Ένα ποίημα αφιερωμένο μετά θάνατον στον μεγάλο Μίκη Θεοδωράκη.

"Για σε, από τους πιο Έλληνες της Ελλάδας" του Στέλιου Νικολάου (Νισολομού)

Η καταστροφή σε γέννησε,

Σε έφερε κοντά μας,

Και απ’ την Ανατολή ό,τι έφερες,

Γεννήθηκε η Ελλάδα.

Τη Ρωμιοσύνη που αφήσαμε,

Και το μεράκι των πενιών,

Παρέα με μια μικρή ιδέα,

Που δεν έχει γυρισμό.

Η Χίος σε μεγάλωσε,

Σε έμαθε αντάρτη,

Μα η λευτεριά χρειάζεται,

Σθένος και μεράκι.

Και εσύ όντως πολέμησες,

Για ‘μας και το καλό μας,

Σφραγίζοντας στο μέλλον μας,

Το άξιον εστί σας.

Ελεγεία και θρήνο έγραψες,

Για την ελευθερία,

Και έζησες στην ξενιτειά,

Δαμάζοντας θηρία.

Σαν χρυσοπράσινο φύλλο,

Πεσμένο εις το πέλαγο,

Έτσι ήσουν απ’ την αρχή,

Πανέμορφο και ονειρεμένο.

Η τέχνη σου μας μάγεψε,

Και κίνησε καράβια,

Στεριές, βουνά και ρεματιές,

Μυαλά και καραβάνια.

Τελικά είχε στεριά για σε,

Και θα 'ναι μια Ιθάκη,

Που περιμένει εκεί μακριά,

Μαζί με ένα φωσάκι.

Όσο για μας,

Μια αδιέξοδη λιμνοθάλασσα μας περιμένει,

με μοναδικό πολιτιστικό ήχο,

τον κοασμό των βατράχων.

Αλλά ο Οδυσσέας τα ‘λεγε,

Και εμείς μόνο ακούγαμε,

Μα να που φύγατε και εσείς,

Κι ας δούμε τώρα εμείς.

Νικολάου Στέλιος (Νισολομού)

https://nisolomu.medium.com