Η τηλεοπτική σειρά των 90s που άφησε εποχή και χάρη στο Διαδίκτυο αποκτά ένα καινούργιο κοινό!

Η Άννα τώρα με τη Μίνα βρίσκεται στους ουρανούς και κάνουν ξανά την τέλεια παρέα.

Όπως τόσο ιδανικά υποδύθηκαν τις αδελφές στις "Τρεις Χάριτες", μία σειρά που άφησε εποχή στην ιστορία της ιδιωτικής τηλεόρασης.

Η αδελφική σχέση, τα σκαμπανεβάσματα και οι ωραίες στιγμές δοσμένες με έναν κωμικό τρόπο σε μία σειρά που άφησε εποχή και μέχρι σήμερα, κατακτά και το πιο νέο κοινό που τη μαθαίνει από το Διαδίκτυο.

Η Άννα Παναγιωτοπούλου, η Μίνα Αδαμάκη και η Νένα Μεντή στάθηκαν ιδανικές στις απαιτήσεις του ρόλου και ανάδειξαν την ουσιαστική αιτίας ύπαρξης του χιούμορ: εκείνου που δεν αποσιωπά, ούτε ωραιοποιεί τα προβλήματα της ζωής. Αλλά στέκεται απέναντί τους όσο το δυνατόν πιο ανάλαφρα, με κωμική διάθεση και στωικότητα. Όχι με αίσθημα ασφυξίας και ανημπόριας.

Η γυναικεία σχέση, ακόμα και στο αδελφικό πλαίσιο, είναι δύσκολη υπόθεση. Οι γυναίκες είμαστε αναλυτικές, μερικές φορές ανταγωνιστικές, ολίγον ωραιοπαθείς. Αλλά αυτή είναι η μαγεία της αγάπης; ότι στο τέλος, καταφέρνει να ξεπερνά τις διαφορές. Να γεφυρώνει τις αποστάσεις και να βλέπει εκεί που υπάρχει χάσμα την ευκαιρία για σύνδεση.

Ποιος δε θα ήθελε μία θεία σαν τη Μπεμπέκα; Πάντα πρόσχαρη, ευδιάθετη, με προοδευτικές απόψεις που θα έκαναν ακόμα και εκείνους που είναι νεότεροι από αυτή δεκαετίες να αισθανθούν ντροπή. Δείχνοντας ότι να παραμένεις ενεργητικός και με διάθεση για ζωή είναι επιλογή και στάση ζωής. Η παλαίμαχη ηθοποιός Άννα Κυριακού έδωσε στον ρόλο μια εξαιρετική ερμηνεία.

Εξίσου σημαντική η αναφορά που κάνει συχνά πυκνά η σειρά σε Κινηματογράφο, κοινωνικά φαινόμενα, προσωπικότητες και ορολογίες, εμπλουτίζοντας παράλληλα τη γνώση του θεατή.

Η χρήση της ειρωνείας είναι διάχυτη απέναντι στα σκαμπανεβάσματα που αντιμετωπίζουν οι Τρεις Χάριτες στα 91 επεισόδια της σειράς που παιζόταν από τον Φεβρουάριο του 1990 έως τον Απρίλιο του 1992. Η ειρωνεία ως σημαντικό γνώρισμα της ρητορικής τέχνης και της κωμωδίας υπάρχει ως μία ελάφρυνση ή εναντίωση στην πραγματικότητα.

Μπορεί η σειρά να προσδιορίζεται ως κωμωδία, ωστόσο, έχει έντονο βάθος και ειλικρινή ποιότητα η οποία διαφαίνεται στο γεγονός ότι στέκεται υπεύθυνα απέναντι σε ακανθώδη κοινωνικά ζητήματα του σήμερα (κακοποίηση γυναικών, σεξουαλική παρενόχληση, χάσμα γενεών).

Το κλασικό συγγραφικό δίδυμο Μιχάλης Ρέππας-Θανάσης Παπαθανασίου αναβιώνει σε μία σειρά την παλιά κωμωδία. Θυμίζοντας τον Νίκο Τσιφόρο, τις παλιές κωμωδίες του Ελληνικού Κινηματογράφου, την κωμική στόφα της Βλαχοπούλου και του Μακρή. Την κωμωδία που κρύβει μέσα στην επιφανειακή της ελαφρότητα τη βαρύτητα της ζωής, τον τρόπο να κρύβεις και να επουλώνεις τις πληγές σου.

Υπέροχη σειρά που όσα χρόνια και αν περάσουν, δε χάνει ποτέ τη φρεσκάδα της!

Κείμενο: Μαρία Σκαμπαρδώνη

Σ.Σ Οι φωτογραφίες του άρθρου προέρχονται από εδώ και εδώ