Η γάτα, το αστέρι του διαδικτύου, αυτό το τριχωτό πλάσμα που λατρεύουμε σε χιλιάδες βιντεάκια σήμερα, είναι για κάποιους απλά ένα ζωάκι χρήσιμο, που θα κυνηγήσει τα ποντίκια και για άλλους είναι μία παρέα που δεν ζητάει πολλή φροντίδα.

Παλαιότερα είχε φορτωθεί πολλά επίθετα όπως διαβολικό, γρουσούζικο, μυστήριο κι επτάψυχο...
Όλοι όμως το σέβονται για την ικανότητά του να προσγειώνεται πάντα στα πόδια του καθώς πέφτει από ψηλά. Κανένα άλλο ζώο δεν κατέχει αυτό το χαρακτηριστικό, αυτό το προνόμιο.

Ο Etienne-Jules Marey, ένας γάλλος επιστήμονας, ήθελε οπωσδήποτε να εξηγήσει επιτέλους αυτό το φαινόμενο. Κι επειδή η φωτογραφία δεν τον ικανοποιούσε αρκετά γι' αυτόν το σκοπό, κατασκεύασε μία κάμερα ικανή να καταγράψει δώδεκα εικόνες το δευτερόλεπτο σε μία γυάλινη πλάκα (η τεχνική λέγεται Χρονοφωτογράφιση). Αυτό επέτρεπε στο ανθρώπινο μάτι να ξεχωρίσει κάθε στάδιο μίας κίνησης. Το 1894 το εργαλείο του είχε εξελιχθεί σε κάμερα με ταινία, και ο Ετιέν-Ζυλ μπόρεσε να "γυρίσει" την πρώτη ταινία στην ιστορία που να δείχνει μία ζωντανή γάτα. Μία γάτα που πέφτει. Μία γάτα που προσγειώνεται στα πόδια της. Έτσι, σε αργή κίνηση, φάνηκε πώς η γάτα χρησιμοποιεί την ουρά της για να στρίψει όλο της το σώμα ώστε να πέφτει στα πόδια συστηματικά. Ο Etienne-Jules Marey έμεινε στην ιστορία σαν πρωτοπόρος κινηματογραφιστής κι ερευνητής.

Κείμενο: Ήρα Ζαννιδάκη