Το κόκκινο κρασί ταιριάζει με τα πάντα!

Το κόκκινο κρασί ταιριάζει με τα πάντα!

Το κόκκινο κρασί ταιριάζει με τα πάντα, χωράει σε κάθε περίσταση, χρωματίζει κάθε στιγμή. Είναι το ποτό των στιγμών, της συντροφιάς, των ερωτικών εξομολογήσεων αλλά και της μοναχικότητας!

Εμείς οι γυναίκες μπορούμε να πίνουμε ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί την ημέρα, σύμφωνα με τους γιατρούς. Η ρεσβερατρόλη που περιέχει, ευεργετεί την καρδιά και έχει πλούσιες αντικαρκινικές ιδιότητες.

Λες να παρασυρθώ και να γίνω Ορέστης Μακρής; Όχι, δεν το νομίζω, όσο και αν ο οίνος «ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου», σύμφωνα με τον Ψαλμό. Όσο και αν η όμορφη γεύση του γαργαλά τον ουρανίσκο μου, προκαλώντας με.

Γιατί αν δεν καθίσεις ένα βράδυ στο σκοτεινό σου δωμάτιο, ακούγοντας το «Kind of Blue» του Miles Davis και πίνοντας λίγο κρασί, τι νόημα έχει η ζωή;

Το κόκκινο κρασί τα συνοδεύει αρμονικά όλα. Ένα ρομαντικό δείπνο, μία μοναχική νύχτα δημιουργικής συγγραφής, ένα δείπνο σε ένα παραλιακό ταβερνάκι. Είναι το ποτό των στιγμών, της συντροφιάς, της μοναχικότητας. Του ομαδικού τσουγκρίσματος αλλά και των προσωπικών μου ευχών στον εαυτό μου. Τσουγκρίζω με τον εαυτό μου και του λέω «τα 'θελες και τα έπαθες ξανά». Πίνω μία γουλιά και μου ψιθυρίζω «σε αγαπώ». Όταν περνάω στιγμές μόνη μου μέσα στις γιορτινές ημέρες, μου λέω «χρόνια πολλά».

Μέσα στις γουλιές του χάνεσαι, αναπολώντας και με αυτό βρέχεις την ανάσα σου πριν ένα φιλί. Μοσχοβολά η αναπνοή σου κρασί, κάνοντάς με να ζηλεύω, να λαχταρώ να είμαι η τελευταία γουλιά από το ποτήρι σου.

Το κρασί είναι κόκκινο, όπως το πάθος και η δίψα για ζωή. Είναι κόκκινο διότι τονώνει την αλληλεπίδραση μίας ερωτικής στιγμής, ενθαρρύνει την κοινωνικότητα και ενισχύει τη θετική διάθεση.

Το κόκκινο είναι το χρώμα της έντασης, του πάθους, της ορμής. Τι πιο ωραίο, λοιπόν, από ένα ποτό που μπορεί να συμβάλλει στο «να ανάψουν τα αίματα». Με θετικό τρόπο, πάντα..

Ένα ποτό χρώματος κόκκινου….

Το κόκκινο κρασί ταιριάζει με τα πάντα, χωράει σε κάθε περίσταση, χρωματίζει κάθε στιγμή.

Ναι, ακόμα ένα ποτηράκι (ένα τη μέρα μόνο για εμάς τις θηλυκές υπάρξεις).

Στην υγειά μας, λοιπόν!

Κείμενο: Μαρία Σκαμπαρδώνη

 

 


Εκτύπωση   Email