Χρώματα υπάρχουν παντού γύρω μας, δίπλα μας, κοντά μας. Άλλοτε φωτεινά, άλλοτε πιο μουντά και σκοτεινά. Εμπλουτίζουν τη ζωή μας, φτιάχνουν ή χειροτερεύουν πολλές φορές τη διάθεσή μας. Αλλά είναι απαραίτητα για την ψυχολογία, ακόμα και την κουλτούρα μας. Ο ίδιος ο Γκαίτε κάποτε είχε γράψει πως «επιδρούν στην ψυχή μας και άλλοτε μας κινητοποιούν, ενώ άλλοτε μας ηρεμούν».
Είναι για τους περισσότερους από εμάς, μεγάλο κομμάτι των παιδικών μας αναμνήσεων. Το παιδικό γεύμα, ο χυμός, το παιδικό παιχνίδι, όλα αυτά συνθέτουν μία αξέχαστη στιγμή στην ηλικιακή μας διαδρομή ως παιδιά. Πες οι κοτομπουκιές, πες η λαχτάρα να ανοίξεις τη συσκευασία για να παίξεις με το καινούργιο σου παιχνίδι, πες το αναψυκτικό, αυτές οι θύμισες ξυπνάνε εκείνα τα χρόνια της ανεμελιάς.
Το γνωρίζουμε πλέον όλοι και το αναγνωρίζουμε στον εαυτό μας και στο περιβάλλον μας. Υπάρχει η πραγματική ζωή, ο αληθινός μας κύκλος γνωστών, συγγενών, φίλων και μια εικονική πραγματικότητα μέσω του διαδικτύου, των σόσιαλ και των παράξενων σχέσεων που αναπτύσσονται εκεί.
Σνόμπαρα πάντοτε τη συγκεκριμένη σειρά, ειδικά όταν ήμουν παιδί των δώδεκα και δεκαπέντε, τότε που η τηλεόραση την πρόβαλλε συχνά σε όχι τόσο πρωινές ώρες, όπως τώρα. Τη θεωρούσα χαζή, μέχρι και διαβρωτική για την ηθική της ιδιωτικής τηλεόρασης, καθώς τόσο απροκάλυπτα, αναδείκνυε το εξωγαμιαίο σεξ του παντρεμένου και την απιστία. Πράξεις τις οποίες καταδικάζω και τώρα, εννοείται.
Μπάνιο στη θάλασσα. Η χαρά του καλοκαιριού!
Στο Παρίσι, ψηλά, στην καρδιά της παλιάς Μονμάρτρης βρίσκεται μια μονοκατοικία με, κατά καιρούς, διάσημους ενοίκους. Από το 1929 έως το 1944 ζούσε εκεί ένας εμβληματικός συγγραφέας και από το 1962 μια διάσημη τραγουδίστρια!
Τοσκάνη… ένα μεγάλο ταξιδιωτικό όνειρο που πυροδοτούσαν διαρκώς, όλο και περισσότερο, οι μαγευτικές εικόνες της που κατακλύζουν τα social media… Άραγε αυτή η τόσο φωτογενής γωνιά της Ευρώπης, είναι από κοντά όσο ακαταμάχητα γοητευτική δείχνει; ΄Ηρθε η ώρα να το ανακαλύψουμε…
Ακόμα και αν δεν είσαι ο τύπος του καλοκαιριού, για ένα και μόνο λόγο το προσμένεις σίγουρα: για το παγωτό!
Μια μικρή ιστορία για ένα ταψί με γεμιστά και την απρόβλεπτη διαδρομή του!
Ήταν ένα ήρεμο μεσημεράκι, όταν έλαβα εκείνο το πολυπόθητο μήνυμα από έναν εκδοτικό οίκο που μου είχε γεμίσει το μάτι και την καρδιά από την απόσταση.