Λογοτεχνία

Η τραγική μοίρα του μυθικού Ορέστη δεν άφησε ασυγκίνητο τον Κώστα Βάρναλη. Στο ποιητικό του έργο της πρώτης περιόδου, εντάσσεται και το σονέτο «Ορέστης».

Σκιαγράφηση της προσωπικότητας του ελληνολάτρη λογοτέχνη Περικλή Γιαννόπουλου(1869-1910). Αναδημοσίευση από https://anagnostria.blogspot.com/

Της Νατάσας Κεσμέτη

Μικρό σχόλιο στό ποίημα τοῦ Olav H. Hauge «Διασχίζοντας τόν βάλτο»

Ένα ποίημα αφιερωμένο μετά θάνατον στον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη.

"Για σε, από τους πιο Έλληνες της Ελλάδας" του Στέλιου Νικολάου (Νισολομού)

Είδε την Καταστροφή της Σμύρνης αλλά δεν μίλησε ποτέ για όσα συνέβησαν.

Από πού εμπνέονται οι καλλιτέχνες, οι λογοτέχνες; Πηγή έμπνευσης μπορεί να είναι η μουσική, τα συναισθήματα, τα ταξίδια, τοπία, ορισμένα πρόσωπα, τα βιβλία που διαβάζει κανείς. Αλλά το πάθος δεν σου το εμπνέει κανείς, πρέπει να τό'χεις μέσα σου. Χωρίς αυτό κάθε έμπνευση μοιάζει άχρωμη και αδύναμη.

Μια Συζήτηση της Ρίκας Σεϊζάνη µε τη Μαρία Ιορδανίδου το 1980 που απετέλεσε την Αφορµή µιας Θερµής Φιλίας.

Η λογοτεχνία θέλει μαεστρία και ιδιαιτέρως το διήγημα που είναι μια από τις πιο απαιτητικές μορφές της λογοτεχνίας.

Οι Άγγλοι είναι ως γνωστόν πολύ φιλόζωοι γι'αυτό και αγαπούν τις υπέροχες ζωγραφιές της Beatrix Potter και ιδιαίτερα τον κούνελο Peter Rabbit, ήρωα πολλών παιδικών βιβλίων της. Η Beatrix Potter (1866-1943), της οποίας την βιογραφία είδαμε σε ταινία με πρωταγωνίστρια την R.Zellweger, γεννήθηκε στο Λονδίνο και ασχολήθηκε από μικρή με την ζωγραφική καθώς και οι δυο γονείς της είχαν καλλιτεχνικά ενδιαφέροντα.

Η ζήλεια ήταν ένα από τα συναισθήματα που ανίχνευε σπανιότατα μέσα στην ψυχή της. Δεν ένοιωθε ανταγωνιστικά προς τους γύρω της, δεν ήθελε ν’αποκτήσει όλα εκείνα που είχαν οι φίλες της και έλειπαν από την ίδια. Στο κάτω κάτω, αν το καλοσκεφτόταν, τι της έλειπε; Τίποτα. Είχε την υγεία της, το σπίτι της, την οικογένειά της. Ναι, τα είχε όλα. Mπορεί να μην ήταν κάτι εντυπωσιακό, μπορεί να ανήκε απλώς στον μέσο όρο, αλλά είχε γαλουχηθεί με εκφράσεις όπως «το χρήμα δεν φέρνει την ευτυχία» και άλλα τέτοια σοφά που όσο τετριμμένα κι αν ακούγονταν, αποδεικνύονταν πάντα αληθινά.