Στον καταραμένο τόπο Μάη μήνα βρέχει, λέει μια παροιμία που έχει πάψει σήμερα να ισχύει μετά τα όσα έχουμε δει με την κλιματική αλλαγή. Διότι αν δεν βρέχει καθόλου, γίνεται ένας τόπος καταραμένος και στεγνός, τότε διψάνε και πεινάνε οι άνθρωποι, τότε νοιώθουν ότι βρίσκονται στην Κόλαση από την πολλή ζέστη.

Αν όμως ζεις σε μια πόλη της Ινδίας που λέγεται Mawsynram σε υψόμετρο 1400 μέτρων στην περιοχή Meghalaya, τότε η βροχή μπορεί πραγματικά να γίνει κατάρα, καθώς οι μουσώνες δεν σταματούν ποτέ σχεδόν και οι άνθρωποι έχουν μάθει να ζούνε μες στο νερό και την υγρασία. Η μοναδική κάπως ξηρή περίοδος είναι μεταξύ Δεκεμβρίου και Φεβρουαρίου αλλά όλα είναι σχετικά...Η βροχή εξακολουθεί να πέφτει, δεν είναι όμως τόσο δυνατή.

Το τοπίο είναι βέβαια καταπράσινο και πανέμορφο, με καταρράκτες και πυκνή ζούγκλα αλλά όταν πρέπει να δουλεύεις καθημερινά στα χωράφια υπό βροχήν, δεν σε απασχολεί η ομορφιά γύρω σου. Το μόνο που θέλεις είναι να βρεις έναν τρόπο να παραμείνεις στεγνός για να κάνεις τη δουλειά σου.

Στην σειρά με τα παράξενα καπέλα που υπάρχουν στη γη, το knup σίγουρα καταλαμβάνει μια περίοπτη θέση. Γεννημένο από ανάγκη διαμετρικά αντίθετη εκείνης των γυναικών της Υεμένης, το κνουπ είναι ίσως λιγότερο καπέλο και περισσότερο ομπρέλα που την φοράς επάνω σου ή ένα είδος ασπίδας που σε προστατεύει από την βροχή. Το σχήμα του θυμίζει μικρή βάρκα και αποτελεί περίπλοκη κατασκευή από φύλλα φοινικιάς και μπαμπού. Πωλείται από τις γυναίκες της περιοχής στους εργάτες προς ένα πολύ μικρό αντίτιμο. Οι υπερβολικές βροχοπτώσεις αναγκάζουν τώρα τελευταία τους ντόπιους να καταφεύγουν στο πλαστικό διότι τα φύλλα και τα κλαδιά της φοινικιάς και του μπαμπού δεν προλαβαίνουν να στεγνώσουν ώστε να χρησιμοποιηθούν στη συνέχεια για την κατασκευή των κνουπ.

Κείμενο: Λητώ Σεϊζάνη

Πηγή Φωτογραφίας: https://tenrandomfacts.com/mawsynram/