Η μικρή Άλκη του «Ευ πο – Λυ πο» και μετέπειτα αγαπημένη συγγραφέας που ‘σφράγισε’, γλύκανε και ομόρφυνε τις παιδικές αναγνώσεις και τα διαβάσματα πολλών γενεών.
«Μπάο, έλα να βοηθήσεις τη μάνα σου, έρχεται κόσμος.»
Κάθε φορά που χιονίζει, σκέφτομαι το διήγημα «Ο Νεκρός» από τη συλλογή «Οι Δουβλινέζοι» του Τζέιμς Τζόυς, που εκτυλίσσεται μια χιονισμένη βραδιά στο Δουβλίνο στις αρχές του 20ου αιώνα.
Νομίζω πως η πρώτη φορά που ένας άνθρωπος ερωτεύεται είναι η στιγμή εκείνη που γεννιέται ξανά. Δυναμιτίζεται η ανθρώπινη ύπαρξη, τροφοδοτείται η πνευματική συγκρότηση και αυξάνεται η σοφία!
Η Ελληνική γλώσσα είναι τόσο πλούσια, τόσο σπουδαία που κάθε φορά που την παρατηρείς, βιώνεις ένα δέος για την ποικιλία των λέξεων και για το γεγονός πως υπάρχουν τόσες πολλές λέξεις που μπορούν να εκφράσουν ένα συναίσθημα ή μία κατάσταση.
Mια ισπανική ταινία μικρού μήκους της María Trénor του 2011 έχει τίτλο Exlibris και παρακολουθεί 4 ανθρώπους που διαβάζουν σε διαφορετικές στιγμές το ίδιο αντίτυπο του Δον Κιχώτη, αγορασμένο από παλαιοπωλείο.
Ανάμεσα στις πολλές κατηγορίες βιβλίων που απαριθμεί στην αρχή του μυθιστορήματός του «Αν μια νύχτα του χειμώνα ένας ταξιδιώτης» ο Ίταλο Καλβίνο περιλαμβάνει και τις εξής:
Πολλά βιβλία τα αγαπάμε για τις λέξεις τους, άλλα για τις εικόνες τους κι άλλα για τον συνδυασμό των δύο.
Σύνδρομο του Σουίδα δεν νομίζω να υπάρχει στην επιστήμη αλλά είναι το όνομα που έδωσα σε μια κατάσταση που μου συμβαίνει αρκετά συχνά και την παρατήρησα για πρώτη φορά στην εφηβεία.
Οι Μοιραίοι του Κώστα Βάρναλη και οι μοιραίοι των κοινωνικών στερεοτύπων. Μια μικρή και πολύ ανθρώπινη ιστορία από τον Αντώνη Αποστολίδη.
Στείλτε το άρθρο ή την συνεργασία σας