Πώς να μην χαρακτηρίσεις αυτό το λιλιπούτειο σύμπλεγμα επτά νησιών, με μεγαλύτερο την Μάλτα, σαν πολυπολιτισμικό; Η ιστορία του, τα αξιοθέατά του, η τοπική κουζίνα, ακόμη και η γλώσσα το θυμίζουν διαρκώς!

Με την ονομασία Μελίτη την αποκαλούσαν οι αρχαίοι Έλληνες. Η Μάλτα όμως κατοικείται από πολύ παλιά, από την νεολιθική εποχή. Φοίνικες, Καρχηδόνιοι, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί, Άραβες, Νορμανδοί κατακτούσαν διαδοχικά το πολύφερνο νησί εκδιώκοντας τον προηγούμενο κατακτητή. Κοντά σ’αυτούς και μερικοί που δεν τα κατάφεραν παρά την στενή πολιορκία όπως οι Οθωμανοί και ο Μέγας Ναπολέων. Μετά την ανεπιτυχή και πολύχρονη προσπάθεια του Μεγάλου Ναπολέοντα να (ξανα)υψώσει την γαλλική σημαία στην Μάλτα αφού είχε προηγηθεί μια σύντομη κατάκτηση δυο χρόνων, αυτή πέρασε στους Βρετανούς με την Συνθήκη των Παρισίων το 1814.

Από την βρετανική κυριαρχία η Μάλτα κέρδισε την ανεξαρτησία της σε τρία στάδια, το 1964, το 1974 και το 1979 την ολοκληρωτική ανεξαρτησία. Εξ ου έχουν και τρεις εθνικές γιορτές! Μέρα Ανεξαρτησίας, Μέρα Δημοκρατίας και Μέρα Ελευθερίας.

Το πέρασμα τόσων κατακτητών έχει αφήσει το αποτύπωμά του στα πάντα. Αρχαία ερείπια, μεσαιωνικές καστρουπόλεις, μπαρόκ εκκλησίες, ροκοκό κτίρια, ψαράδικα χωριά με μικρά σπίτια στο χρώμα της ώχρας και πολυόροφα μοντέρνα κτίρια, συνθέτουν το μωσαϊκό που κάνει τη Μάλτα μοναδική και ιδιαίτερη, πέραν της φυσικής ομορφιάς.

Όπως είναι φυσικό το πέρασμα τόσων κατακτητών έχει αφήσει τα χνάρια του και στην τοπική κουζίνα. Έχει λίγο απ’όλα, ολίγον σισιλιάνικη (που είναι και πολύ κοντά τους και με την οποία δεν μοιράζονται μόνο τις γευστικές επιλογές αλλά πολλά στοιχεία από την γλώσσα τους και την βαθιά πίστη στον καθολικισμό), πολλά μπαχαρικά από το αραβικό πέρασμα, πουτίγκες από τους άγγλους και pâte feuilletée ( σφολιάτα) από το πέρασμα των γάλλων. Το καλό λάδι, τα ωραία κατσικίσια τυριά και τα φρέσκα ψάρια χαρακτηρίζουν επίσης την τοπική κουζίνα.

PASTIZZI Ας ξεκινήσουμε με το πιο δημοφιλές έδεσμα, το οποίο μπορείτε να βρείτε σε όλους τους φούρνους, σε πολλά καφέ, στις καντίνες του δρόμου, δηλαδή παντού. Τα παστίτσι είναι τυροπιτούλες με λεπτό, βουτυρωμένο φύλλο με γέμιση από  ρικότα ή πουρέ αρακά. Αφράτα και ζεστά, τρώγονται αφειδώς όλες τις ώρες της ημέρας. Από την παστιτσέρια της γωνίας έως το ονομαστό CAFFE CORDINA, με έτος ίδρυσης το 1837!

 HOBZ BIZ-ZEJT Είναι ένα πιάτο που συνήθως σερβίρεται ως απεριτίφ στα εστιατόρια και μπαρ. Αποτελείται από θρυμματισμένο αλμυρό ψωμί, λάδι και ένα μείγμα από ψιλοκομμένες ντομάτες, κρεμμύδια και μυρωδικά. Όσο πιο απλό είναι, τόσο πιο νόστιμο! Σε παραλλαγή έχει και λιωμένες αντζούγιες μέσα που το καθιστούν ακόμη πιο νόστιμο ορεκτικό.

LE STUFFAT TAL-FENEK Δηλαδή, παραδοσιακό κουνέλι στιφάδο. Αυτό το πιάτο, ή οποιοδήποτε άλλο παρασκεύασμα από κουνέλι, θεωρείται η εθνική σπεσιαλιτέ της Μάλτας. Μαγειρεύεται αργά (για ώρες) ώστε το κρέας να πέφτει εύκολα από τα κόκκαλα και να λιώνει  μέσα σε μια πλούσια σάλτσα από ντομάτα, κόκκινο κρασί και σκόρδο. Εννοείται, τρώγεται συνοδεία κόκκινου μαλτέζικου κρασιού!

Γλυκά. Οι Μαλτέζοι έχουν δανειστεί (και έχουν προσαρμόσει) πολλές συνταγές επιδορπίων όπως τα σισιλιάνικα κανόλι ή την αγγλική πουτίγκα ψωμιού. Επίσης, φτιάχνουν καταπληκτικά αμυγδαλωτά ή και αρτοσκευάσματα με γέμιση από πάστα αμυγδάλου, πικραμύγδαλου ή φραγκόσυκου. Η Μάλτα έχει άπειρες φραγκοσυκιές από τις οποίες φτιάχνουν εκτός από μαρμελάδες και ένα εξαιρετικό λικέρ για να τελειώσετε όμορφα το φαγητό σας!

 Φωτογραφίες και  Κείμενο: Μαριάννα Καραβασίλη