυνηρή οπισθοχώρηση.
Διαβάζοντας τον Προυστ στα γαλλικά, στέκομαι πού και πού σε μια ωραία φράση του ή σ'ένα ωραίο απόσπασμα που θέλω να το μεταφράσω στα ελληνικά. Ιδού το αποτέλεσμα:
Για την πασίγνωστη συγγραφέα αστυνομικών μυθιστορημάτων Άγκαθα Κρίστι έχουν γραφτεί πολλά και θα συνεχίσουν να γράφονται αφού κάθε καινούρια γενιά αναγνωστών ανακαλύπτει εκ νέου τα βιβλία της και ενθουσιάζεται με τις περιπέτειες του Ηρακλή Πουαρώ και της Μις Μαρπλ, των δύο θρυλικών της ντετέκτιβ.
Η Νατάσα Ζαχαροπούλου μετέφρασε για πρώτη φορά στα ελληνικά ποίηση του Edmond Jabès και συγκεκριμένα το ποίημά του "Σας γράφω από μια χώρα μελαγχολική".
Η διάσημη Βελγίδα συγγραφέας Amélie Nothomb μιλάει στο βιβλίο της Une forme de vie (Μια μορφή ζωής) για την τέχνη της αλληλογραφίας αλλά και για μια άλλη μορφή τέχνης, πολύ διαφορετική.
Στείλτε το άρθρο ή την συνεργασία σας