Σκεφτόμουν ότι τώρα λόγω κορωνοϊού και υποχρεωτικής χρήσης της μάσκας παντού, θα αναδειχθεί το πάνω μέρος του προσώπου μας. Τα μάτια, τα φρύδια, το μέτωπο. Θα πέσουν οι πωλήσεις των κραγιόν, θα ανεβούν αυτές των σκιών και μολυβιών για τα μάτια και τα φρύδια.
Θα πάψουμε να κοιτάμε το στόμα του συνομιλητή μας για να δούμε αν χαμογελά ή κατσουφιάζει και θα τον κοιτάμε ψηλότερα, να δούμε αν ανεβάζει το φρύδι, μισοκλείνει τα μάτια και λοιπά. Θυμήθηκα και την ωραία ελληνική λέξη «συνοφρυώνομαι» δηλαδή μαζεύω τα φρύδια μου και εκφράζω έτσι διάφορα συναισθήματα (θυμό, απογοήτευση, δυσαρέσκεια κ.ά.).
Σκέφτηκα μετά γιατί ο καλός Θεός να μας έχει βάλει τα φρύδια άραγε; Δυο σειρές από ακατάστατες τρίχες που κυρίως εμείς οι γυναίκες προσπαθούμε να σουλουπώσουμε, αφαιρώντας τις με το κινέζικο μαρτύριο του τσιμπιδακίου ή βάφοντάς τις και πολλά άλλα που η εκάστοτε μόδα προσφέρει ή επιτάσσει. Τί ρόλο παίζουν λοιπόν τα φρύδια;
Πρώτον και κύριον λειτουργούν σαν τέντα/ στέγαστρο, προστασία δηλαδή των ματιών μας από την βροχή και τον αέρα. Ή τουλάχιστον αυτός ήταν ο αρχικός προορισμός τους όταν οι πρόγονοί μας δεν είχαν κομμμωτήρια, ινστιτούτα καλλονής και προϊόντα καλλωπισμού πάσης φύσεως. Σκεφτείτε τον κυνηγό στο δάσος να προσπαθεί να στοχεύσει το θήραμά του και να του πέφτουν οι σταγόνες στο μάτι…Όχι θήραμα δεν θα’πιανε…ούτε βρούβα.
Δεύτερος λόγος ύπαρξης των φρυδιών ήταν βέβαια η επικοινωνία με τους συν-πρωτογόνους τους. Και για να σοβαρευτούμε λίγο, διαβάσαμε σε μια έρευνα του Πανεπιστημίου του York ότι τα φρύδια ήταν ζωτικής σημασίας για την ανθρώπινη εξέλιξη, επειδή φαίνεται πώς έτσι οι πρόγονοί μας έμαθαν για πρώτη φορά να επικοινωνούν και να συνεργάζονται.
Για να φτάσουν στα ευρήματά τους, οι ερευνητές απέκλεισαν δύο άλλες κοινές θεωρίες για το προεξέχον φρύδι των προγόνων μας. Η πρώτη έλεγε ότι έτσι προστατευόταν το κρανίο τους όταν έτρωγαν σκληρά γεύματα, μασούσαν δηλαδή σκληρές τροφές και η δεύτερη ότι τα φρύδια γεμίζουν το χάσμα ανάμεσα στις κόγχες των ματιών και τον εγκέφαλο λόγω των πολύ μεγαλύτερων προσώπων τους. Χμμμ καθόλου πειστικές δεν μου ακούγονται.
Η ομάδα του York πραγματοποίησε τη μελέτη δημιουργώντας ένα τρισδιάστατο μοντέλο απολιθωμένου κρανίου Kabwe-1, του Homo heidelbergensis που έζησε μεταξύ 274.000 και 324.000 χρόνια πριν, το οποίο σήμερα στεγάζεται στο Ινστιτούτο Smithsonian. (Παρεμπιπτόντως, μπείτε στο σάιτ του και περιηγηθείτε, θα περάσετε πολύ ωραία και θα αποφύγετε τουλάχιστον δύο ώρες τηλεόρασης).
Οι ερευνητές εξήγησαν ότι τα μέτωπα ως μέσο επικοινωνίας του ανθρώπου ξεκίνησαν ως αποτέλεσμα του γεγονότος ότι τα πρόσωπά μας όλο και μίκραιναν μέσα στα προηγούμενα 100.000 χρόνια. Δεν είναι σαφές ποιοί παράγοντες οδήγησαν το ανθρώπινο πρόσωπο να γίνει μικρότερο με την πάροδο του χρόνου, αλλά ένα πιο «όμορφο» πρόσωπο μάλλον άνοιξε το δρόμο για πλουσιότερη ανθρώπινη επικοινωνία και συνεπώς και μεγαλύτερη συνεργασία που προέκυψε με την εμφάνιση του Homo sapiens.
Κατέληξαν λοιπόν στο συμπέρασμα ότι οι πρόγονοί μας έχασαν τις ξεχωριστές «μύτες» του φρυδιού τους, έτσι ώστε να μπορούν να μεταφέρουν πιο εκλεπτυσμένα μηνύματα, όπως ο θυμός, η απογοήτευση και η αναγνώριση. Δεδομένης της σημασίας των φρυδιών στην ανθρώπινη επικοινωνία, δεν είναι ξεκάθαρο γιατί άλλα πρωτεύοντα δεν τα χρησιμοποιούν περισσότερο, δήλωσε ο Robin Dunbar, καθηγητής εξελικτικής ψυχολογίας στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. «Είναι εύλογο να υποδηλώνουμε ότι έχει σχέση με την αυξημένη ανάγκη για πιο περίπλοκη επικοινωνία στις μεγαλύτερες κοινωνικές ομάδες που εξελίχθηκαν αργά κατά τη διάρκεια της ανθρώπινης εξέλιξης», είπε.
Να λοιπόν που από την εποχή των πρωτόγονων τα φρύδια ήταν υψίστης σημασίας για την επικοινωνία και τη συνεννόηση. Τώρα η αξία τους θα ανέβει και πάλι, είναι σίγουρο. Οι μάσκες που αναγκαζόμαστε να φοράμε δεν αφήνουν και πολλά σημεία του προσώπου μας να φαίνονται, οπότε θα αναδειχθούν τα φρύδια μας. Προβλέπω ότι θα βγουν και καινούργια emoticons με φατσούλες με μάσκα και έκφραση στα φρύδια. Ανασηκωμένα και τα δυο=θαυμασμός, ανασηκωμένο το δεξί=απορία, το αριστερό=αμφιβολία, κατεβασμένα και τα δυο=λύπη, ενωμένα=νεύρα και τα λοιπά.
Κείμενο: Marlykon